Η δημοσιοποίηση των τελευταίων στοιχείων του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή παρουσιάζει την κατηγορία των ειδών διατροφής ως μία από τις βασικές αιτίες της συνεχιζόμενης μεγάλης αύξησής του.
Μία, όμως, πιο προσεκτική ανάλυση οδηγεί σε άλλες διαπιστώσεις.
Κατ’ αρχάς, ο μέσος Δείκτης Τιμών Αγροτικών Εισροών, δηλαδή ο «πληθωρισμός του αγρότη», αυξάνεται κατά περίπου επτά ποσοστιαίες μονάδες πιο γρήγορα από τον μέσο δείκτη των προϊόντων που παράγει. Αυτά με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, που αμφισβητούνται έντονα από πολλούς αγρότες. Συνεπώς, υπάρχει μία γενική ανακατανομή εισοδήματος εις βάρος του αγρότη.
Η «μέση» αυτή εικόνα καταγράφεται διαφορετικά μεταξύ των επιμέρους κλάδων. Όπως δείχνει η ανάλυση της «ΥΧ», για παράδειγμα, το τελευταίο πεντάμηνο, οι τιμές παραγωγού σε 13 κλάδους στην Ελλάδα, με βάση τα στοιχεία της Eurostat, εμφανίζουν αυξητικές τάσεις, οι οποίες, ωστόσο, υπολείπονται των αντίστοιχων αυξήσεων στην υπόλοιπη ΕΕ. Μάλιστα, σε αρκετούς από τους κλάδους αυτούς, οι τιμές που λαμβάνει ο Έλληνας παραγωγός βρίσκονται στην τελευταία θέση της Ευρώπης.
Αυτά τα φαινόμενα απειλούν πλέον τη συνοχή κάποιων κλάδων, όπως για παράδειγμα την κτηνοτροφία. Για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, παρατηρείται μία φθίνουσα πορεία των εξαγωγών φέτας, με ταυτόχρονη μείωση των παραδόσεων αιγοπρόβειου γάλακτος και την καταγραφή περιπτώσεων υποβάθμισης της ποιότητας πρώτης ύλης λόγω κακής σίτισης κάποιων κοπαδιών. Φαινόμενο που αφορά συχνά τις μικρότερες μονάδες και, επομένως, έχει και κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις.
Συνεπώς, η στήριξη στον αγρότη για να αντέξει τις επιπτώσεις της κρίσης και του πολέμου πρέπει, εκτός από επαρκής, να είναι και στοχευμένη. Διαφορετικά, υπάρχει περίπτωση να αποδομηθούν ολόκληροι παραγωγικοί κλάδοι.
