Οργανωμένο comeback, με προσανατολισμό τις διεθνείς αγορές και όπλο την ποιότητα και την υψηλή διατροφική αξία των εγχώριων προϊόντων, επιχειρεί η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια.
Ο κλάδος που πέρασε από… σαράντα κύματα, ύστερα από τις αλλαγές στη μετοχική σύνθεση των μεγαλύτερων επιχειρήσεων του χώρου, επιδιώκει να προσδώσει στο ελληνικό ψάρι εθνική ταυτότητα, κάτι που θα του επιτρέψει να ενισχύσει τα μερίδιά του επί ευρωπαϊκού εδάφους και, παράλληλα, να διευρύνει την παρουσία σε αγορές όπως η Β. Αμερική και ο Καναδάς.
Με αυτή την ατζέντα, πιάνει δουλειά η πρώτη Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ). Στον νεοσύστατο φορέα συνασπίζονται επιχειρήσεις και δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν το το 82% της εγχώριας παραγωγής και μοιράζονται ένα κοινό όραμα: Ένα ισχυρό brand για το ελληνικό ψάρι, που θα αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, θα εξασφαλίζει την αντίστοιχη προστιθέμενη αξία και θα διευρύνει το μερίδιό του στη διεθνή αγορά.
Το εγχείρημα για τη σύσταση της ΕΛΟΠΥ έχει ολοκληρωθεί στο νομικό του σκέλος, με τον φορέα να έχει αναδείξει διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο τον διευθ. σύμβουλο της Ανδρομέδα, Δημήτρη Βαλαχή. Σήμερα δε, όπως διευκρίνισε, στην «ΥΧ» ο γεν. διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών, Ιωάννης Πελεκανάκης, βρίσκεται εν αναμονή της ολοκλήρωσης του θεσμικού πλαισίου, που θα επιτρέψει την αναγνώριση και τη χρηματοδότησή της ως Οργάνωση Παραγωγών, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Η ΕΛΟΠΥ (η οποία «κυοφορούταν στους κόλπους της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας εδώ και μία τριετία») θα αρχίσει να υλοποιεί τον σχεδιασμό της το πρώτο εξάμηνο του 2017, με τα στοιχήματα που έχει να κερδίσει να είναι βαριά. «Τα εγχώρια προϊόντα και οι Έλληνες παραγωγοί συμμορφώνονται με πολύ αυστηρούς όρους ποιότητας όσον αφορά στο τελικό προϊόν, την προστασία του καταναλωτή και του περιβάλλοντος. Όλα αυτά δίνουν στο ελληνικό ψάρι υψηλά στάνταρντς ποιότητας και διατροφικής αξίας, τα οποία πρέπει να αναδειχθούν, τόσο στην εγχώρια όσο και -κυρίως- στις διεθνείς αγορές», πρόσθεσε ο κ. Πελεκανάκης.
Ο νέος φορέας θα εξαντλήσει τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία, ευρωπαϊκά και εθνικά, ενώ τα μέλη του θα συμμετάσχουν με ίδιους πόρους στη δημιουργία κοινού ταμείου.
Κύριες αγορές-στόχοι, όπως σημείωσε ο κ. Πελεκανάκης, εκτός από την Ευρώπη, είναι η Βόρεια Αμερική και Καναδάς, όπου ήδη το ελληνικό λαυράκι έχει πολύ μεγάλη απήχηση.
Oι Τούρκοι θέλουν Νηρέα και Σελόντα
Την ίδια στιγμή, το «πωλητήριο» στις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιεργειών έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον των Τούρκων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, η τουρκική Kilic έχει βάλει στο στόχαστρό της τον Νηρέα -ο οποίος, όπως εκτιμά, βρίσκεται πιο κοντά στη δική της στρατηγική-, δε λέει ωστόσο «όχι» και στην εξαγορά της Σελόντα, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ισχυρό σχήμα, με όγκους που εξασφαλίζουν τη μελλοντική διατηρησιμότητά του. Τον τελευταίο λόγο, πάντως, θα έχουν οι τράπεζες, οι οποίες ελέγχουν το 75% του Νηρέα και το 85% της Σελόντα.
