Αρχική Επικαιρότητα Ευρώπη & Κόσμος

«Τα χωράφια καίγονται»: Οι αγρότες της Ουκρανίας γίνονται στόχος των ρωσικών πυραύλων

Ο Ουκρανός αγρότης Rustem Zhafarya είδε την αποθήκη, τα τρακτέρ και τον λοιπό εξοπλισμό του να καταστρέφονται από επίθεση ρωσικών πυραύλων. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)

«Τα χωράφια καίγονται», φώναξε πανικόβλητος ο αγρότης από το Pervomaiske της Ουκρανίας. Είχαν απομείνει μόλις λίγες ημέρες πριν την έναρξη της συγκομιδής, αλλά ο ρωσικός βομβαρδισμός ήρθε πρώτος – παρά την σχετικά μεγάλης απόσταση της γης του από το νότιο μέτωπο της Ουκρανίας. «Σε λίγα λεπτά, οι φλόγες απείλησαν ό,τι είχε απομείνει από τη φετινή σοδειά».

«Εκείνο το χωράφι φλεγόταν. Αυτό καίγεται. Εκεί καίγεται», είπε, ο Βίκτορ, καθώς περπατούσε πέρα ​​δώθε σε ένα κομμάτι καμένης γης. Έδειξε τα γειτονικά χωράφια σιτηρών καθώς το βουητό του πυροβολικού ακουγόταν από μακριά. Στον ορίζοντα, δύο ακόμη στήλες καπνού υψώθηκαν.

Θεριζοαλωνιστική μηχανή εργάζεται σε ένα χωράφι στο Pervomaiske της Ουκρανίας, όπου μαίνονται πυρκαγιές που προκλήθηκαν από ρωσικούς βομβαρδισμούς (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)
Φλόγες εξακολουθούν να τρεμοπαίζουν σε χωράφι που πυρπολήθηκε από το ρωσικό πυροβολικό κοντά στο Pervomaiske. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)

Οι πυρκαγιές είναι η τελευταία μάστιγα που αντιμετωπίζουν ο Βίκτορ και άλλοι αγρότες στην περιοχή του Μικολάιβ. Καθώς η περίοδος φύτευσης καθυστερεί λόγω των μαχών για την ανάκτηση της περιοχής από τις ρωσικές δυνάμεις κατοχής, πρέπει τώρα να επιλέξουν μεταξύ της συγκομιδής κοντά σε μια ενεργή γραμμή του μετώπου ή της εγκατάλειψης της σοδειάς τους. Μετά από μήνες πολέμου και την οικονομική πίεση του αποκλεισμού της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα , η απόφαση του να αφήσουμε το σιτάρι να φύγει μπορεί να σημαίνει οικονομική καταστροφή.

«Οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν τα σιτηρά τους», είπε ο Βίκτορ. «Οι άνθρωποι πρέπει να επιβιώσουν με κάποιο τρόπο».

Ο όλεθρος που εξαπέλυσε η ρωσική εισβολή εμπόδισε μεγάλο μέρος των σιτηρών της Ουκρανίας να φτάσει στις παγκόσμιες αγορές φέτος, μειώνοντας την παραγωγή ενός από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στον κόσμο και επηρεάζοντας την επισιτιστική ασφάλεια παγκοσμίως. Η χώρα αντιπροσώπευε το 10% των παγκόσμιων εξαγωγών σιταριού το 2021, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Η επίπεδη στέπα στο νότο – το χαρακτηριστικό που δημιουργεί μια τέτοια εξαιρετική γεωργική γη – έχει κάνει περίπλοκη την προσπάθεια εκδίωξης των ρωσικών δυνάμεων. Οι Ουκρανοί μαχητές πρέπει να κάνουν ελιγμούς σε ανοιχτά πεδία με ελάχιστο φυσικό καμουφλάζ και αραιή κάλυψη.

Σε αυτό το τμήμα της πρώτης γραμμής, ο πόλεμος παραμένει ένα αιματηρό αδιέξοδο. Οι Ουκρανοί στρατιώτες χρησιμοποιούν ό,τι έχει απομείνει από τα χωριά και τις δεντροστοιχίες κατά τη διάρκεια εξαντλητικών επιθέσεων του πυροβολικού. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι κινήσεις των στρατευμάτων τους περιορίζονται από ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση και με πυρά για μέγιστη ζημιά.

Στο Pervomaiske, μόλις πέντε μίλια από τις ρωσικές στρατιωτικές θέσεις, στα χωράφια υπάρχουν σιτηρά περίπου στο ύψος της μέσης. Οι ουκρανικές δυνάμεις συνεχίζουν να κρατούν την πόλη, η οποία έχει μετατραπεί σε ερείπια, εν μέσω των συνεχιζόμενων επιθέσεων του εχθρού με πυραύλους εδάφους-αέρος S-300 και πυροβολικό.

Ρωσική αεροπορική επιδρομή έπληξε αυτό το εργοστάσιο ζάχαρης στο Pervomaiske. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)
Ο Vadim Chornii, αναπληρωτής διοικητής της 63ης Μηχανοποιημένης Ταξιαρχίας του ουκρανικού στρατού, λέει ότι οι στρατιώτες του προσπαθούν να βοηθήσουν να σώσουν τις καλλιέργειες σιτηρών από τo να καούν μετά από ρωσικές επιθέσεις με πυραύλους. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)

Ο ρωσικός βομβαρδισμός έχει γίνει ολοένα και πιο χαοτικός και τυχαίος. Αγρότες και Ουκρανοί στρατιώτες στην περιοχή αναφέρουν καθημερινά νέες πυρκαγιές, οι οποίες συνεχίζουν να καταστρέφουν χωράφια και αγροτικό εξοπλισμό.

«Πρέπει να σώσουμε τα σιτηρά – στο μεταξύ των βομβαρδισμών, τα αγόρια μας τρέχουν για να σβήσουν τις φλόγες», είπε ο Βαντίμ Τσόρνι, ο υποδιοικητής της ταξιαρχίας, οι δυνάμεις του οποίου πολεμούν στην περιοχή από την έναρξη του πολέμου στα τέλη Φεβρουαρίου. Φοβάται ότι οι Ρώσοι έχουν αλλάξει τακτική, στοχεύοντας σκόπιμα τις φάρμες για να αποθαρρύνουν τον πληθυσμό της περιοχής και να δημιουργήσουν έναν τεχνητό λιμό για να αναγκάσουν τη συνθηκολόγηση της Ουκρανίας.

Ο βομβαρδισμός έχει επίσης καταστρέψει ζωτικής σημασίας γεωργικές υποδομές που συνδέονται με τη συγκομιδή σιτηρών. Οι κατεστραμμένες γέφυρες και οι δρόμοι γεμάτοι κρατήρες καθιστούν αδύνατη τη μετακίνηση σιτηρών, ενώ οι σιδηροδρομικές γραμμές που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μεταφορά σιτηρών έχουν σταματήσει να λειτουργούν.

Στο κοντινό χωριό Zasillya, πρόσφατες μάχες κατέστρεψαν έναν μεγάλο αλευρόμυλο και έναν ανελκυστήρα σιτηρών που χρησιμοποιούν οι αγρότες σε όλη την περιοχή. Τα σιλό της εγκατάστασης, τα οποία κάποτε χωρούσαν έως και 30.000 τόνους σιτηρών, έγιναν στάχτες. 

Σε μια αγροτική αποθήκη λιγότερο από δύο μίλια από τις ρωσικές στρατιωτικές θέσεις, έκρηξη κατέστρεψε τρία μεγάλα τρακτέρ και βαγόνια σιτηρών. Σε κοντινή απόσταση, ένας αγρότης όργωσε ένα μικρό χωράφι που κάηκε μια μέρα νωρίτερα — μόλις εκατό μέτρα μακριά από δύο απανθρακωμένες δεξαμενές κρυμμένες από δέματα σανού.

Μέσα σε ένα βομβαρδισμένο σιλό στην Zasillya της Ουκρανίας, τα σιτηρά συνεχίζουν να καίγονται. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)
Μια απανθρακωμένη δεξαμενή καλυμμένη με δέματα σανού παραμένει σταθμευμένη σε ένα αγρόκτημα στην Kostyantynivka της Ουκρανίας. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)

Ο Rustem Zhafarya έχει χάσει περισσότερο από το ένα δέκατο των σοδειών του στις πυρκαγιές, πέρα ​​από τα εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια που ξόδεψε αγοράζοντας σπόρους και καύσιμα στην αρχή της σεζόν για σπορά.

«Ταΐζουμε τον κόσμο, αλλά σήμερα όλα είναι κλειστά. Χάνουμε χρήματα», είπε.

Οι λίγοι αγρότες της περιοχής που έχουν γλιτώσει από τους βομβαρδισμούς και τις πυρκαγιές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν άλλους κινδύνους. Τα πυρομαχικά διασποράς που χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές στη σύγκρουση έχουν απλώσει βόμβες που είναι δύσκολο να εντοπιστούν από το εσωτερικό των μεγάλων θεριζοαλωνιστικών μηχανών που κόβουν το σιτάρι. Αρκετοί αγρότες έχουν ήδη πεθάνει αφού έπεσαν πάνω σε εκρηκτικά.

«Φυσικά, είναι αγχωτικό», είπε ο Σέρχι Φόμιν, 60 ετών, σταματώντας για λίγο καθώς περνούσε μέσα σε ένα από τα χωράφια του Βίκτορ. «Πρέπει να το κάνουμε. Το να μπεις στη συγκομιδή είναι το πιο σημαντικό πράγμα αυτή τη στιγμή».

Ένα τρακτέρ οργώνει ένα καμένο χωράφι με σιτάρι στην Kostyantynivka. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)
Ο αγρότης Serhii Fomin βοηθά έναν γείτονα στο Pervomaiske να ολοκληρώσει τη συγκομιδή των σιτηρών του, παρά τους κινδύνους των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών. (Wojciech Grzedzinski για την Washington Post)

Ο Φόμιν είναι ένας αγρότης από γειτονικό χωριό, ο οποίος έφυγε από το σπίτι του πριν ξεκινήσει τη συγκομιδή στο χωράφι του. Τώρα είναι μέλος ενός τριμελούς πληρώματος που βοηθά τον Βίκτορ.

Η ομάδα ελπίζει να τελειώσει τη συγκομιδή τις επόμενες μέρες — αν η φωτιά και οι μάχες δεν τους σταματήσουν πρώτα. Ωστόσο, με τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης σιτηρών να γεμίζουν, αγρότες όπως ο Βίκτωρ δεν είναι σίγουροι για το τι θα επακολουθήσει με την παραγωγή τους.

Πηγή: washingtonpost.com