Zόρια προμηνύει για το σκληρό σιτάρι ο διαγωνισμός της Τυνησίας

Ενα εντελώς διαφορετικό σκηνικό σε σύγκριση με πέρυσι για την αγορά του σκληρού σιταριού προοικονομούν τα μηνύματα που με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα καταφτάνουν, τόσο από το εσωτερικό, όσο και από το εξωτερικό, καθώς απέχουμε πλέον λίγες εβδομάδες από την έναρξη του αλωνισμού.

Μια πρόγευση των νέων εμπορικών δεδομένων έδωσαν οι πρώτες εξαγωγικές συμφωνίες για ελληνικά σιτάρια νέας εσοδείας οι οποίες, όπως μετέφερε σε προηγούμενο ρεπορτάζ η «ΥΧ», κλείστηκαν στα 325 ευρώ/τόνο CIF με προορισμό την Ιταλία και στα 340-345 ευρώ/τόνο CIF με προορισμό την Ισπανία. Ένα δεύτερο σήμα έρχεται από τον τελευταίο διαγωνισμό της Τυνησίας, όπου η μέση τιμή (CIF) διαμορφώθηκε λίγο κάτω από τα 385 δολάρια/τόνο ή, με την τρέχουσα ισοτιμία, σε 352 ευρώ/τόνο.

Φορτίο 25.000 τόνων πήρε ο Μάρκου

Από τους συνολικά 100.000 τόνους που αγόρασε η βορειοαφρικανική χώρα για παράδοση στο διάστημα 5 Ιουνίου-15 Ιουλίου 2023, οι 25.000 τόνοι θα εκτελεστούν από τον όμιλο Μάρκου στην τιμή των 387,29 δολαρίων ή 354,34 ευρώ/τόνο. Δύο φορτία των 25.000 τόνων εξασφάλισε ο ιταλικός οίκος Καζίλο στα 385,49 και 387,29 δολ./τόνο και ένα ακόμα η καναδική Amber στα 379,19 δολ./τόνο.

Οι παραπάνω τιμές είναι περί τα 72 δολάρια ή 66 ευρώ/τόνο κάτω από τον προηγούμενο διαγωνισμό της Τυνησίας στις αρχές Μαρτίου και «δείχνουν» προς μια τιμή μεταξύ 300 και 310 ευρώ/τόνο FOB σε ελληνικό λιμάνι που, με τη σειρά της, δίνει μια τιμή παραγωγού της τάξης των 26-27 λεπτών/κιλό. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι παράγοντες της εγχώριας αγοράς που διαβλέπουν πιέσεις για να «σπάσουν» ακόμα και τα 300 ευρώ/τόνο FOB, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει τις τιμές παραγωγού κοντά στα 25 λεπτά.

Σημειωτέον ότι οι τελευταίες εξαγωγικές δουλειές από τη χώρα μας για σιτάρια περσινής εσοδείας, με τις οποίες «έφυγε» σχεδόν όλο το εγχώριο στοκ, έγιναν στην περιοχή των 320 ευρώ/τόνο FOB. Εξυπακούεται ότι αυτές οι πωλήσεις, όπως και οι περισσότερες που πραγματοποιήθηκαν μέσα στο 2023, έγιναν με μεγάλη «χασούρα» για τους ντόπιους εμπόρους, όπως φυσικά και για όσους παραγωγούς έκλεισαν στο διάστημα αυτό τιμή. Αυτό είναι ένα στοιχείο που πρέπει να κρατήσουμε ενόψει της επόμενης εμπορικής σεζόν.

Κάτω 200 ευρώ σε σχέση με πέρυσι η Φότζια

Στο μεταξύ, η Φότζια, μετά την απώλεια 15 ευρώ την περασμένη Τετάρτη, κατέγραψε νέα πτώση 5 ευρώ αυτή την εβδομάδα, καθώς οι τιμές της μοιάζουν να συγκλίνουν με εκείνες της φυσικής αγοράς, όπου η παράδοση στους μύλους τοποθετείται αυτό το διάστημα μεταξύ 330 και 340 ευρώ/τόνο. Έτσι, στη νέα λίστα της βασικής αγοράς του ιταλικού Νότου η πρώτη ποιοτική κατηγορία (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70%) βρίσκεται στα 340-345 ευρώ/τόνο επί αυτοκινήτου, η δεύτερη (πρωτεΐνη 11,5%, ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60%) στα 330-333 ευρώ/τόνο και η τρίτη (πρωτεΐνη 11%, ειδικό βάρος 74 kg/hl, υαλώδη 74%) στα 320-323 ευρώ/τόνο.

Οι τιμές αυτές είναι από 202 έως 209 ευρώ/τόνο κάτω σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ αντιστοιχούν σε πτώση 145 ευρώ από τις αρχές του 2023.

Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια*

*Στην αποθήκη εμπόρου (ευρώ/τόνο)

Έως 38 λεπτά δίνουν τα συμβόλαια

Με βάση τα σημερινά δεδομένα, κερδισμένοι φαίνεται ότι θα είναι όσοι παραγωγοί μπήκαν στη διαδικασία της συμβολαιακής με τις εγχώριες βιομηχανίες ζυμαρικών καθώς, εφόσον «πιάσουν» κάποιες ποιοτικές προδιαγραφές, έχουν «κλειδώσει» μια μίνιμουμ τιμή 35 λεπτών/κιλό.

Ειδικότερα, η Barilla έχει δεσμευθεί για μια ελάχιστη τιμή 35 λεπτών/κιλό, συμπεριλαμβανομένων των ποιοτικών πριμ, εφόσον η πρωτεΐνη είναι τουλάχιστον 13,5%, ανεξάρτητα από τα επίπεδα που θα κινηθεί η «ελεύθερη» αγορά. Στην περίπτωση της Μέλισσα-Κίκιζας, η τιμή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 38 λεπτά/κιλό, όπως υπογραμμίζει στην «ΥΧ» ο διευθυντής του εργοστασίου στη Λάρισα, Δημήτρης Μπακοδήμος.

«Στα 35 λεπτά/κιλό προστίθενται 2 λεπτά για πρωτεΐνη πάνω από 13,5% και 3 λεπτά εφόσον η πρωτεΐνη ξεπερνά το 14,5% με εξασφαλισμένο ειδικό βάρος 80 kg/hl και υαλώδη 80%», εξηγεί. Ο ίδιος είναι κάθετος ότι «τα συμβόλαια θα τηρηθούν κι αυτό αποτελεί δέσμευση της διοίκησης», κάτι που τονίστηκε και την Τρίτη 9 Μαΐου στη διάρκεια της εκδήλωσης για τα εγκαίνια του Μουσείου Σίτου και τα 50 χρόνια παρουσίας της εταιρείας στη Λάρισα.

«Άλλωστε, η τιμή του συμβολαίου, όπως και η ελάχιστη τιμή που πρώτοι καθιερώσαμε στο σκληρό σιτάρι, δεν προκύπτουν αυθαίρετα ούτε με βάση το “πού θα πάει η αγορά”, αλλά με βάση ένα κόστος παραγωγής το οποίο φέτος ήταν αυξημένο. Το σκεπτικό είναι να δίνουμε πάντοτε το κίνητρο στους παραγωγούς να καλλιεργήσουν σωστά, έχοντας τη σιγουριά ότι δεν κινδυνεύουν να μπουν μέσα, ακόμα κι αν τα έξοδά τους αυξηθούν», σημειώνει και προσθέτει: «Σε αυτήν τη λογική, στις συμβάσεις μας διευκρινίζεται ότι η μίνιμουμ τιμή είναι 20 λεπτά συν 15 λεπτά έκτακτη ενίσχυση λόγω της ενεργειακής κρίσης».

Όπως επίσης προκύπτει από τις συμβάσεις, οι τιμές αυτές έχουν υπολογιστεί με μια στρεμματική απόδοση 350 κιλών/στρέμμα ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Μπακοδήμο, «στα ίδια επίπεδα θα πληρωθούν και ποσότητες έως και 30-40 κιλά παραπάνω, όπως έχουμε κάνει άλλωστε και στο παρελθόν».

Πάει για αρχές Ιουνίου ο αλωνισμός

Πάντως, οι βροχές των τελευταίων εβδομάδων φαίνεται ότι αφενός θα οψιμίσουν ελαφρώς τη χρονιά, μεταφέροντας την έναρξη του αλωνισμού στις αρχές Ιουνίου, αντί για το τέλος Μαΐου όπως προβλεπόταν μέχρι πρόσφατα, αφετέρου ίσως καταστήσουν δύσκολη την υπόθεση «πρωτεΐνες» για αρκετούς καλλιεργητές.

«Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένας προβληματισμός για τις πρωτεΐνες. Ο πρώτος λόγος είναι ότι τα λιπάσματα έπεσαν μεν τον Φεβρουάριο, όμως οι βροχές άργησαν να έρθουν, επομένως είχαμε κάποιες απώλειες εκεί. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι το ξεστάχυασμα ήταν πρώιμο αλλά, όπως φαίνεται, θα αλωνίσουμε την ίδια εποχή, άρα υπάρχει μια μεγάλη περίοδος γεμίσματος του κόκκου, κάτι που μοιραία οδηγεί σε χαμηλότερες πρωτεΐνες».

Στον αντίποδα, οι βροχές ευνοούν τα ειδικά βάρη ενώ, με τα σημερινά δεδομένα, φαίνεται ότι οδεύουμε προς υψηλές αποδόσεις, κάτι που ενδεχομένως να βοηθήσει τους παραγωγούς να «ρεφάρουν» μέρος των απωλειών από τις χαμηλότερες σε σχέση με πέρυσι τιμές που προδιαγράφονται.

Η παγκόσµια αγορά του σκληρού (IGC)

Ψάχνει ποσότητες από τη  διεθνή αγορά η Ισπανία

Ένας αστάθμητος παράγοντας που ενδεχομένως να παίξει τον ρόλο του στην πορεία της εμπορικής σεζόν είναι οι πολύ μεγάλες απώλειες παραγωγής που θα έχει φέτος, λόγω της ξηρασίας, η Ισπανία.

Αυτό νομοτελειακά θα οδηγήσει την ιβηρική χώρα να αναζητήσει μεγαλύτερες ποσότητες από τη διεθνή αγορά, κάτι που, όπως αναφέρουν στην «ΥΧ» παράγοντες του κλάδου, θα μπορούσε να απορροφήσει κάποιες από τις πιέσεις και να συγκρατήσει ως ένα βαθμό την πτώση των τιμών. Παρόμοια προβλήματα με τις ξηροθερμικές συνθήκες αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα και η Γαλλία, με αποτέλεσμα ορισμένοι αναλυτές να εκτιμούν ότι η πρόβλεψη που διατύπωσε στα μέσα Μαρτίου η Κομισιόν για μια φετινή παραγωγή 7,5 εκατ. τόνων φαντάζει πλέον αρκετά αισιόδοξη. Βάσει των ίδιων προβλέψεων, η ΕΕ θα ξεκινήσει τη νέα σεζόν με ένα στοκ της τάξης των 500.000 τόνων και θα την ολοκληρώσει με αποθέματα 100.000 τόνων, που βέβαια υπολείπονται πολύ από τα συνήθη επίπεδα των 2 εκατ. τόνων του όχι πολύ μακρινού παρελθόντος.

Μικρή η αύξηση εκτάσεων στον Καναδά

Αυτό κάνει αρκετούς αναλυτές να διαβλέπουν αύξηση των εισαγωγών, που επί του παρόντος τοποθετούνται από την Κομισιόν στους 2,3 εκατ. τόνους, πάνω από τους 2,08 εκατ. τόνους που ήταν ο μέσος όρος των προηγούμενων πέντε ετών. Εδώ υπεισέρχεται φυσικά και ο παράγοντας Καναδάς όπου, σύμφωνα με τις τελευταίες επίσημες εκτιμήσεις για τις προθέσεις σπορών, οι εκτάσεις με σκληρό σιτάρι αναμένεται να είναι φέτος αυξημένες κατά 0,9%, στα 24,68 εκατ. στρέμματα.

Η αποκλιμάκωση των τιμών των τελευταίων μηνών και η συνακόλουθη μείωση του spread (διαφορά τιμής με το μαλακό), φαίνεται ότι κάνει αρκετούς Kαναδούς να ξανασκεφτούν τις επιλογές τους. Μένοντας στη Βόρεια Αμερική, για τις ΗΠΑ, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του USDA, αναμένεται αύξηση 9% των εκτάσεων, στα 7,2 εκατ. στρέμματα.

Ο Καναδάς εκτιμάται ότι διαθέτει περί τους 800.000 τόνους σκληρού σιταριού περσινής σοδειάς προς εξαγωγή για τις επόμενες 13 εβδομάδες της τρέχουσας εμπορικής χρονιάς. Το υπουργείο Γεωργίας του έχει εκτιμήσει ότι οι εξαγωγές φέτος θα φτάσουν τους 4,8 εκατ. τόνους και μέχρι στιγμής έχουν εξαχθεί πάνω από 4 εκατ. τόνοι.

Από αυτούς, περί τους 1,1 εκατ. τόνους εισήγαγε στο διάστημα Αυγούστου 2022- Μαρτίου 2023 η Ιταλία, ποσότητα τετραπλάσια σε σχέση με έναν χρόνο νωρίτερα. Μεγάλες ποσότητες έχουν απορροφήσει επίσης το Μαρόκο, που είχε πέρυσι τεράστιες απώλειες παραγωγής, η Αλγερία και η Τυνησία. Οι τρεις αυτές βορειοαφρικανικές χώρες αντιμετωπίζουν και φέτος προβλήματα με την ξηρασία, με τις αποδόσεις να εκτιμάται ότι, τουλάχιστον για την Αλγερία και την Τυνησία, θα κινηθούν κάτω από τους μέσους όρους των προηγούμενων ετών.

Το Διεθνές Συμβούλιο Δημητριακών (IGC) στις τελευταίες εκτιμήσεις Απριλίου κάνει λόγο για μια παγκόσμια παραγωγή 32,9 εκατ. τόνων.

Στα 310 ευρώ επί αυτοκινήτου η Σικελία

Η Ελλάδα και το νότιο κομμάτι της Ιταλίας είναι από τις λίγες ζώνες που η παραγωγή φαίνεται να εξελίσσεται μέχρι στιγμής ομαλά. Στη Σικελία, η οποία φέτος αναμένεται να «βγει» στην αγορά ταυτόχρονα με τη χώρα μας, η τιμή του σκληρού σιταριού επί αυτοκινήτου τοποθετείται αυτές τις μέρες στα 310 ευρώ/τόνο και για παράδοση στους μύλους της νότιας Ιταλίας στα 340 ευρώ/τόνο.