Αργολίδα: Η αγκινάρα Ιρίων μπορεί να ξαναγίνει βασική καλλιέργεια

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται ο φάκελος που κατέθεσε η ομάδα παραγωγών «Αγροτικός Συνεταιρισμός Ιρίων», με αίτηση καταχώρησης της ονομασίας «Αγκινάρα Ιρίων» στο Ενοριακό Μητρώο των ΠΟΠ-ΠΓΕ, ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης.

aginara-irion-argolida

Μια διαδικασία που άρχισε έστω και με αρκετή καθυστέρηση το 2014 και θα χρειαστεί αρκετό χρόνο ακόμα μέχρι να ολοκληρωθεί, φαίνεται ότι συνοδεύεται με πολλά ερωτηματικά για την πορεία της παραγωγής. Μίας παραγωγής που αντιμετωπίζει προβλήματα ως προς την διάθεση, την τυποποίηση αλλά και την προστασία της τιμής.

Η Γεωπόνος Μαρία Γκούμα, που προέρχεται από οικογένεια καλλιεργητών αγκινάρας και είναι η υπεύθυνη για τη σύνταξη του φακέλου που κατατέθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μας δήλωσε ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμα για την κατοχύρωσή της ως προϊόν ΠΓΕ ή ΠΟΠ και θα συμφωνήσει ότι αυτή η διαδικασία έπρεπε να είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, αφού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Τα Ίρια σήμερα καλλιεργούν 2.000- 2.500 στρέμματα αγκινάρας, ενώ στο παρελθόν καλλιεργούσαν 6.000-7.000 στρέμματα».

Ένα από τα βασικότερα προβλήματα είναι και η τυποποίηση του προϊόντος, που όμως δεν έγινε εφικτή, αφού μία προσπάθεια που πραγματοποιήθηκε πριν από πολλά χρόνια δεν ευδοκίμησε και η έλλειψη συνεταιρισμού δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο άλλης παρόμοιας κίνησης.

Είναι όμως μόνο αυτά τα προβλήματα; Η Γεωπόνος Μαρία Γκούμα θα επισημάνει ότι: «Δεν υπάρχει πλέον η παραγωγή που είχε η περιοχή τις προηγούμενες δεκαετίες, αφού καλλιεργείται υπερεντατικά ο κάμπος, με αποτέλεσμα ενώ μια καλλιέργεια κρατούσε τέσσερα χρόνια, τώρα κρατάει το πολύ τρία».

Συμβολαιακή

Το πρόβλημα της αγκινάρας είναι η εμπορία, θα τονίσει η συνομιλήτρια μας, και αυτό θα έρθει να επιβεβαιώσει ο Παναγιώτης Κατσίγιαννης που θα υποστηρίξει ότι: «Για να επιστρέψουμε στην καλλιέργεια της αγκινάρας, πρέπει να πάμε σε συμβολαιακή καλλιέργεια, ώστε να γνωρίζει ο παραγωγός την τιμή του αλλά και τις ποσότητες που θα δώσει. Δεν καταφέραμε να κρατήσουμε τον Συνεταιρισμό, και από εκεί και πέρα η τιμή της αγκινάρας πολλές φορές δεν ανταποκρινόταν στην πραγματική αξία και οι ωφελημένοι ήταν οι αεριτζήδες. Η αγκινάρα δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, αφού έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες, αλλά πρέπει να βρούμε σωστή ανταπόκριση με μεγάλες επιχειρήσεις. Η συμβολαιακή θα μας φέρει πίσω στην αγκινάρα και εάν μάλιστα μας φέρουν δωρεάν τον σπόρο, όπως κάνει τελευταία μεγάλη επιχείρηση, τότε όλα μπορούν να αντιστραφούν».

Πτώση

Η τιμή της αγκινάρας ξεκίνησε από τα 13 έως 14 ευρώ το δέμα, που περιλαμβάνει είκοσι κομμάτια, και κατέληξε μέχρι και 2 ευρώ, μας αναφέρει ο Βασίλης Γιαννόπουλος, που καλλιεργεί και βιολογική αγκινάρα, για να συμπληρώσει ότι: «Μέσα στο πέρασμα των χρόνων δεν βελτιώσαμε τη διακίνηση, αλλά και τη συσκευασία. Η αδυναμία μας να συνεταιριστούμε δημιούργησε προβλήματα και είχε επιπτώσεις, αφού δεν στηρίξαμε κάτι τέτοιο και αφήσαμε τον συνεταιρισμό να εξαφανιστεί».