Μικτά είναι τα συναισθήματα που προκαλούν οι ανακοινώσεις για τις εξαγωγές. Λύπη για τη μείωση των συνολικών εξαγωγών, χαρά για την αύξηση των εξαγωγών αφαιρουμένων των πετρελαιοειδών, όπως και των τροφίμων. Άρα χαρά συν λύπη ίσων χαρμολύπη.
Ειδικά τώρα για τα τρόφιμα, η θετική μεταβολή οφείλεται κυρίως στην αύξηση, σχεδόν στο διπλασιασμό του ελαιόλαδου. Πρέπει να χαρούμε; Ή να λυπηθούμε γιατί πρόκειται για συγκυριακές εξαγωγές χύμα;
Πέρυσι η Ελλάδα ευνοήθηκε γιατί η Ιταλία είχε μία καταστροφική και η Ισπανία μία πολύ κακή εσοδεία. Όμως η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές του επώνυμου τυποποιημένου, όπου τα μερίδια της σε όλες τις χώρες είναι σε τραγικά χαμηλά επίπεδα, κάτω του 5%. Με τις πωλήσεις σε χύμα χάνουμε τουλάχιστον 1 ευρώ/κιλό σε σύγκριση με το τυποποιημένο. Άρα, να χαρούμε ή να λυπηθούμε ή μήπως να σοβαρευτούμε;
Βασίλης Ζαμπούνης
