Πρόσφατα ανακοινώθηκε η απόκτηση των 33 υπερκαταστημάτων της αλυσίδας Carrefour-Μαρινόπουλος από ένα νέο, κοινό σχήμα με τον Σκλαβενίτη. Με τη συγχώνευση αυτή, δημιουργήθηκε ένας σχετικά μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος, που ελέγχει εν δυνάμει το 15% περίπου της αγοράς.
Οι αλυσίδες λιανικής σε όλη την Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια, ισχυροποιούνται, πρωτίστως εις βάρος του αγροτικού τομέα, αλλά και, σε μικρότερο βαθμό, των μικρότερων βιομηχανιών τροφίμων.
Η θέση τους αυτή ενισχύεται ακόμη περισσότερο στην ελληνική συγκυρία. Ενώ εισπράττουν τα μετρητά που δαπανά ο καταναλωτής για την καθημερινή του διαβίωση, εξοφλούν συχνά τους προμηθευτές τους με πολύμηνες καθυστερήσεις. Η οικονομική αυτή πίεση μεταφέρεται στους αγρότες, που πρέπει να παράξουν και σε συνθήκες μεγάλης αγροπιστωτικής ανεπάρκειας.
Στο νέο σχήμα, καλούνται να συνυπάρξουν δύο διαφορετικές επιχειρηματικές λογικές. Ο Σκλαβενίτης πλήρωνε συντομότερα και προτιμούσε περισσότερο τα ελληνικά προϊόντα. Η Carrefour, στο ξεκίνημά της στην Ελλάδα, έγινε συχνά ιμάντας προώθησης των γαλλικών τροφίμων και ποτών, ενώ αντίθετα δεν βοήθησε τη διακίνηση ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό μέσω του δικτύου της. Πιο πρόσφατα δημιούργησε τεράστια ανοίγματα στην αγορά και κούρεψε οφειλές της σε προμηθευτές, πολλές εκ των οποίων μετακυλίστηκαν στους αγρότες.
Δεν αρκεί, λοιπόν, να χαιρετίσουμε τη συνεργασία, απλά και μόνο γιατί πιθανώς θα εξοφληθούν οι παλιές οφειλές και θα αποφευχθούν τα «κανόνια» στην αγορά. Το στοίχημα για τον αγρότη και τον αγροδιατροφικό τομέα συνολικά, είναι ποια λογική τελικά θα επικρατήσει.
