Η καλλιέργεια βιολογικών προϊόντων έχει περάσει από αρκετά στάδια. Ξεκινώντας από την καλλιέργεια στο χώμα, που αποτελεί την πλέον παραδοσιακή μορφή φύτευσης, τα βιολογικά επεκτάθηκαν και στα θερμοκήπια, τα οποία φαίνεται να συνέβαλαν στην σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία: «Η παραγωγικότητα στα θερμαινόμενα θερμοκήπια, τα τελευταία 50 χρόνια, αυξανόταν κατά 6,4% κάθε χρόνο, συγκριτικά με τα μη θερμαινόμενα, που αυξανόταν κατά 1,7%». Πράγματι, πριν τη χρήση θερμαινόμενων θερμοκηπίων, ακόμη και οι καλύτεροι καλλιεργητές ντομάτας έβγαζαν σε ένα χρόνο 20 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ σήμερα η ποσότητα ξεπερνάει τα 80 κιλά. Το επόμενο μεγάλο παραγωγικό άλμα, προήλθε από την υδροπονία.
Μετά την επιτυχημένη πορεία της στα συμβατικά προϊόντα, η υδροπονία επεκτάθηκε και στη βιολογική παραγωγή. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, δεν έχει καταφέρει να γίνει αποδεκτή στην κοινότητα των βιολογικών, από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αγροτικών Προϊόντων (IFOAM). Σύμφωνα με την IFOAM, τα βιολογικά προϊόντα, για να χαρακτηριστούν ως τέτοια, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: η φύτευσή τους γίνεται αποκλειστικά και μόνο στο χώμα. Βάσει αυτής της θεώρησης, η υδροπονία δεν μπορεί να παράγει βιολογικά προϊόντα.
Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν την αντίληψη αυτή ως ξεπερασμένη, δεδομένου ότι:
– Εμφανίζεται να έχει τον απόλυτο έλεγχο των εισροών, δηλαδή, της άρδευσης, της φυτοπροστασίας, της βιολογικής θρέψης.
-Συγκριτικά με την καλλιέργεια των προϊόντων στο χώμα, είναι η ασφαλέστερη μέθοδος τόσο για τα προϊόντα όσο και για το περιβάλλον. Αυτό συμβαίνει γιατί σημαντικές ποσότητες όλων των τύπων λιπασμάτων διαφεύγουν στο χώμα και το υπέδαφος.
-Επιπλέον, το χώμα, όσο και αν αποτελεί την παραδοσιακή μέθοδο, δεν είναι ιδανικό για τα φυτά, καθώς οι θρεπτικές ουσίες δεν προσλαμβάνονται με επάρκεια.
-Η απολύμανση των εδαφών στα συμβατικά θερμοκήπια μπορεί να επιβαρύνει σημαντικά το περιβάλλον.
-Συμπληρωματικά, σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται ανακύκλωση των συστατικών που χρησιμοποιούνται ως μείγμα, στα υδροπονικά συστήματα.
– Απέδειξε πως είναι πιο παραγωγική από τις παραδοσιακές μεθόδους καλλιέργειας.
Η IFOAM, σήμερα, «αναγκάζεται» να επανεξετάσει την ένταξη της υδροπονίας στη βιολογική καλλιέργεια, καθώς η αυξημένη ανάγκη για μεγαλύτερες ποσότητες βιολογικών προϊόντων «πιέζει» για διεύρυνση της παραγωγικής δραστηριότητας.
Χριστίνα Καραβοκύρη
