Ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες η σπορά του κτηνοτροφικού κριθαριού σε διάφορες περιοχές της χώρας. Η διαφοροποίηση των τιμών στα σιτηρά, έτσι όπως αυτές αναφύονται από τις αγορές, άλλαξαν και τον αρχικό προγραμματισμό των καλλιεργειών.
Πέρα από τις συμβάσεις με εταιρείες βυνοποιίας που έχουν εξασφαλίσει κάποιοι παραγωγοί, οι υπόλοιποι που καλλιεργούσαν κριθάρια για ζωοτροφή μειώνουν τις εκτάσεις και στρέφουν του ενδιαφέρον τους προς το σκληρό σιτάρι. Οι ποσότητες που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στις αποθήκες είναι μικρές σε σύγκριση με άλλες περιόδους, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής του κριθαριού να ξεπερνά τα 35 λεπτά το κιλό.
Όπως μας ενημερώνει ο Χρήστος Ντάλας, παραγωγός από την Καλαμπάκα, τα αποθέματα κριθαριού είναι ελάχιστα, αλλά σημαντικότερη είναι «η αδυναμία των κτηνοτρόφων να αγοράσουν ζωοτροφές και ειδικότερα το κριθάρι, καθώς αποτελεί ένα από τα βασικά είδη διατροφής της αιγοπροβατοτροφίας. Η κατάσταση αυτή στρέφει τους παραγωγούς προς το σκληρό, λόγω της μεγάλης τιμής και της ζήτησης που παρατηρήθηκε το τελευταίο διάστημα».
Επίσης, ο ίδιος μας ενημερώνει για την αύξηση στις τιμές των σπόρων και των εισροών γενικότερα. «Τα αποτελέσματα θα φανούν στην τσέπη μας αργότερα», δηλώνει με έντονο προβληματισμό.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η δήλωση του Σταμέλου Μακρή από το Τάχι Θήβας. «Πέσαμε κάτω από 400 κιλά το στρέμμα στο κριθάρι, λόγω των καιρικών συνθηκών. Με αυτά τα δεδομένα και με τις αυξήσεις των αγροχημικών και των καυσίμων, θα είναι μία δύσκολη χρόνια. Προσπαθούμε να κρατήσουμε τις καλλιεργούμενες εκτάσεις αλλά θα αυξήσουμε σημαντικά το σκληρό σιτάρι λόγω της τιμής του».
Στροφή στην ιδιοπαραγωγή
Ο Παύλος Σαρηγιάννης, από το Πρόχωμα Θεσσαλονίκης, δηλώνει ότι θα κρατήσει τα ίδια στρέμματα με κριθάρι και θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στο σκληρό σιτάρι.
«Το κριθάρι το δίνουμε κυρίως σε μικρούς αιγοπροβατοτρόφους, οι οποίοι έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα σε σημαντικό ποσοστό. Οι μεγάλες μονάδες με ζώα χρησιμοποιούν συνήθως δικές τους τροφές, με λίγα λόγια ο γεωργός πρέπει να γίνει και κτηνοτρόφος και ο κτηνοτρόφος και γεωργός, για να έχουν καλύτερο αποτέλεσμα». Μικρό αριθμό χωραφιών με κριθάρια βλέπει ο Θέμης Καλπακίδης από τις Κρηνίδες Καβάλας. Όπως ο ίδιος εκτιμά, το σκληρό σιτάρι κερδίζει σημαντικό έδαφος και δεν συμφέρει έναν παραγωγό να ασχοληθεί με το κριθάρι, γιατί και οι αγορές από τους κτηνοτρόφους δυσκολεύουν χρόνο με τον χρόνο.
«Οι χοιροτρόφοι της περιοχής μας καλλιεργούν οι ίδιοι τα χωράφια με κριθάρι για δική τους χρήση. Μπορεί το κριθάρι να έχει σημαντικές αποδόσεις, ακόμα και πάνω από 800 κιλά το στρέμμα αλλά το ενδιαφέρον των παραγωγών της περιοχής μας στρέφεται κυρίως προς το μαλακό σιτάρι διότι έχει μεγαλύτερη ζήτηση από τους αλευρόμυλους».
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο Χρήστος Κουριάτης από το Λιτόχωρο Πιερίας και, όπως ο ίδιος μας εξηγεί, το κριθάρι για την τρέχουσα περίοδο δεν κεντρίζει σημαντικά το ενδιαφέρον των παραγωγών και οι περισσότεροι αναζητούν διέξοδο στο σιτάρι, ή ακόμη και στον ηλίανθο.
