Το επάγγελμα του αγρότη ήταν ανέκαθεν δύσκολο. Σκληρή εργασία, μειωμένη οικονομική ανταμοιβή και κοινωνική αναγνώριση, εισοδηματική αβεβαιότητα, φυσικές καταστροφές. Αυτές είναι κάποιες από τις αιτίες που κρατούν τον αριθμό των νέων που εντάσσονται στο αγροτικό επάγγελμα καθηλωμένο σε χαμηλά επίπεδα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τις ημέρες αυτές, χιλιάδες νέων λαμβάνουν την προκαταβολή του πριμ εγκατάστασης, ζήτημα στο οποίο αναφέρεται εκτενώς σε αυτό το φύλλο «ΥΧ», έτσι ώστε το μέγιστο δυνατό ποσοστό αυτών των ανθρώπων να ενταχθεί στο παραγωγικό αγροτικό δυναμικό και να μην κατασπαταληθούν για ακόμα μία φορά οι πόροι που θα διατεθούν.
Αρκεί να υπάρξουν παράλληλα μέτρα, που αφορούν την αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως η απόκτηση γης από τους νέους, η πρόσβαση σε παραγωγικά δικαιώματα και η επαρκής χρηματοδότηση, η σύνδεση με τη γνώση και η ενσωμάτωση των καινοτομιών στην παραγωγή.
Αρκεί να γίνουν εκείνα που κάνουν το επάγγελμα και τη ζωή στην ύπαιθρο πιο ελκυστική για τον νέο.
Αρκεί το πολιτικό σύστημα να συζητάει πιο συχνά και πιο ουσιαστικά για τον αναγκαίο προσανατολισμό του αγροδιατροφικού τομέα και την ένταξη του νέου σε αυτόν και όχι, για παράδειγμα, για το πόσοι θα είναι οι επιλαχόντες.
