Από έλλειψη χεριών πλήττεται η συγκομιδή της ελιάς στην Αιγιαλεία, με αποτέλεσμα ο ελαιόκαρπος να μένει στα δέντρα, οδηγώντας σε απόγνωση πολλούς παραγωγούς, οι οποίοι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι θα χαθεί μια καλή, από άποψη ποιότητας, ελαιοκομική χρονιά.
Οι λίγοι εργάτες γης που απέμειναν να μαζεύουν ελιές δεν επαρκούν για τον μεγάλο όγκο των δέντρων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική ζωή της αγροτικής και ελαιοπαραγωγικής περιοχής του νομού. Όπως λέγεται στην περιοχή, παλαιότερα για το μάζεμα της ελιάς εργάζονταν μετανάστες από την Αλβανία, όμως τώρα έχουν επιστρέψει στις χώρες τους. Υπάρχουν άνεργοι που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στη συγκομιδή, όμως δεν θέλουν να ασχοληθούν για να μη χάσουν είτε το επίδομα ανεργίας, είτε το αλληλεγγύης.
Οι ελαιοπαραγωγοί, όμως, δεν θέλουν τη μαύρη εργασία, καθώς φοβούνται τα πρόστιμα, αλλά και τη φορολογία, καθώς θα επιβαρυνθούν εάν δεν συμπεριλάβουν το εργατικό κόστος από τα έσοδα. Όπως είναι αναμενόμενο, η έλλειψη εργατικού δυναμικού οδηγεί σε αύξηση του μεροκάματου και του κόστους παραγωγής. Λόγω των συνθηκών, οι εργάτες γης, που έχουν απομείνει να μαζεύουν ελιές, ζητούν περισσότερα χρήματα. Εν τω μεταξύ, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι παραγωγοί που θεωρούν ότι είναι ασύμφορο πλέον να μαζέψουν τις ελιές, αφού η τιμή διάθεσης του ελαιολάδου είναι πολύ χαμηλή.
