Χάλασε “δουλειές”, τον σέρνουν στα δικαστήρια

Στο σκαμνί είναι η θέση του νταή Πολάκη

Ο Παύλος Πολάκης έχει γίνει από καιρό στόχος της Δεξιάς, του Άδωνι Γεωργιάδη και ανθρώπων που εμπλέκονται σε «πάρτι» διασπάθισης εκατομμυρίων, γιατί αποκάλυψε και έστειλε στον εισαγγελέα τα όργια του ΚΕΕΛΠΝΟ. Αρκεί να δει κανείς ποιοι είναι οι μηνυτές του, για να καταλάβει τι ακριβώς παίζεται εδώ.

Ο Σταμάτης Πουλής, πρόεδρος των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ και άνθρωπος του Άδωνι Γεωργιάδη, διώκεται για τέσσερα κακουργήματα και δύο πλημμελήματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι η δίωξη αυτή δεν εμπόδισε τον κ. Μητσοτάκη να τον συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια της ΝΔ στις τελευταίες εκλογές.

Ο κ. Στουρνάρας, την εποχή που ήταν υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά, δεν είδε κανένα πρόβλημα στην προνομιακή σχέση της εταιρείας της συζύγου του με το ΚΕΕΛΠΝΟ, για ορισμένες από τις «δουλειές» με το οποίο η κυρία Στουρνάρα επίσης αντιμετωπίζει τη Δικαιοσύνη. Οι μηνύσεις κατά του Πολάκη, όπως και η άρση της ασυλίας του, είναι τόσο φανερά πράξεις αντιπερισπασμού και αντεκδίκησης, που δεν υπάρχει ανάγκη για επιπλέον επιχειρήματα.

Είναι αλήθεια ότι ο Πολάκης παραβιάζει πολλές φορές τους κανόνες του πολιτικού πολιτισμού με τη γλώσσα του. Ο Πολάκης, όμως, είναι ο υπουργός που, μαζί με τον Ξανθό, έδωσαν ανάσα στα νοσοκομεία σε μια δύσκολη περίοδο.

Και είναι επίσης ο υπουργός που ξετρύπωσε τα ποντίκια που λυμαίνονταν για χρόνια, ακόμα και τις εποχές των μνημονίων, τη δημόσια Υγεία. Χάλασε «δουλειές», εργολαβίες, προμήθειες και έκοψε τον χρυσό ομφάλιο λώρο που συνέδεε το ΚΕΕΛΠΝΟ με τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό δεν του το συγχωρούν όλοι όσοι αντιμετωπίζουν το κράτος ως ιδιοκτησία τους και θεωρούν νόμιμο και ηθικό το ρουσφέτι και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.

Και είναι φυσικό, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη ΝΔ, να στραφούν εναντίον του, παραβιάζοντας ακόμα και το Σύνταγμα, και να τον παραπέμψουν στη Δικαιοσύνη, όχι με τη διαδικασία δίωξης ενός υπουργού, αλλά με άρση της ασυλίας του. Δύο παρατηρήσεις εδώ. Πρώτον: η Δεξιά δεν έβγαλε κανένα μάθημα από τις διώξεις αντιπάλων της που επιχείρησε κατά καιρούς, και κόστισαν στη χώρα. Δεύτερον: Η ελληνική Δικαιοσύνη και η ελληνική Δημοκρατία, θα τη βρουν την άκρη και με τη δίωξη Πολάκη, όσες προσπάθειες χειραγώγησης και φίμωσης κι αν γίνουν.

Ε.Σ.

Οι μηνύσεις τόσο του Σταμάτη Πουλή, όσο και του Γιάννη Στουρνάρα, εναντίον του, είναι όχι μόνο βάσιμες, όχι μόνο πράξεις προστασίας της προσωπικότητάς τους, αλλά και πράξεις δημοκρατικής ευθύνης, για να καθίσει ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ στον πάγκο του.

Τον Πουλή, πρόεδρο των εργαζομένων στο ΚΕΕΛΠΝΟ και υποψήφιο με τη ΝΔ στις τελευταίες εκλογές, ο Πολάκης, με τη γλώσσα που συνηθίζει να χρησιμοποιεί, τον αποκάλεσε δημόσια «τσογλάνι», κατηγορώντας τόσο αυτόν, όσο και τη σύζυγο αλλά και τον μπατζανάκη του, ότι έκλεψαν από τον οργανισμό, τον μετέτρεψαν σε offshore για ξέπλυμα χρήματος, διέπραξαν δεκάδες παράνομες προσλήψεις, κ.λπ.

Όλα αυτά κυρίως επί υπουργίας Άδωνι Γεωργιάδη. Τον Στουρνάρα, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, όχι μόνο επιχείρησε να τον εκφοβίσει, γιατί τόλμησε να ελέγξει ύποπτο δάνειό του από την Τράπεζα Αττικής, αλλά και μαγνητοφώνησε κρυφά την τηλεφωνική τους συνομιλία.

Και στις δυο περιπτώσεις είναι φανερό σε κάθε λογικό άνθρωπο, ότι ο Πολάκης δεν παρανόμησε στα πλαίσια των υπουργικών του καθηκόντων, αλλά σε επίπεδο προσωπικό, αντεκδίκησης εναντίον των δύο μηνυτών και τρομοκράτησης όποιου θα ήθελε να τον ελέγξει δημόσια.

Και άρα σωστά η υπόθεσή του δεν εντάχθηκε στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά απλώς ζητήθηκε από τη Βουλή η άρση της ασυλίας του, για να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη, όπως κάθε Έλληνας πολίτης.

Και να αντιμετωπίσει εκεί τις κατηγορίες τόσο του Πουλή, όσο και του Στουρνάρα.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να εντάξει την υπόθεση Πολάκη στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, έναν νόμο που έχει καταγγείλει άπειρες φορές ως άθλιο και απαράδεκτο, δεν πιστοποιεί παρά τον ηθικό και πολιτικό καιροσκοπισμό του.

Ε.Κ.