Συμπληρώθηκαν ήδη 100 χρόνια από την ψήφιση του πρώτου νόμου 602/1915 για τους συνεταιρισμούς. Στα 100 αυτά χρόνια οι Αγροτικοί Συνεταιρισμοί έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής της χώρας. Όμως, με την πολιτική που ακολουθήθηκε, οι συνεταιρισμοί βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση, οικονομική και κοινωνική. Η ευθύνη επιμερίζεται και στην πολιτεία και στους ίδιους. Λίγοι είναι οι συνεταιρισμοί που ξεχώρισαν επειδή δεν ακολούθησαν την πολιτική των πολλών και δεν υπέκυψαν στις πιέσεις, είτε της πολιτείας είτε των παραγωγών.
Σήμερα, για να μπορέσουν οι συνεταιρισμοί να αντεπεξέλθουν στο έντονο ανταγωνιστικό περιβάλλον που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση θα πρέπει:
- Να κατοχυρώσουν πλήρως τον ανεξάρτητο και αυτόνομο ρόλο τους. Ο νέος νόμος για τους συνεταιρισμούς δεν βοηθάει σε αυτό και βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση.
- Να απασχοληθούν αποκλειστικά με το έργο τους, που είναι η ανάπτυξη της παραγωγικής δυνατότητας των μελών τους και η διασφάλιση της οικονομικής ευρωστίας τους.
- Να αποκτήσουν δικά τους κεφάλαια, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν επενδύσεις σε παραγωγικές μονάδες.
- Συνεταιρισμοί που δεν δραστηριοποιούνται σε εργασίες παραγωγής, συγκέντρωσης, επεξεργασίας, τυποποίησης και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων των μελών τους δεν έχουν προοπτική.
- Η πολιτεία θα πρέπει να αναθέσει στους συνεταιρισμούς την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και να σχεδιάσει την πολιτική της Ελλάδας για κάθε προϊόν ξεχωριστά.
- Οι αγρότες παραγωγοί πρέπει να συσπειρωθούν στους συνεταιρισμούς και να τους βλέπουν ως δικές τους επιχειρήσεις και όχι ως ξένες.
Θεωρώ πως τα παραπάνω σημεία θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη, διότι θα δώσουν προοπτική ανάπτυξης στο συνεταιριστικό επιχειρείν. Γι’ αυτό, παρά τη δύσκολη συγκυρία, θα ήταν καλό να ενεργούμε όλοι, με μοναδικό γνώμονα την υγιή, διαχρονική πορεία των συνεταιρισμών, χωρίς παρεμβάσεις, περιορισμούς και διάθεση καπήλευσης της προσπάθειας ανασυγκρότησης του συνεταιριστικού κινήματος.
Ανδρέας Χ. Δημητρίου, πρόεδρος ΔΣ ΑΠΣΙ – Η ΠΙΝΔΟΣ
