Όπως έλεγε πρόσφατα έμπειρο κυβερνητικό στέλεχος, δύο είναι οι αιτίες που προκαλούν ανησυχία και ανασφάλεια σε έναν πολιτικό.
Αφενός η γνώμη όσων τον ψηφίζουν και τον στέλνουν στη Βουλή και αφετέρου η γνώμη του πρωθυπουργού για το έργο του και πώς αυτή θα επηρεάσει τον επόμενο ανασχηματισμό.
Και την περίοδο που διανύουμε, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης μάλλον δείχνει ανήσυχος. Κατ’ αρχάς, φαίνεται ότι σημαντικός αριθμός συμπατριωτών του στην Κρήτη θα έχει σοβαρά ζητήματα με την πληρωμή της Ενιαίας Ενίσχυσης, καθώς είτε θα λάβουν λιγότερα από όσα περίμεναν είτε τίποτα.
Για τον λόγο αυτόν, ξεκίνησε και συνεχίζει να χρεώνει το πρόβλημα στις προηγούμενες ηγεσίες του ΥΠΑΑΤ, αλλά πρωτίστως στον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όλα αυτά παρά το γεγονός ότι πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι δεν θα «συγχωρέσουν» πολιτικά όποιον υπουργό τους αφήσει απλήρωτους.
Αυτή η αγωνία για τις αντιδράσεις του εκλογικού σώματος καταγράφεται και κάπου αλλού: Στις συνεχείς αναβολές της κατάθεσης πρότασης για τον νέο Κανονισμό του ΕΛΓΑ, καθώς πολλοί παραγωγοί της Κρήτης, ειδικά οι ελαιοπαραγωγοί και οι θερμοκηπιάδες, αντιδρούσαν «παραδοσιακά» σε πολλά από όσα κατά καιρούς θεσπίζονταν.
Υπάρχει όμως και το ζήτημα της επίπτωσης των επιλογών του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Η «προτροπή» του Λ. Αυγενάκη στους Θεσσαλούς να ψηφίσουν τον κυβερνητικό υποψήφιο Κ. Αγοραστό δεν ήταν ό,τι καλύτερο για τον ίδιο, καθώς οδήγησε τον πρωθυπουργό να πάρει αποστάσεις από τη λογική του υπουργού του και να συναντήσει την επομένη των περιφερειακών εκλογών τον νέο περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Δ. Κουρέτα.
Παρ’ όλα αυτά, ο υπουργός φαίνεται να επαναλαμβάνει το ίδιο ατόπημα, καθώς τώρα χρεώνει τα όσα συμβαίνουν με τις πληρωμές στην κομματική προέλευση του προέδρου και κάποιων στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι οποίοι κατά τη γνώμη του δεν ανήκουν στην κυβερνητική παράταξη.
Το δις εξαμαρτείν…
