Την περίοδο που διανύουμε δεν κρίνεται μόνο το εθνικό γαλακτοκομικό μας προϊόν. Κρίνεται και η αξιοπιστία της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης που δημιουργήθηκε πριν από περίπου έναν χρόνο, με πολλές μάλιστα προσδοκίες.
Οι πρόσφατες απόψεις στελεχών της, όπως του προέδρου της, σε τηλεοπτικό κανάλι της Ηπείρου, μάλλον γεννούν ερωτήματα.
Οι αναφορές ότι η είσοδος μίας επιχείρησης στη ζώνη γάλακτος κάποιας άλλης ή ότι οι αυξήσεις τιμών παραγωγού μπορεί να οδηγήσουν κάποιους στις ελληνοποιήσεις εισαγόμενου γάλακτος ή σε νοθείες, εγείρουν σοβαρά ζητήματα.
Το αισιόδοξο βέβαια είναι, όπως αναφέρουν άλλες επιχειρήσεις του κλάδου στη σημερινή «ΥΧ», ότι οι τιμές παραγωγού καθορίζονται πρωτίστως από την αγορά. Και η διεθνής ζήτηση, την περίοδο που διανύουμε, συνεχώς διευρύνεται.
Παρόμοιες εξάλλου είναι οι προβλέψεις διεθνών αναλυτών και οργανισμών όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που εκτιμούν ότι από όλα τα προϊόντα ζωικής προέλευσης τα τυροκομικά έχουν τις καλύτερες μεσοπρόθεσμες προοπτικές.
Αρκεί, βέβαια, να μη μετατρέψουμε εμείς οι ίδιοι, με τις πρακτικές μας, τη φέτα, από εκλεκτό προϊόν με την ιδιόμορφη γεύση του κάθε τόπου που την παράγει, σε αγροδιατροφικό εμπόρευμα που μπορεί να παράγεται με διάφορες τεχνικές πρακτικές ή, ακόμη χειρότερα, σε χώρες εκτός Ελλάδας.
Αρκεί, βέβαια, και η Διεπαγγελματική να μπορέσει να υλοποιήσει τους στόχους για τους οποίους δημιουργήθηκε, να πείσει και να δεσμεύσει όλους όσοι την απαρτίζουν ότι το ευρύτερο καλό του τομέα είναι υπεράνω των επιδιώξεων ή του συμφέροντος
των λίγων.
