Ελαιόλαδο: Συνεταιρισμοί κρατούν την τιμή στα 8,5 ευρώ παρά το μούδιασμα στην αγορά

Oσο η διεθνής εικόνα στέλνει τα δικά της μηνύματα και στην ελληνική, το ενδιαφέρον των τελευταίων δύο εβδομάδων δεν περιγράφεται ζωηρό σε επίπεδο πράξεων εγχώρια, ενώ δεν λείπουν και οι φωνές που μιλούν για υποχώρηση των προσφερόμενων τιμών για την αγορά ελαιολάδου. Οι ισπανικές επιδόσεις από τις πωλήσεις του Μαΐου παρέμειναν υψηλές, με τη χώρα της Ιβηρικής να προβλέπει χαμηλά αποθέματα στο τέλος της περιόδου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τιμές. Ωστόσο, οι εκτιμήσεις για τη νέα της παραγωγή, αν και πρώιμες, κάνουν λόγο για μία καλή σοδειά, που θα πιέσει τις τιμές προς τα κάτω.

Εντός των ελληνικών συνόρων, η νέα παραγωγή, όσο το τοπίο ξεκαθαρίζει, συνεχίζει να δείχνει προς μία μέτρια σοδειά, με ορισμένες περιοχές, όπως αυτή της Σητείας και της Κορινθίας, να κάνουν λόγο για μια συνέχεια των περσινών κακών επιδόσεων.

Και νέα πράξη στα 8,5 ευρώ στη Λακωνία

Σε νέα πράξη στα 8,5 ευρώ για τον παραγωγό προχώρησε αυτές τις μέρες ο Συνεταιρισμός Μεταμόρφωσης στη Λακωνία, δίνοντας ένα βυτίο ελαιολάδου, οξύτητας 0,28 και πολύ καλών ποιοτικών χαρακτηριστικών, χωρίς υπολειμματικότητα φυτοφαρμάκων, σε ελληνική εταιρεία, όπως εξηγεί ο πρόεδρός του, Γιάννης Λάγγης.

Η αγορά στην περιοχή, ωστόσο, δείχνει «μουδιασμένη» κατά τις τελευταίες δύο εβδομάδες, με τους συνεταιρισμούς να κρατούν περισσότερο μια στάση αναμονής, αφού οι αγοραστές προσώρας δεν παραγγέλνουν ή δεν αγοράζουν σε τιμές που διεκδικεί η περιοχή και οι παραγωγοί συνεχίζουν διστακτικά στη διάθεση ποσοτήτων. Κι αυτά, καθώς και η τιμή δείχνει να πιέζεται, ειδικά για προϊόν με προορισμό την Ιταλία, με τα 8,20 να ακούγονται για παραδοτέο ελαιόλαδο στη γειτονική χώρα.

«Είμαστε σε αναμονή», αναφέρει ο Παναγιώτης Ντανάκας, διευθυντής στον Συνεταιρισμό Μολάων-Πακίων της περιοχής, σχολιάζοντας ότι προσώρας δεν μπορεί να εκτιμηθεί το πώς θα κινηθεί η αγορά ή πού αποδίδεται αυτή η εικόνα. «Είναι προσφορά και ζήτηση», σημειώνει, εκτιμώντας ότι οι τάσεις της αγοράς θα καθορίσουν και την όποια εξέλιξη, δεδομένου ότι και το κόστος που έχει ένα βυτίο δεν επιτρέπει «παιχνίδια» από πλευράς βιομηχανίας.

«Οι ποσότητες είναι μικρές για μία φυσιολογική χρονιά, αλλά μεγάλες για την εποχή που είμαστε», επισημαίνει, ως προς τις εναπομείνασες ποσότητες στην περιοχή, σχόλιο που επαναλαμβάνει και ο κ. Λάγγης εξηγώντας ότι ήταν μεν μία χρονιά μικρής παραγωγής, αλλά η έως τώρα εμπορία έχει αφήσει ποσότητες πίσω.

Ως προς τη νέα σοδειά, η περιοχή αναμένει μία μάλλον μέτρια παραγωγή, ενώ εκείνο που παραμένει ως σοβαρός προβληματισμός είναι το ζήτημα του νερού. «Η μία γεώτρηση μετά την άλλη αρχίζουν και στερεύουν και κάθε φορά που πατάμε το κουμπί, τρέμουμε», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο κ. Λάγγης. Ανάλογο φόβο εκφράζει, από την πλευρά του, και ο κ. Ντανάκας για το πώς θα μπορέσουν να συντηρηθούν τα χωράφια, καθώς η στάθμη νερού κατεβαίνει, ενώ υπάρχει και υφαλμύρωση.

Δεύτερη σερί κακή σοδειά βλέπει η Σητεία και διεκδικεί αποζημιώσεις

Η έλλειψη βροχοπτώσεων και ο ήπιος χειμώνας άφησαν τελικά μεγαλύτερο αποτύπωμα από το αρχικά εκτιμώμενο και στον ελαιώνα της Σητείας. «Έχουμε μεγάλη ζημιά εδώ, το λάδι μας θα είναι στα περσινά επίπεδα», υπογραμμίζει ο πρόεδρος της Ένωσης Σητείας, Μανώλης Μαυροματάκης, εκτιμώντας ότι, όπως και πέρυσι, η περιοχή δεν θα ξεπεράσει τους 3.500 τόνους, ποσότητα πολύ χαμηλή για ένα μέρος που μπορεί να φτάσει και τους 16.000 τόνους σε μία καλή χρονιά.

Η απουσία ωρών ψύχους που απαιτούνται τον χειμώνα και οι ελάχιστες βροχοπτώσεις –σε ορισμένες περιοχές τα ύψη βροχής άγγιξαν μόνο τα 50-60 χιλιοστά όλο τον χειμώνα– έφεραν τα δέντρα σε μία κατάσταση εξάντλησης, για να αντέξουν και τις υψηλές θερμοκρασίες που συνεχίζονται. «Ανθοφόρησαν κανονικά, σε ορισμένα που δεν είχαν καθόλου αντοχή ο ανθός κάηκε και ορισμένα έκαναν σχινόκαρπο», εξηγεί.

Ο ίδιος προσθέτει ότι στην περιοχή αναμένεται και ο διευθυντής του ΕΛΓΑ Κρήτης, ώστε να υπάρχει και μία επίσημη εκτίμηση, καθώς οι παραγωγοί και οι οργανώσεις τους προτίθενται να διεκδικήσουν αποζημίωση από το ΥΠΑΑΤ, δεδομένου ότι το 2024 είναι η τέταρτη χρονιά που δεν υπάρχει κάποια αποζημίωση (συμπεριλαμβανομένων των ετών 2018, 2021 και 2023), αλλά και του ότι πρόκειται για μονοκαλλιέργεια, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την περιοχή.

Ως προς το εμπόριο, η τιμή που προσφέρεται στην περιοχή παραμένει στο επίπεδο των 8,6 ευρώ, χωρίς να συναινούν οι παραγωγοί στη συγκέντρωση ποσοτήτων. Η εγχώρια τυποποίηση είναι εκείνη που στηρίζει την όποια κίνηση, αφού οι Ιταλοί απουσιάζουν από την αρχή, ουσιαστικά, της περιόδου, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Μαυροματάκης.