Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης Υδάτων αποκτά η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

«Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα αποκτήσει Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης Υδάτων, αφού μετά τη Θεσσαλία και την Κρήτη, είναι η Περιφέρεια που μαζί με την Πελοπόννησο έχει προγραμματισθεί να αντιμετωπισθεί το μείζον ζήτημα της διαχείρισης της σημαντικότερης κινητήριας δύναμης της πρωτογενούς παραγωγής, του νερού». Τα παραπάνω ανακοίνωσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Λευτέρης Αυγενάκης σε χαιρετισμό του στο 4ο συνέδριο «Επί Γης» που διοργανώνει η εφημερίδα «Πατρίς».

Ο υπουργός τόνισε ότι έχει φτάσει η ώρα για την πρόοδο και εξέλιξη του πρωτογενούς τομέα. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό, τόνισε ο υπουργός, είναι «ο σεβασμός και η εκτίμηση απέναντι στον αγρότη, αλλά και η δημιουργία ευοίωνων προοπτικών, που θα γοητεύσουν τη νέα γενιά.

–          Έτσι, η «παιδοτρόφος ελαία» κατά τον Σοφοκλή, σύμβολο της Μεσογείου, αποτελεί τον πρωταγωνιστή στη διερεύνηση των προοπτικών ανάπτυξης της φυτικής παραγωγής,

–          η βιομηχανική τομάτα προσφέρει τα βιολειτουργικά της πλεονεκτήματα για την ενίσχυση της μεταποίησης,αλλά και την παραγωγή τροφίμων υψηλής προστιθέμενης αξίας,

–          η φράουλα, και τόσα άλλα φρούτα και λαχανικά, αναγνωρίζονται πλέον ως υπερτροφές, ενισχύοντας την θρεπτική αξία του διατροφικού μας προτύπου,

–          ενώ η αλιεία και η ιχθυοκαλλιέργεια, αποδεικνύονται ως βασικός και ισχυρός πυλώνας που οφείλουμε να αναδείξουμε και να ενισχύσουμε

–          Παράλληλα, αναγνωρίζοντας ότι ο αγροτουρισμός αποτελεί ΗΔΗ τμήμα των εναλλακτικών μορφών της τουριστικής βιομηχανίας, συνεχίζουμε και δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάδειξή του ενισχύοντας επιχειρήσεις του κλάδου».

Κύριο μέλημα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, είναι, όπως είπε ο υπουργός, «να βάζει πλάτη» στον αγώνα που σε σεβασμό στη φύση κάνει καθημερινά ο κάθε αγρότης. Να συμπαρίσταται στο μόχθο του και στην αγωνία του απέναντι στις διαρκώς εντεινόμενες αντίξοες συνθήκες. «Είμαστε εδώ για να ακούμε, να εξετάζουμε, να μελετάμε, να σχεδιάζουμεκαι να εφαρμόζουμε στρατηγικές μείζονος σημασίας για τον πρωτογενή παραγωγή».