Έρευνα: Ανεπίτευκτοι οι ευρωπαϊκοί στόχοι βιωσιμότητας και βιολογικών χωρίς τη βοήθεια της βιοτεχνολογίας

Ο ευρωπαϊκός στόχος αύξησης των βιολογικών εκτάσεων έως το 2030, παράλληλα με τη δέσμευση της Ένωσης να συναντήσει, έως την ίδια χρονιά, τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, δεν θα μπορέσουν να επιτευχθούν, εάν η κοινότητα δεν αλλάξει τη νομοθεσία της, επιτρέποντας τη χρήση σύγχρονων βιοτεχνολογιών και νέων τεχνικών αναπαραγωγής, ιδίως στα βιολογικά.

Αυτό υποστηρίζει με δημοσίευσή της στο περιοδικό Trends in Plant Science διεθνής ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν ερευνητές διάφορων πανεπιστημίων και κέντρων έρευνας (Wageningen, Bayreuth, Gοttingen, Düsseldorf, Heidelberg, Alnarp και Berkeley).

Όπως αναφέρουν στις παρατηρήσεις τους, η ΕΕ, προωθώντας την αύξηση της βιολογικής παραγωγής χωρίς να επιτρέψει ταυτόχρονα τη χρήση νέων τεχνικών αναπαραγωγής σε αυτήν τη μέθοδο, θα οδηγήσει πιθανότατα σε αποτυχία τη Στρατηγική «Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο» ως προς την υλοποίηση των Βιώσιμων Στόχων στους οποίους δεσμεύεται.

Αλλαγές, κατά τους ίδιους, που θα πρέπει να περιλαμβάνουν αυτά τα σύγχρονα εργαλεία. «Ιδιαίτερα αυτό της επεξεργασίας γονιδίων, ένα νέο εργαλείο ακριβείας που χρησιμοποιείται στην αναπαραγωγή των φυτών» κατά τον Richard Visser, καθηγητή φυτικής αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο του Βαγκενίνγκεν, σύμφωνα με το horti-daily.

«Ο ισχύων κανονισμός καθυστερεί την ικανότητα της Ένωσης να αντιμετωπίσει την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής», υπογραμμίζουν, προσθέτοντας ότι χρειάζεται βελτιωμένη επικοινωνία των επιστημόνων για να ξεπεραστούν βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις. Κάτι, που θεωρούν μάλλον απίθανο υπό την τρέχουσα πραγματικότητα πολιτικής. Η βιολογική γεωργία συμβάλλει τοπικά σε περιβάλλον και βιοποικιλότητα, φέρνει όμως μικρότερες αποδόσεις απαιτώντας περισσότερη γη.

Η μετατροπή, ωστόσο, φυσικών εκτάσεων σε αγροτική γη θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες αιτίες παγκοσμίως για το αντίθετο. «Η παγκόσμια ζήτηση για υψηλής ποιότητας τρόφιμα αυξάνεται. Περισσότερη βιολογική καλλιέργεια στην ΕΕ μπορεί να οδηγήσει σε επέκταση της καλλιεργούμενης γης οπουδήποτε στον κόσμο και αυτό με τη σειρά του σε περιβαλλοντικά κόστη που υπερβαίνουν τα τοπικά οφέλη», υποστηρίζει ο Justus Wesseler, ερευνητής, καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας και Πολιτικής στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Πρέπει, βέβαια, να τονιστεί ότι πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν τα παραπάνω ως προσπάθειες να ανοίξει η πίσω πόρτα για την είσοδο πρακτικών που χρησιμοποιούνται στα γενετικά τροποποιημένα και στον κλάδο των βιολογικών.