Να εντάξει στο άρμα του το σύνολο των επιχειρήσεων φυτικού πολλαπλασιαστικού υλικού, προωθώντας, από ισχυρότερη θέση, τα «καυτά» ζητήματα του κλάδου των εισροών, φιλοδοξεί ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πολλαπλασιαστικού Υλικού, που αποτελεί τη μετεξέλιξη της Ένωσης Ελλήνων Παραγωγών και Εμπόρων Σπόρων. Μιλώντας στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του ΣΕΠΥ, Θύμης Ευθυμιάδης αναφέρεται επίσης στη συνεργασία με τους άλλους δύο φορείς που εκπροσωπούν τους χώρους της φυτοπροστασίας και των λιπασμάτων, η οποία, όπως εξηγεί, θα επιδιωχθεί να λάβει και πιο τυπική μορφή μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Τι σηματοδοτεί η αλλαγή ονόματος και λογοτύπου;
Η αλλαγή σηματοδοτεί κατά κάποιον τρόπο έναν «εκμοντερνισμό» του λογοτύπου, γιατί ήταν πολύ παλιός, από το 1983. Πρόκειται όμως και για κάτι βαθύτερο: Από Ένωση Ελλήνων Παραγωγών και Εμπόρων Σπόρων, μια κάπως παλαιότερου τύπου ονομασία, γινόμαστε Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πολλαπλασιαστικού Υλικού (ΣΕΠΥ), που περιλαμβάνει μια πολύ πιο ευρεία γκάμα επιχειρήσεων, όχι μόνο αυτές που ασχολούνται με τους σπόρους, αλλά γενικότερα με το φυτικό πολλαπλασιαστικό υλικό, οι οποίες μπορούν να γίνουν μέλη. Σαν ΣΕΠΥ, πλέον, μπορούμε να προάγουμε τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του χώρου αυτού με μεγαλύτερη ένταση.
Ποιους στόχους θέτει ο Σύνδεσμος για τη φετινή χρονιά και τι προσδοκάτε από τη συνεργασία με τον ΕΣΥΦ και τον ΣΠΕΛ;
Βασικός στόχος είναι να θέσουμε το λεγόμενο ανταποδοτικό τέλος, που αποτελεί πληγή για εμάς. Ακόμα, επικεντρωνόμαστε στις κοινές δράσεις με τους άλλους δύο συλλόγους, η συνεργασία με τους οποίους θα κορυφωθεί μέσα στο 2017 και το 2018. Και οι τρεις σύνδεσμοι αντιπροσωπεύουμε αυτό που ονομάζουμε «εισροές» και είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την πρόοδο μιας αγροτικής παραγωγής. Έχουμε κοινούς πελάτες, κοινό δίκτυο, ενώ όλοι στοχεύουμε στην αύξηση της αποδοτικότητας της πρωτογενούς παραγωγής. Επομένως, θεωρήσαμε ότι το να κάνουμε μια πιο στενή συνεργασία –άτυπη κατ’ αρχήν, και θα δούμε πώς θα γίνει και πιο τυπική– μόνο καλό μπορεί να είναι για τα μέλη μας. Παράλληλα, θα βοηθήσει να αναδειχθεί και η καλή δουλειά που έχει γίνει στον χώρο.
Σε σχετικά σύντομο διάστημα ξεκινούν οι φθινοπωρινές σπορές. Έχετε μια πρώτη εικόνα για τον καλλιεργητικό χάρτη της νέας χρονιάς;
Είναι λίγο νωρίς, αλλά βλέπω ότι για σκληρό σιτάρι θα υπάρξει πάλι αρκετή ζήτηση, όπως και για κριθάρι. Διαπιστώνουμε επίσης μια αυξητική τάση για την ελαιοκράμβη, η οποία κατά το 100% διοχετεύεται στην παραγωγή βιοντίζελ και είναι η πρώτη από τις φθινοπωρινές σπορές. Ενδεχομένως και να διπλασιαστούν τα στρέμματα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι θα αυξηθεί και η σχετική «πίτα», καθώς είναι υβρίδια και είναι υποχρεωτική η χρήση πιστοποιημένου σπόρου.
Γιατί η χώρα μας δεν παράγει πολλαπλασιαστικό υλικό για τις μεγάλες καλλιέργειες, αλλά εισάγει από το εξωτερικό το μεγαλύτερο ποσοστό;
Επιτρέψτε μου να έχω μια διαφορετική προσέγγιση. Σε πάρα πολλές καλλιέργειες, παράγουμε. Εκεί όπου είμαστε κάπως αδύναμοι είναι στην πρωτότυπη παραγωγή νέων ποικιλιών, στην έρευνα και στην ανάπτυξη, δηλαδή. Εκεί, όντως πάσχουμε. Δυστυχώς, ο κρατικός φορέας έρευνας, ο ΕΛΓΟ-«Δήμητρα», έχει πολλές δυσκολίες να χρηματοδοτήσει ερευνητικά προγράμματα. Οι ιδιωτικές εταιρείες κάνουμε κάποια έρευνα, όμως είμαστε σχετικά μικροί σε μέγεθος για να ανταγωνιστούμε τους μεγάλους πολυεθνικούς οίκους του εξωτερικού. Στα σιτηρά, για παράδειγμα, το 99% του σπόρου που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα έχει παραχθεί στη χώρα μας. Απλά πρόκειται για ξένες ποικιλίες, τα δικαιώματα των οποίων αγοράζονται από ξένους οίκους και παράγονται εδώ. Επίσης, στο βαμβάκι, το 95% του σπόρου σποράς παράγεται στην Ελλάδα, γιατί έχουμε μια πολύ καλή τεχνογνωσία και τα τελευταία χρόνια έχει σχεδόν εκμηδενιστεί η εισαγωγή των σπόρων σποράς. Απλά και εκεί οι ελληνικές ποικιλίες καλύπτουν το μικρότερο ποσοστό των στρεμμάτων και το μεγαλύτερο ποσοστό είναι ξένες.
Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις του κλάδου;
Ένα σοβαρό θέμα ήταν ο ΦΠΑ, που ευτυχώς λύθηκε, όταν κατάλαβε η κυβέρνηση ότι η απότομη αύξησή του ήταν ευθέως επιβαρυντική στο κόστος παραγωγής των αγροτών. Πέρα από αυτό, υπάρχει το ανταποδοτικό τέλος του 3%, που ουσιαστικά είναι φόρος. Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα είναι, προφανώς, η παράνομη εμπορία σπόρου, η οποία έχει δύο πτυχές: Η πρώτη είναι αυτή του μη πιστοποιημένου σπόρου, που παράγει ένας καλλιεργητής στο χωράφι του αλλά δεν επιτρέπεται να τον εμπορευθεί, κάτι που γίνεται σε αρκετές καλλιέργειες (π.χ. στη μηδική, όπου το φαινόμενο είναι πολύ έντονο) και ζημιώνει τόσο τις επιχειρήσεις όσο και το κράτος.
Η δεύτερη πτυχή είναι η –αν όχι παράνομη, σίγουρα παράτυπη– εισαγωγή πιστοποιημένου, μεν, σπόρου, αλλά από τρίτες χώρες. Αυτό επιτρέπεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες στις περιπτώσεις που αναφέρομαι δεν τηρούνται. Για παράδειγμα, στο καλαμπόκι υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για την Ελλάδα, σε ό,τι αφορά τους ελέγχους για παρουσία ή απουσία γενετικά τροποποιημένων σπόρων, τη στιγμή που η Βουλγαρία δεν έχει τέτοιο πρωτόκολλο. Έχουμε κάνει κάποιες προτάσεις στο υπουργείο, ωστόσο είναι ένα δύσκολο θέμα. Μπορείς να το περιορίσεις, αλλά όχι να το εξαλείψεις.
Πείτε μας δυο λόγια για την ημερίδα που διοργανώνετε στις 15 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή ομιλητών από το εξωτερικό.
Είναι ουσιαστικά η πρώτη μεγάλη κοινή εκδήλωση των τριών συνδέσμων των εισροών (ΣΕΠΥ, ΕΣΥΦ και ΣΠΕΛ), με τίτλο «Η Συμβολή των Εισροών στον Αγροδιατροφικό Τομέα». Θέλουμε να αναδείξουμε όσα έχουμε συνεισφέρει ως κλάδος στον πρωτογενή τομέα στη χώρα μας. Γι’ αυτόν το σκοπό, οι πιο πολλοί ομιλητές θα είναι ξένοι. Έχουμε καλέσει τον γενικό γραμματέα της ESA, του πανευρωπαϊκού φορέα των εταιρειών σπόρων, να μας μιλήσει γενικά για την πρόοδο που έχει επιτελέσει η γενετική και πώς έχουν βοηθήσει οι βελτιωμένες ποικιλίες στο να αυξηθεί η τροφή σε όλη την Ευρώπη. Επίσης, έχουμε ομιλητή από τον FAO, εκπρόσωπο της WWF, καθηγητές πανεπιστημίων κ.λπ. Θέλουμε να έχει έναν χαρακτήρα ενημερωτικό, με επιστημονική τεκμηρίωση της θετικής συμβολής των εισροών τα τελευταία χρόνια στον αγροδιατροφικό τομέα.
