Οι διαρροές των νομοθετικών κειμένων της νέας ΚΑΠ άρχισαν. Ειδικά μέτρα για τους νέους και τους μικρότερους παραγωγούς, πλαφόν στα 60.000 ευρώ που θα υπολογίζεται με νέους τρόπους, «κατάργηση» του πρασινίσματος όπως το γνωρίζαμε, αύξηση των πόρων για τις Συνδεδεμένες κ.λπ. Όλα αυτά θα ενταχθούν στον νέο Κοινοτικό Προϋπολογισμό που θα γνωρίζουμε στις 2 Μαΐου.
Ωστόσο, η μεγάλη αλλαγή είναι αλλού: Κάθε χώρα-μέλος θα υποβάλλει, θα λαμβάνει έγκριση και θα υλοποιεί ένα πολυετές Εθνικό Σχέδιο, στο οποίο θα εντάσσονται όλες οι δράσεις της ΚΑΠ.
Έφτασε η ώρα να αποκτήσουμε, έστω και με αυτόν τον τρόπο, ένα ιδιότυπο «Εθνικό Σχέδιο» για τον αγροτικό τομέα;
Ίσως. Με την προϋπόθεση ότι, εκτός των άλλων, θα αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο που λειτουργούμε. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της περιόδου που διανύουμε:
- Λιγότερες από 20 ημέρες απομένουν για την υποβολή των δηλώσεων ΟΣΔΕ και σχεδόν δύο στις τρεις από αυτές δεν έχουν οριστικοποιηθεί.
- Πολλά από τα μέτρα του ΠΑΑ, όταν αυτά προκηρύσσονται, εφαρμόζονται συχνά στη λογική της απορρόφησης των πόρων, παρά του αναπτυξιακού αποτυπώματος που πρέπει να επιφέρουν.
- Η αιγοπροβατοτροφία καταρρέει και δεν έχει ακόμη βρεθεί ένας τρόπος ελέγχου της νοθείας και των ελληνοποιήσεων.
- Κάποιοι από εκείνους που αποτελούν από τη θέση τους θεματοφύλακες της βιολογικής παραγωγής, δεν ακολουθούν πάντα όσα θα έπρεπε, για την ουσιαστική ανάπτυξή της.
Και είναι τέτοιου είδους νοοτροπίες που πρέπει να αφήσουμε πίσω, αν θέλουμε να παρακολουθήσουμε ως χώρα τις απαιτήσεις του σήμερα.
