Κάλμαρε η αγορά στο σκληρό σιτάρι

Σημάδια αποκλιμάκωσης δείχνει το τελευταίο διάστημα η αγορά του σκληρού σιταριού, εξέλιξη εν πολλοίς αναμενόμενη, μετά τα επίπεδα-ρεκόρ στα οποία αναρριχήθηκαν οι τιμές τις προηγούμενες εβδομάδες.

Αν και σε τοπικό επίπεδο συνεχίζουν να καταγράφονται σποραδικά κάποιες πράξεις που «δίνουν» τιμή παραγωγού κοντά στα 50 λεπτά/κιλό, η αλλαγή κλίματος είναι εμφανής και αποτυπώνεται, μεταξύ άλλων, στην εξαγωγή όπου από τα 500 ευρώ/τόνο προ δύο εβδομάδων, οι συζητήσεις περιστρέφονται τώρα γύρω από τα 460 ευρώ/τόνο FOB.

Εκεί φαίνεται ότι βρίσκεται πλέον και το «σημείο συνάντησης» μεταξύ αγοραστών και πωλητών, οι οποίοι, πάντως, έχοντας ήδη διώξει σιτάρια που αγοράστηκαν προτού ξεκινήσει το ράλι των τιμών, έχουν πλέον στα χέρια τους προϊόν με ένα μέσο κοστολόγιο της τάξης των 42-43 λεπτών/κιλό.

«Επικίνδυνη η σπέκουλα»

Σε αυτό ακριβώς το γεγονός και, πιο συγκεκριμένα, στην προσπάθεια συντήρησης μιας έντασης στην αγορά αποδίδουν παράγοντες του κλάδου και τη φημολογία περί εξάντλησης του ελληνικού σιταριού και αδυναμίας των εγχώριων βιομηχανιών να βρουν τις αναγκαίες ποσότητες από το φθινόπωρο και μετά.

Κύκλοι της βιομηχανίας κάνουν λόγο για «επικίνδυνη σπέκουλα σε μια εκρηκτική περίοδο που καταβάλλεται τεράστια προσπάθεια από όλους όσοι εμπλέκονται στην εφοδιαστική αλυσίδα να απορροφηθούν οι αυξήσεις τιμών και να μη μετακυλισθούν στον καταναλωτή».

Σε κάθε περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, η αγορά αυτήν τη στιγμή φαίνεται να έχει γυρίσει, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αναμένουμε κάποια μεγάλη πτώση το αμέσως επόμενο διάστημα. Κι αυτό γιατί η σημαντικά μειωμένη φέτος παραγωγή του Καναδά εξακολουθεί να «στερεί» από την αγορά σχεδόν 2,5 εκατ. τόνους.

Ακόμα και αν λάβει κανείς υπόψη τη στροφή των βορειοαφρικανικών χωρών στο μαλακό σιτάρι (προκειμένου να μειωθεί το κόστος και να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός) και το «πράσινο φως» που δίνει πλέον η Τουρκία στις βιομηχανίες της χώρας να χρησιμοποιούν ντόπιο σκληρό σιτάρι για τις εξαγωγές τους, το ισοζύγιο προσφοράς-ζήτησης παραμένει ελλειμματικό. Υπό αυτή την έννοια, υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας απέναντι σε ενδεχόμενες πιέσεις για «βίαιη» αναπροσαρμογή των τιμών προς τα κάτω.

Στην Ιταλία, στη νέα λίστα της Φότζια, οι τιμές για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα παρέμειναν αμετάβλητες, με αποτέλεσμα η πρώτη ποιότητα (πρωτεΐνη 12%, ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80%) να διαπραγματεύεται από 485 έως 490 ευρώ/τόνο, ενώ για την αμέσως επόμενη (πρωτεΐνη 11,5%, ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 65%) το αντίστοιχο εύρος είναι 475-480 ευρώ/τόνο.

Στα 49,5 λεπτά τα συμβολαιακά της Νίκαιας

Εν τω μεταξύ, στα 49,5 λεπτά/κιλό διαμορφώθηκε το δεύτερο «κλείσιμο» των συμβολαιακών σκληρών σιταριών του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νίκαιας «Ο Προμηθέας», στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχει με τη Μέλισσα-Κίκιζας.

Το νούμερο αυτό, όπως εξηγεί στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Αντώνης Ρεντζιάς, «μεταφράζεται» σε τιμή 48 λεπτών/κιλό για τον παραγωγό, τιμή ιδιαίτερα υψηλή ακόμα και με τα δεδομένα της φετινής αγοράς. Στην πρώτη πρόσκληση που είχε βγει στα μέσα Ιουλίου η τιμή ήταν στα 27 λεπτά.

Υπενθυμίζεται ότι προ δύο εβδομάδων και στο πλαίσιο διαγωνισμού ο συνεταιρισμός είχε πουλήσει περί τους 600 τόνους στην εταιρεία Μύλοι Κεπενού έναντι 53,6 λεπτών/κιλό, πετυχαίνοντας τιμή παραγωγού 52 λεπτών, την υψηλότερη που έχει καταγραφεί φέτος στη χώρα μας.

Tιμή σκληρού σιταριού στη Φότζια*

*Επί αυτοκινήτου στην αποθήκη του παραγωγού (ευρώ/τόνο)