Το κόστος παραγωγής μειώνει τα στρέμματα της πατάτας

Από τα μέσα Δεκεμβρίου, και ειδικότερα στις πρωιμότερες περιοχές της χώρας, ξεκίνησε η φύτευση της πατάτας για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, οι εκτάσεις δείχνουν σημαντικά μειωμένες, λόγω του υψηλού κόστους εγκατάστασης, αλλά και του μεγάλου ρίσκου που προέρχεται από τις καιρικές συνθήκες, καθώς και τις τιμές της αγοράς.

Για τις υπόλοιπες περιοχές, οι φυτεύσεις θα ξεκινήσουν προς τα τέλη Ιανουαρίου και θα συνεχιστούν την άνοιξη στις βορειότερες και ψυχρότερες.

Παράλληλα, αυτή την περίοδο, ολοκληρώνεται και η συλλογή της καλοκαιρινής πατάτας, με σημαντικές απώλειες στις αποδόσεις των καλλιεργειών, κάτι που προβληματίζει έντονα τους παραγωγούς. Ο Άρης Αϋφαντής, παραγωγός από τον Ελαιώνα Βοιωτίας, υποστηρίζει ότι έχει ολοκληρωθεί η συλλογή στην περιοχή του, με σημαντικά μειωμένες αποδόσεις. «Υπολογίζαμε για τις καλοκαιρινές φυτεύσεις και εφόσον εφαρμόσουμε σωστά τις καλλιεργητικές πρακτικές, να έχουμε ένα αποτέλεσμα πάνω από 3 τόνους το στρέμμα. Δυστυχώς, όμως, για την τρέχουσα περίοδο, κινηθήκαμε από 1.200 κιλά έως 2 τόνους το στρέμμα, κάτι το οποίο οικονομικά είναι ασύμφορο».

Μεγάλες οι απαιτήσεις της καλλιέργειας

Για τον ίδιο, η τιμή μπορεί να κινείται σε καλά επίπεδα (από 60 έως 70 λεπτά το κιλό στον παραγωγό), όμως συγκρίνοντάς τη με το εισόδημα και το κόστος παραγωγής, που είναι ιδιαίτερα αυξημένο, το αποτέλεσμα είναι οριακό. «Για την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο, προσπαθούμε να προγραμματίσουμε τις εκτάσεις που θα καλλιεργήσουμε. Το κόστος παραγωγής σε σύγκριση με την περσινή περίοδο εκτοξεύεται στα ύψη. Υπολογίζουμε ότι το πολλαπλασιαστικό υλικό που χρησιμοποιούμε θα έχει αύξηση πάνω από 20%. Από αυτό καταλαβαίνουμε τι θα ισχύσει και στα υπόλοιπα, όπως είναι η ενέργεια και άλλα αγροεφόδια».

Θέλοντας να δώσει μία ολοκληρωμένη εικόνα για την καλλιέργεια της πατάτας, ο κ. Αϋφαντής αναφέρεται και στο κόστος εργασίας, λέγοντας ότι «τα τελευταία χρόνια έχουμε σημαντικά μειωμένο αριθμό εργατών γης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις καλλιέργειες της περιοχής, οι οποίες έχουν σημαντικές απαιτήσεις. Θεωρώντας το αυτό ως δεδομένο για το επόμενο διάστημα, θα πρέπει να προσαρμοστούμε άμεσα στις νέες τεχνολογίες, ώστε να κάνουμε καλύτερο προγραμματισμό και, πολύ περισσότερο, να έχουμε χαμηλότερο κόστος παραγωγής».

Στο ερώτημά μας τι απαιτήσεις έχει μια σύγχρονη καλλιέργεια πατάτας και ποιο είναι το κόστος του εξοπλισμού, μας απάντησε ότι «η συλλογή της πατάτας έχει μεγάλες απαιτήσεις σε εργάτες γης. Μια σύγχρονη συλλεκτική πατάτας στοιχίζει περίπου 200.000 ευρώ, κεφάλαιο τα οποίο πολλοί παραγωγοί δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν, με αποτέλεσμα οι μικρότεροι να εγκαταλείπουν την καλλιέργεια».

Ενδιαφέρον για τη γλυκοπατάτα

Το θερμόμετρο του ενδιαφέροντος των παραγωγών ανεβάζει η γλυκοπατάτα της Μεσσηνίας. Ήδη, πάνω από 1.200 στρέμματα στην περιοχή της Κυπαρισσίας καλλιεργούνται με αυτό το είδος και, όπως φαίνεται, θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Παρακολουθώντας αυτή την πορεία των καλλιεργειών, ο γεωπόνος Κώστας Λαμπρινός υποστηρίζει ότι υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά των παραγωγών λόγω και των καλύτερων τιμών, ώστε να επενδύσουν σε αυτό το είδος. «Συνήθως, όμως, όταν μια καλλιέργεια παρουσιάζει αυξημένη τιμή, το ενδιαφέρον όλων στρέφεται πάνω της, με αποτέλεσμα το επόμενο διάστημα να υπάρχει μεγάλη προσφορά και λιγότερη ζήτηση, γεγονός που δημιουργεί αρνητικά αποτελέσματα».

Προβληματισμός για τις ανοιξιάτικες φυτεύσεις στη Φθιώτιδα

Για αυξημένο κόστος παραγωγής, όπως και δυσκολία στις πιστώσεις των γεωργικών εφοδίων, κάνει λόγο ο Γιώργος Νίκου, παραγωγός κηπευτικών από τις Λιβανάτες Φθιώτιδας.

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι έχει προγραμματίσει σημαντικό αριθμό στρεμμάτων για την καλλιέργεια της ανοιξιάτικης πατάτας, αλλά, δυστυχώς, το κόστος των εφοδίων είναι σημαντικά ανεβασμένο και για τον λόγο αυτόν θα τα περιορίσει. «Κάθε χρόνο σπέρνω πολλά στρέμματα με φασόλια και προσπαθώ την επόμενη χρονιά να τα αντικαταστήσω με άλλες καλλιέργειες, όπως είναι η πατάτα.

Δυστυχώς, όμως, για την τρέχουσα περίοδο, βλέπω ένα ανεβασμένο κόστος στην αγορά του πατατόσπορου, καθώς και των άλλων εφοδίων, με αποτέλεσμα να περιορίσω τις εκτάσεις μου. Πέρυσι, αγόραζα τον πατατόσπορο στο 1 ευρώ, ενώ τη φετινή περίοδο κυμαίνεται περίπου στο 1,30. Το βασικότερο από όλα, όμως, είναι ότι τα καταστήματα πώλησης θέλουν τα λεφτά μπροστά, κάτι που δεν μπορώ να καλύψω την παρούσα περίοδο».

Από τα 6.000 στα 2.000 στρέμματα η Μεσσήνη

Με λιγότερα στρέμματα, σύμφωνα με τον Κώστα Λαμπρινό, γεωπόνο από τη Μεσσήνη, δείχνει να κλείνει η τρέχουσα καλλιεργητική περίοδος για την περιοχή, καθώς από τα 6.000 στρέμματα, που καλλιεργούνταν στην περιοχή, έπεσε στα 2.000 στρέμματα.

Η διαδικασία φύτευσης της πρώιμης πατάτας ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες. «Η εικόνα αυτή καταγράφεται ως μία αρνητική εξέλιξη στην περιοχή, η οποία αποτελεί από τις πρωιμότερες στη χώρα μας. Δυστυχώς, όμως, μέχρι και σήμερα, δεν καταφέραμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη διαχείριση στην παραγωγή και εμπορία του προϊόντος, με αποτέλεσμα πολλοί παραγωγοί να την εγκαταλείπουν», αναφέρει ο κ. Λαμπρινός.

Σε αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, προστίθεται και το υψηλό κόστος παραγωγής, το οποίο ξεπερνά τα 1.000 ευρώ ανά στρέμμα, σε μια καλλιέργεια, η οποία είναι ευάλωτη από τις καιρικές συνθήκες, αλλά και από την εμπορία του προϊόντος. «Τα κέρδη για τον παραγωγό είναι οριακά και δεν ρισκάρουν εύκολα να αυξήσουν τις καλλιεργούμενες εκτάσεις. Για τον λόγο αυτόν, τις περιορίζουν σε λιγότερα στρέμματα».