Μ ε τις «καθιερωμένες κινητοποιήσεις» να προσφέρουν πλέον ελάχιστες απτές κατακτήσεις, εκείνο που ίσως μένει είναι η (μικρή και αυτή) δημόσια συζήτηση για το αγροτικό ζήτημα. Μπορεί οι ηγεσίες των υπουργείων, που συμμετείχαν σε συνομιλίες με διάφορες αγροτικές δομές, να αισθάνονται πλέον ανακουφισμένες, ειδικά μετά την αρχική αγωνία τους για το μέγεθος της δυναμικής των φετινών κινητοποιήσεων, αλλά τα μεγάλα προβλήματα δεν μπορούν να υποτιμηθούν.
Οι τιμές που λαμβάνει ο Έλληνας αγρότης, για παράδειγμα, με βάση και τα αποκαλυπτικά στοιχεία της Eurostat που παρουσίασε πρόσφατα η «ΥΧ», είναι από τις χαμηλότερες της ΕΕ για το σύνολο σχεδόν των προϊόντων της φυτικής παραγωγής. Μπορεί η πρόσφατη αναφορά του ΥΠΑΑΤ ότι η έλλειψη τραπεζικής ρευστότητας συσσώρευσε προβλήματα και συμπίεσε τις τιμές να είναι βέβαια ορθή, ωστόσο νέα αποτελεσματικά μέτρα για την αγορά, την αντιμετώπιση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και την ισχυροποίηση της θέσης των αγροτικών οργανώσεων στη διατροφική αλυσίδα δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη και στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής. Η υποστήριξη των αγροτών για την ορθολογική χρήση των εισροών, για παράδειγμα, καθυστερεί, ενώ δράσεις που θα μείωναν το κόστος δεν υλοποιούνται για να διατηρηθούν ισορροπίες δεκαετιών. Πολλοί αγρότες διερωτώνται γιατί οι τιμές που λαμβάνουν για πολλά προϊόντα είναι πλέον χαμηλότερες από τις αντίστοιχες της Βουλγαρίας, ενώ για τις τιμές του εξοπλισμού και των εφοδίων ισχύει το αντίθετο. Έτσι, οι τελευταίες αναφορές του ΥΠΑΑΤ ότι παρεμβαίνει σε κάθε έναν από τους συντελεστές που διαμορφώνουν το κόστος, όπως τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα, τους σπόρους, πρέπει να φανούν στην πράξη. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις ζωοτροφές, οι οποίες συμμετέχουν σε ποσοστά 50%-70%, αλλά και την ενέργεια.
Μπορεί, βέβαια, στελέχη του ΥΠΑΑΤ να αναφέρουν πλέον ότι το πετρέλαιο έχει επικρατήσει ως ρητορική και όχι ως ουσία, αλλά είναι γεγονός ότι τα καύσιμα που πληρώνει ο Έλληνας αγρότης είναι τα υψηλοτέρα στην Ευρώπη και ότι το πετρέλαιο αποτελεί την κυρίαρχη μορφή ενέργειας στο μεγάλο τμήμα του πρωτογενούς τομέα. Ίσως για αυτόν τον λόγο, άλλωστε, μέλος της ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ δήλωνε ότι «οι αγρότες να περιμένουν κάτι ευχάριστο για το πετρέλαιο», υποβαθμίζοντας βέβαια το μεγάλο θέμα της διαμόρφωσης του κόστους παραγωγής συνολικά.
