Μαθαίνοντας την υφαντική τέχνη στο Σουφλί

Ένας νέος κύκλος εργαστηρίων υφαντικής ξεκινάει στο Μουσείο Τέχνης Μεταξιού Οικογένειας Τσιακίρη στο Σουφλί.

«Ολοκληρώθηκε ο πρώτος πειραματικός κύκλος και προχωράμε στα επιμορφωτικά εργαστήρια», μεταφέρει ο Γιώργος Τσιακίρης, μεταξουργός, υφαντουργός και υπεύθυνος του Μουσείου. Όσοι θέλουν να μάθουν την τέχνη της υφαντικής, ξεκινούν από το μηδέν και φτάνουν μέχρι το τελικό στάδιο, που όμως δεν έχει όριο, όπως όλες οι τέχνες. Ο καθένας που μαθαίνει την υφαντική εκφράζει τη δημιουργικότητα και αποτυπώνει την έμπνευσή του, φτιάχνοντας μοναδικά έργα τέχνης, που είναι είτε φορέσιμα, είτε εξαιρετικά ως διακοσμητικά.

Ο ίδιος όχι μόνο έμαθε την τέχνη, αλλά μέσα από τα εργαστήρια δίνει την ευκαιρία στους ενδιαφερόμενους να την ανακαλύψουν. Εξηγεί μάλιστα ότι δίνουν βήμα στο νέο αίμα του Μουσείου, την πτυχιούχο μηχανολόγο-κλωστοϋφαντουργό Αθηνά Κετσιτζή, που διαθέτει γνώσεις και ταλέντο.

Σημαντικό το ενδιαφέρον

Στα εργαστήρια συμμετέχουν άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν την παραδοσιακή τέχνη της υφαντικής, που είναι από τις αρχαιότερες στον κόσμο. «Πρόκειται για μια τέχνη χρήσιμη και μπορεί να αποτελέσει ακόμη και εργαλείο επαγγελματικής αποκατάστασης», αναφέρει. Σε ερώτηση για το κατά πόσο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αργαλειούς, αναφέρει ότι στην επαρχία σώζονται αρκετοί που ενδεχομένως να μην είναι λειτουργικοί και στημένοι, αλλά υπάρχει δυναμική στον χώρο. «Είναι επικερδές να φτιάξει κάποιος και να διαθέσει υφαντά προς πώληση, γιατί υπάρχει ζήτηση», εξηγεί.

Ο κ. Τσιακίρης, από την επαγγελματική του εμπειρία, καταθέτει ότι υπάρχει μια νέα ματιά απέναντι στους μικρούς θησαυρούς, τα χειροποίητα κομμάτια που βρίσκονται σε μπαούλα και σεντούκια και αποτελούν οικογενειακά κειμήλια.

«Τα υφαντά απέκτησαν τη χαμένη αξία, αλλά και τη χρηστικότητά τους. Ενδεχομένως να μη στρώνουμε πολλά κεντήματα και υφαντά, αλλά η σημασία των εργόχειρων είναι μοναδική και προσπαθούμε μέσα από δράσεις να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο για να καταλάβει την αξία αυτών των κομματιών, έτσι ώστε να μην τα θεωρεί παραπεταμένα κομμάτια ρούχων και υφασμάτων. Μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν με πολλούς τρόπους και να τα απολαμβάνουμε για πολλά χρόνια».

Σημειώνει μάλιστα ότι συνεχίζει τη λειτουργία του και το εργαστήρι στο Κέντρο Χειροτεχνίας Οικοτεχνίας Φυλακτού, υπό την αιγίδα του Μουσείου Τέχνης Μεταξιού.

Οι συμμετέχοντες στα εργαστήρια στο Σουφλί είναι ντόπιοι, αλλά ο υφαντουργός συζητά με άτομα που θέλουν να έρθουν για μια εβδομάδα από την Αθήνα για να διδαχτούν την υφαντική στο Σουφλί, καθώς επίσης να γνωρίσουν το μετάξι και την ιστορία του τόπου.