Σε περίοδο σκληρής δοκιμασίας φαίνεται να εισέρχονται οι σχέσεις των Ευρωπαίων κτηνοτρόφων με τους θεσμούς της ΕΕ. Δοκιμασία που έρχεται, με τις δικές της βέβαια ιδιαιτερότητες, και στην Ελλάδα.
Αφορμή αποτέλεσε η εξαίρεση προϊόντων ζωικής προέλευσης από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα προώθησης της κατανάλωσης, καθώς, όπως κρίνουν οι ευρωπαϊκές οργανώσεις κτηνοτρόφων, υπάρχει κίνδυνος να ακολουθήσουν μειώσεις στήριξης
της κτηνοτροφίας ευρύτερα.
Φόβοι που ενισχύονται, όσο εμπεδώνονται απόψεις ότι για να μειωθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του πρωτογενούς τομέα, πρέπει να μειωθεί η κτηνοτροφία, η ευρωπαϊκή ζήτηση ζωοτροφών που παράγονται σε αποψιλωμένα δάση του τρίτου κόσμου κ.λπ.
Απόψεις που συχνά διακινούνται από μη κυβερνητικές οργανώσεις και γίνονται αποδεκτές από υπουργούς πολλών χωρών (ειδικά αυτών που είναι αρμόδιοι για ζητήματα περιβάλλοντος), ευρωβουλευτές, κυβερνήσεις ισχυρών χωρών, όπως της Γερμανίας, λόγω κομματικών ισορροπιών στη χώρα κ.λπ.
Ενδεικτική είναι η δήλωση του Γραμματέα των COPA-COGECA στην «ΥΧ» ότι η κτηνοτροφική πολιτική της ΕΕ έχει εισέλθει σε μια νέα περίοδο, κατά την οποία σκόπιμα γίνονται επιλογές που οδηγούν στη μείωση της κατανάλωσης και του μεγέθους του κλάδου.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν μια απλή διαμάχη εκπροσώπων αγροτών και κάποιων ΜΚΟ που προσπαθούν να επηρεάσουν όσους λαμβάνουν αποφάσεις, αλλά υποκρύπτουν κάτι πολύ πιο κρίσιμο.
Η ευκολία με την οποία όμιλοι όπως η Cargill, που ορίζει την παγκόσμια αγορά ζωοτροφών, ή η Nestle, που επηρεάζει τα γαλακτοκομικά, επεκτείνονται στην παραγωγή υποκατάστατων όπως φυτικό «κρέας», συνθετικό και εργαστηριακό, ή «γαλακτοκομικών» φυτικής προέλευσης, δείχνει ότι περνάμε σε μια περίοδο πιο δομικών αλλαγών.
Όλα αυτά λειτουργούν ιδιαίτερα πιεστικά σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, με τις γνωστές διαρθρωτικές υστερήσεις και με μια αγορά ζωοτροφών από τις ακριβότερες της ΕΕ. Η αντιμετώπιση, λοιπόν, του «κτηνοτροφικού μας ζητήματος», που την περίοδο που διανύουμε παίρνει τη μορφή των αυξημένων ζωοτροφών, είναι πολύ πιο σύνθετη υπόθεση.
