Δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών δημιουργούν αισιοδοξία στην κυβέρνηση. Το πρώτο είναι η πρόσφατη έκδοση του Βαρoμέτρου της ALCO, στο οποίο καταγράφονται το τελευταίο 12μηνο ως τάσεις:
- Η σημαντική βελτίωση της ασφάλειας απέναντι στο τραπεζικό σύστημα και τις οικονομικές προοπτικές.
- Η αύξηση της κατανάλωσης, με μία όμως μεγάλη διαφορά: την προτίμηση «χρήσιμων» πλέον προϊόντων παρά αυτών της «υψηλής πιστότητας», καθώς και τις αγορές με εκπτωτικά κουπόνια προϊόντων σε προσφορές και ιδιωτικής ετικέτας, με ό,τι αυτά συνεπάγονται και για την αγροδιατροφή.
- Αλλαγές στις προσδοκίες και στην κοινωνική συμπεριφορά.
Το δεύτερο γεγονός είναι η έλευση του γενικού γραμματέα του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, ο οποίος σχολίασε με θετικό τρόπο τις εξελίξεις και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Βέβαια, κάποιες από τις δηλώσεις του συνεχίζουν να προκαλούν ερωτήματα. Για παράδειγμα, ενώ με βάση τα στοιχεία του Οργανισμού η Ελλάδα είναι η χώρα με τους υψηλότερους συντελεστές φορολόγησης εισοδημάτων και ΦΠΑ, αποτελεί ταυτόχρονα την τρίτη χειρότερη χώρα (μετά την Ιταλία και το Μεξικό) στην ικανότητα είσπραξης των φόρων αυτών.
Έτσι, ενώ θα περιμέναμε κάποιες ίσως νέες προτάσεις του Οργανισμού για την αύξηση της εισπραξιμότητας των φόρων και πρωτίστως για την ανάπτυξη της οικονομίας, ο Α. Γκουρία συνέχισε την πεπατημένη: παροτρύνσεις για αύξηση της φορολογίας καυσίμων, περαιτέρω παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό και την αγορά εργασίας.
Δηλαδή, παροτρύνσεις, που είχαν ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις και στον αγροτικό τομέα, καθώς μεγιστοποίησαν την παραοικονομία και τις ασφαλιστικές εισφορές τμήματος των αγροτών. Όμως, το ποιος ήταν, τελικά, αυτός που επέμενε στην ένταξη της ασφάλισης στον ΕΦΚΑ και στην κατάργηση του ΟΓΑ παρά τη θέληση των αγροτών και της τότε διοίκησης του Οργανισμού, είναι κάτι που θα μας απασχολήσει στο εγγύς μέλλον.
