Η προχθεσινή ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για αύξηση του ετήσιου πληθωρισμού κατά 3,4%, την υψηλότερη της τελευταίας δεκαετίας, συνοδεύτηκε από τρεις διαφορετικές ερμηνείες.
✱ Κάποιοι έκριναν ότι είναι κατά βάση εισαγόμενος.
✱ Κάποιοι υποστήριξαν ότι οφείλεται στους κυβερνητικούς χειρισμούς.
✱ Κάποιοι, τέλος, εστίασαν στις αυξήσεις της ενέργειας και των ειδών διατροφής, δείχνοντας προς τους αγρότες.
Την ίδια ημέρα, στις Βρυξέλλες, η Ευρωβουλή δήλωνε ότι τα όσα συμβαίνουν στη διαμόρφωση του αγροτικού κόστους παραγωγής διαβρώνουν την παραγωγική βάση της ευρωπαϊκής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Και είναι αυτή η προσέγγιση, δηλαδή ο λεγόμενος «αγροτικός πληθωρισμός», που συχνά «παραβλέπουν» πολλά μέσα, ειδικά τα αθηναϊκά.
Καθώς ενώ ο γενικός πληθωρισμός έτρεξε με ετήσιους ρυθμούς 3,4% τον Οκτώβριο, λίγο νωρίτερα, τον Αύγουστο, για τον οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο πληθωρισμός του κόστους παραγωγής του αγρότη έτρεχε με ρυθμούς 8%, δηλαδή υπερδιπλάσιους.
Μάλιστα, όπως τεκμηριώνει το ρεπορτάζ της «ΥΧ» σήμερα, την περίοδο που μεσολάβησε από τον Αύγουστο μέχρι και σήμερα εφόδια, όπως τα λιπάσματα, αυξήθηκαν με ταχύτατους ρυθμούς και αναμένεται να αυξηθούν έτι περαιτέρω.
Τον αγρότη, όμως, απασχολεί και κάτι επιπλέον. Ότι το δωδεκάμηνο που πέρασε, εξαιτίας των φυσικών καταστροφών και των καιρικών συνθηκών, υπήρξαν μειωμένες στρεμματικές αποδόσεις σε πολλά βασικά προϊόντα. Συνεπώς, είναι λογικό να αυξάνονται οι τιμές, ειδικά στους κλάδους που υπάρχει μειωμένη προσφορά.
Δεν πρέπει, ωστόσο, να παραβλέπουμε τα εξής: Ότι τα τελευταία πολλά χρόνια, ο Έλληνας παραγωγός βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ με βάση τις τιμές που εισπράττει. Το φαινόμενο αυτό θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο με δραστικές πράξεις, όπως η απαγόρευση των πωλήσεων κάτω του κόστους από τις αλυσίδες λιανικής ή ο υποχρεωτικός συνυπολογισμός του κόστους παραγωγής τις τιμές που προσφέρουν οι βιομηχανίες τροφίμων και οι αλυσίδες, κάτι που προετοιμάζεται στη Γαλλία.
