Πρώτες τιμές για ελιές Χαλκιδικής, με πτώση 50% στις αποδόσεις
Σε αυξημένες τιμές παραγωγού από 5 έως 20 λεπτά/κιλό, που όμως δεν είναι ικανοποιητικές, εάν ληφθεί υπόψη η κατακόρυφη πτώση των αποδόσεων σε σχέση με πέρυσι, φαίνεται ότι οδηγούνται οι έμποροι και οι μεταποιητές της επιτραπέζιας ελιάς στη Χαλκιδική (πράσινη ελιά). Η συγκομιδή έχει ήδη ξεκινήσει, από το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, και ο πρώτος τιμοκατάλογος δημοσιεύθηκε από μία τοπική ιδιωτική επιχείρηση, την Olivellas SA της Μαρίας Καραβανά. Η εταιρεία, με έδρα τη Γερακινή στον Δήμο Πολυγύρου, ανακοίνωσε τη μέγιστη τιμή στο 1,7 ευρώ/κιλό (για μέγεθος έως 110 τεμάχια στο κιλό) και την ελάχιστη τιμή στο 0,7 ευρώ/κιλό (για μέγεθος 201 έως 220 τεμάχια στο κιλό). Η μέση τιμή είναι στο 1,2 ευρώ/κιλό (για μέγεθος 141 έως 150 τεμάχια στο κιλό).
Θυμίζουμε ότι οι αντίστοιχες τιμές που είχε ανακοινώσει η Intercomm Foods πέρυσι ήταν η μέγιστη στo 1,5 ευρώ/κιλό (για μέγεθος έως 110 τεμάχια στο κιλό), μέση στο 1,05 ευρώ/κιλό (για μέγεθος 141 έως 150 τεμάχια στο κιλό) και ελάχιστη στο 0,7 ευρώ/κιλό (για μέγεθος 181 έως 200 τεμάχια στο κιλό). Η αγορά, μάλιστα, περιμένει τις αμέσως επόμενες μέρες να δημοσιεύσει τον φετινό τιμοκατάλογό της και η Intercomm Foods, που είναι η εταιρεία με το μεγαλύτερο τονάζ στην ελιά Χαλκιδικής. Μόνο έτσι θα υπάρξει απόλυτη σύγκριση περσινών και φετινών τιμών παραγωγού στη συγκεκριμένη ποικιλία.
Η ανομβρία «στέγνωσε» την ελαιοκαλλιέργεια στη Χαλκιδική
Καταστροφική αποδεικνύεται η φετινή χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς της Χαλκιδικής, με την παρατεταμένη ανομβρία να πλήττει σοβαρά τις καλλιέργειες και να προκαλεί απώλειες, που αγγίζουν –και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν– το 50% της παραγωγής.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νέων Σημάντρων, Φιλοκλής Γκοτζιάς, περιγράφει με δραματικούς τόνους την κατάσταση: «Φέτος, είμαστε πολύ δύσκολα. Εγώ δεν έχω βιώσει ξανά τέτοια χρονιά. Έχουν περάσει τέσσερις μήνες χωρίς σταγόνα βροχής», υπογραμμίζει στην «ΥΧ». Όπως λέει, η εικόνα στα χωράφια είναι αποκαρδιωτική. Η έλλειψη νερού έχει οδηγήσει σε δραματική πτώση της στάθμης των πομόνων –στο 1/4 της συνήθους απόδοσης–, ενώ η απουσία βροχοπτώσεων ακόμη και τον χειμώνα δεν επέτρεψε τη συγκέντρωση αποθεμάτων νερού.
«Μπαίνω στο κτήμα και μαζεύω ένα δέντρο και δύο τα αφήνω, γιατί είναι μαραζωμένα. Μέχρι τις 10 Αυγούστου, όλα πήγαιναν καλά. Μετά, η κατάσταση πήρε την κάτω βόλτα. Και ενώ λογικά θα έπρεπε τώρα τον Σεπτέμβριο να έχουμε καλύτερες θερμοκρασίες, καταγράφουν τα θερμόμετρα 34 βαθμούς», τονίζει. Πέρα από την ανομβρία, οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν και την αβεβαιότητα των τιμών, αλλά και την έλλειψη εργατικών χεριών. «Αν δεν περάσει τα 2 ευρώ, είμαστε μέσα για μέσα. Χαμένοι από όλες τις πλευρές. Ακούγεται για 1,80, αλλά αυτό δεν μας ικανοποιεί. Πάντως, εάν δεν είχαμε τέτοια απώλεια παραγωγής, ακόμη και στο 1,50 ευρώ θα ήμασταν ευχαριστημένοι. Έχουμε πολλαπλά προβλήματα. Πρέπει να πούμε ότι και η έλλειψη εργατών δυσχεραίνει περαιτέρω τη συγκομιδή. Όσο ψάχνουμε για εργάτες, χάνουμε και άλλη παραγωγή», καταλήγει ο κ. Γκοτζιάς.
