Γιάννης Αμοράτης: Πολυκαλλιέργεια 157 στρεμμάτων από έναν 26χρονο αγρότη

giannis-amoratis-agrotis

«Από τη γη κανένας δεν έχασε. Αν την καλλιεργείς σωστά, με αγάπη και προσπαθείς για αυτή, θα σου ανταποδώσει το ίδιο και ακόμα περισσότερα», είναι η φράση ενός 26χρόνου αγρότη, ο οποίος μπήκε δυναμικά στο αγροτικό επάγγελμα με μόνο κριτήριο την αγάπη του για το χωράφι, την ικανοποίηση της συγκομιδής και την ευχαρίστηση της δημιουργίας.

Ο Γιάννης Αμοράτης, από τα Μέγαρα Αττικής, είναι ένας νέος αγρότης, ο οποίος καλλιεργεί φυλλώδη λαχανικά και κελυφωτά φιστίκια. Tα τελευταία πέντε χρόνια κατάφερε να επεκτείνει την εκμετάλλευση που διέθετε η μητέρα του, ενώ αντιλήφθηκε νωρίς τα οφέλη της συνεργασίας και της απόκτησης γνώσης και της συμβουλευτικής. «Καλλιεργώ φυλλώδη λαχανικά σε 120 στρέμματα περίπου και 25 στρέμματα φιστικιές από την ηλικία των 21 ετών. Ωστόσο, πάντα βρισκόμουν μέσα στα χωράφια λόγω της οικογένειας της μητέρας μου, η οποία καλλιεργούσε φιστικιές. Αποφάσισα να ασχοληθώ και επαγγελματικά με τον αγροτικό τομέα γιατί μου αρέσει η καλλιέργεια, η παραγωγή και η συγκομιδή, να βλέπεις δηλαδή το αποτέλεσμα των πράξεών σου. Είναι μια ικανοποίηση για τον κόπο που έχεις κάνει. Η αγάπη μου, λοιπόν, για την καλλιέργεια και τη γη με οδήγησε στον αγροτικό τομέα, αν και έχω και γνώσεις ψυκτικού. Το 2017 εντάχθηκα και στο πρόγραμμα νεών αγροτών, το οποίο με βοήθησε να επενδύσω ακόμα περισσότερο στην καλλιέργειά μου», αναφέρει ο Γιάννης στην «ΥΧ».

Καλλιέργεια κηπευτικών

amoratis-sigxronos-laxanikaΟ 26χρονος αγρότης, αφού συμβουλεύτηκε γεωπόνο για τις περιβαλλοντικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, αλλά και τις πρακτικές που πρέπει να ακολουθήσει, πήρε την απόφαση να καλλιεργήσει φυλλώδη λαχανικά. «Επέλεξα αυτό το είδος καλλιέργειας, το οποίο μέσα από τον τρόπο που καλλιεργούμε, δεν έχουμε σοβαρά προβλήματα τον χειμώνα, με αποτέλεσμα να παράγουμε όλο τον χρόνο και να μη σταματάμε ποτέ», τονίζει ο Γιάννης. Ο 26χρονος αγρότης διέθετε από την οικογένειά του έναν πρώτο εξοπλισμό και κάποια γη. Ωστόσο, έκανε το δικό του βήμα, νοικιάζοντας επιπλέον στρέμματα και με αρκετό κόπο αγόρασε δικά του μηχανήματα, έφτιαξε ένα μικρό ψυγείο, επένδυσε στην καλλιέργειά του και σε αρδευτικό εξοπλισμό. Η επιθυμία του Γιάννη να συμβουλεύεται και να συναναστρέφεται τόσο με γεωπόνους όσο και άλλους νέους αγρότες είναι ένας τρόπος να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στην αγορά, αλλά και πώς να καλλιεργεί με τις καλύτερες πρακτικές και τις καλύτερες συνθήκες για τα προϊόντα του, παράλληλα με τις γνώσεις που έχει λάβει τα προηγούμενα χρόνια από την οικογένειά του.

Λαϊκή αγορά και συνεταιρισμός

Τα προϊόντα του νεαρού αγρότη φτάνουν στους καταναλωτές με διάφορους τρόπους. Αφενός, μέσω λαϊκών αγορών, καθώς, όπως αναφέρει «διαθέτουμε δύο πάγκους σε λαϊκές αγορές, αλλά δίνουμε και σε εμπόρους σε λαϊκές και στη λαχαναγορά, όταν υπάρχει περίσσευμα από την παραγωγή». Αφετέρου, ο 26χρονος αγρότης διοχετεύει τα προϊόντα στην αγορά και μέσω του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Κηπευτικών Μεγάρων. «Είμαι μέλος του συνεταιρισμού έναν χρόνο. Από τότε που εντάχθηκα στο πρόγραμμα των νέων αγροτών, επιθυμούσα να γίνω και μέλος του συνεταιρισμού. Η ένταξη σε έναν συνεταιρισμό σου δίνει κίνητρα να επεκτείνεις τη δουλειά σου, αλλά και να διοχετεύσεις ευκολότερα τα προϊόντα σου στην αγορά. Η συνεργασία και η ομαδικότητα που προωθούνται μέσω του συνεταιρισμού σού δίνουν δύναμη στις διαπραγματεύσεις των τιμών τόσο των αγροεφοδίων όσο και των προϊόντων», αναφέρει ο Γιάννης.

Δυσκολίες

amoratis-agrotis-xorafiΟι δυσκολίες είναι αρκετές, επισημαίνει ο 26χρονος αγρότης. «Όταν μπαίνεις σε έναν επαγγελματικό τομέα, υπάρχει ανταγωνισμός. Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που είναι επαγγελματίες και μπορούν να σε βοηθήσουν και να σε καθοδηγήσουν στα πρώτα σου βήματα. Στο επάγγελμα αυτό, οι ώρες είναι πάρα πολλές και πρέπει να είσαι παρών καθημερινά. Επίσης, αν κάποιος δεν έχει ένα υπόβαθρο από την οικογένειά του, όπως τα χωράφια και το νερό, είναι αρκετά δύσκολο για να ξεκινήσει στον αγροτικό τομέα», επισημαίνει ο Γιάννης, ο οποίος στα επόμενα σχέδιά του έχει την ανάπτυξη της εκμετάλλευσής του, αλλά και την τυποποίηση, «η οποία θα έρθει σιγά σιγά με σωστό πλάνο και σχέδιο», καταλήγει.