Πριν από περίπου μία εικοσαετία, η αγροδιατροφική κοινότητα, κλήθηκε να απαντήσει εάν επιθυμεί να ενσωματώσει μία πολλά υποσχόμενη καινοτομία ως βασική παραγωγική πρακτική. Αναφερόμαστε στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ) και τη γνωστή διαμάχη που ξέσπασε διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα.
Σήμερα, πλέον, η μεγάλη πλειοψηφία τουλάχιστον της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης έχει καταλήξει σε κάποιον απολογισμό. Για παράδειγμα, ότι η τεχνολογία αυτή δεν οδήγησε σε κάποια ουσιώδη άνοδο παραγωγικότητας ή μείωσης της χρήσης φυτοπροστατευτικών, όπως είχαν υποσχεθεί οι θιασώτες της. Αντίθετα, οδήγησε, εκτός των άλλων, στην απαξίωση των προϊόντων που σχετίζονται με την παραγωγική αυτή πρακτική και τη διακίνησή τους σε χαμηλότερες τιμές από ό,τι τα αντίστοιχα συμβατικά. Για αυτούς τους λόγους άλλωστε, η τεχνική αυτή τελικά υιοθετήθηκε όχι σε νωπά ή προϊόντα άμεσης ανθρώπινης κατανάλωσης, αλλά στις ζωοτροφές, καθώς δεν ανιχνεύονται στα τελικά ζωικά προϊόντα, στο βαμβάκι κ.λπ. Σήμερα, λοιπόν, η καλλιέργειά τους επεκτείνεται ουσιαστικά μόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου, ενώ ακόμη και στις ΗΠΑ, τα προϊόντα με σήμανση «δεν περιέχει ΓΤΟ», γνωρίζουν μεγάλη διείσδυση στην αγορά.
Ένας παρόμοιος διάλογος εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα για το ζήτημα των ποικιλιών των οινάμπελων. Αν και ο συγκεκριμένος τύπος υβριδίων που διχάζει την αμπελοοινική κοινότητα δεν σχετίζεται βέβαια με την τεχνολογία των ΓΤΟ, έχει με αυτά μία κοινή «αντίληψη για τα πράγματα». Μία ομάδα επαγγελματιών, διαθέτει τέτοιου είδους υβρίδια και είναι έτοιμη να τα εισάγει, όταν μπορέσει να τα εγγράψει στον εθνικό κατάλογο. Τα υβρίδια αυτά υπόσχονται μεγαλύτερες στρεμματικές αποδόσεις και φυτά χωρίς ασθένειες. Έχουν, όμως, τουλάχιστον ένα μεγάλο μειονέκτημα, καθώς παράγουν προϊόν υποδεέστερης ποιότητας.
Όπως καταγράφει το τελευταίο ρεπορτάζ της «ΥΧ», η πλειοψηφία των εκπροσώπων του κλάδου αντιτίθεται στη χρήση των υβριδίων αυτών, άποψη την οποία ενστερνίζεται και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΑΤ. Και είναι αυτή η συναντίληψη που αποτελεί βάση και προαπαιτούμενο για την αναβάθμιση της αμπελοοινικής μας οικονομίας.
