Η φράση «μία από τα ίδια» ακουγόταν στα παλιά ταβερνεία ως παραγγελία. Σήμερα, λέγεται με μια δόση απογοήτευσης έως αηδίας. Και, ομολογώ, ότι η προσπάθειά μου να δημιουργήσω συνειρμούς με τις τρέχουσες εξελίξεις στο συνεταιριστικό κίνημα, είναι ηθελημένη και σκόπιμη. Διότι, για κάποια πράγματα που συμβαίνουν εκεί, η φράση αυτή θα ήταν η πιο ταιριαστή.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές είναι το αναλυτικό κείμενο της διακήρυξης της ΠΑΣΕΓΕΣ, ή της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ, με ημερομηνία 3 Αυγούστου 2016. Ένα κείμενο που δεν προσθέτει τίποτε απολύτως στη συνεταιριστική προσέγγιση του σήμερα, και αναμασά μόνο την πιο συντηρητική άποψη, ανακατεύοντας κάποιες δόσεις ηρωισμού, μάχες, πρόσωπα και προσωπικές συγκρούσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι πέρασε εντελώς απαρατήρητη από τον αγροτικό κόσμο. Ένα παραμύθι μπορεί να είναι χρήσιμο για να κοιμούνται τα παιδιά. Ένα ανούσιο, όμως, παραμύθι, που πλασάρεται δίκην διακήρυξης, για να κοιμίσει τους μεγάλους, μόνο αδιαφορία μπορεί να προκαλέσει.
Στη διακήρυξη της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ, οι συντάκτες ισχυρίζονται ότι αυτή διέπεται από το πνεύμα και την ουσία που επιβάλουν οι διεθνείς συνεταιριστικές αρχές, ορίζουν 10 σημεία, τα οποία και αποτελούν υποτίθεται τον δεσμευτικό τους οδηγό – που είναι πανομοιότυπος με τον οδηγό της παλαιάς ΠΑΣΕΓΕΣ – και καταλήγουν ότι η ανάπτυξη του αγροτικού χώρου δεν μπορεί να υπάρξει, παρά μόνο με την αρωγή και καθοδήγηση ενιαίου, ισχυρού κεντρικού συνεταιριστικού φορέα. Δηλαδή, της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ. Ταιριάζει λοιπόν, ή όχι, η φράση «μία από τα ίδια»;
Από τα ντουλάπια βγήκαν και οι σκελετοί που στοίχειωναν την ΠΑΣΕΓΕΣ επί 35 συναπτά έτη, παραιτήθηκαν πριν λίγο καιρό με παχυλή αποζημίωση, και τώρα κάνουν πάλι την εμφάνισή τους. Δίχως ίχνος αυτοκριτικής, λες και βγήκαν από παρθενογένεση και δεν γνωρίζουν τίποτε για το έγκλημα, δημοσιεύουν απόψεις για θέματα της Συνεταιριστικής Νομοθεσίας, με προφανή επιδίωξη να προκαλέσουν με έωλα επιχειρήματα σύγχυση ως προς τους στόχους και τις καταστατικές προβλέψεις του Νέου Ενωτικού Φορέα, που ιδρύεται από την συντριπτική πλειοψηφία των εκπροσώπων των ΑΣΟ-ΟΠ-ΣΕ.
Μια προσωπική παράκληση εδώ: Είμαι 30 χρόνων και με σώζουν 35 χρόνια! Μήπως ήρθε η ώρα να μας αφήσουν να σωθούμε μόνοι μας; Αλλά ας το ξεκαθαρίσουμε για άλλη μια φορά: Η ανάγκη να δημιουργηθεί ένας Νέος Φορέας εκπροσώπησης του αγροτικού κόσμου της χώρας μας δεν προέκυψε από την φιλοδοξία κάποιων νεόκοπων Συνεταιριστών, αλλά από την πλήρη χρεοκοπία της ΠΑΣΕΓΕΣ. Από το τεράστιο κενό, το οποίο άφησε αυτή η χρεοκοπία και το οποίο κοστίζει στον αγροτικό κόσμο στασιμότητα, καθυστέρηση, εκμετάλλευση από επιτήδειους και οικονομικό αδιέξοδο. Από την καθολική διαπίστωση ότι η ΠΑΣΕΓΕΣ είχε κλείσει τον κύκλο της, για διάφορους λόγους:
- Πρώτον, λόγω των σοβαρών και συνεχών λαθών της ηγετικής της ομάδας, την τελευταία 20ετία.
- Δεύτερον, λόγω της πλήρους απαξίωσής της τόσο στον αγροτικό κόσμο, όσο και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος, το οποίο, αφού έχτισε μαζί της σχέσεις συνενοχής επί δεκαετίες, την πέταξε στα σκουπίδια, όταν διαπίστωσε ότι δεν είχε τίποτε πια να προσφέρει, κόβοντάς της ακόμα και τις επιχορηγήσεις.
- Τρίτον, λόγω του ότι η αξιοπιστία της οδηγήθηκε στο μηδέν κι έτσι έχασε τη δυνατότητα συνεργασίας, ακόμα και επικοινωνίας, με ΑΣΟ και συνεταιριστικά στελέχη, για να καταντήσει τελικά σφραγίδα, χωρίς καμιά οικονομική, διοικητική, πολιτική ή συνεταιριστική δυνατότητα να παίζει τον θεσμικό ρόλο πού δικαιούτο.
Στη διακήρυξη, διατυπώνεται το παραμύθι ότι ο Νέος Φορέας αντιμετωπίζει κατά τον ίδιο τρόπο τόσο τον συνεταιρισμό, όσο και μία κεφαλαιουχική εταιρεία και επιστρατεύονται οι γνωστές διαφορές, π.χ. ότι ο συνεταιρισμός είναι ανθρωποκεντρικός, ενώ η κεφαλαιουχική εταιρεία στοχεύει πρωτίστως στον προσπορισμό κερδών στους μετόχους της. Προφανώς, οι συντάκτες της δεν γνωρίζουν, ή συνειδητά διαστρεβλώνουν, τις βασικές καταστατικές προβλέψεις του Νέου Ενωτικού Φορέα.
Τους ενημερώνουμε, λοιπόν, ότι οι συνεταιρισμοί-μέλη του Νέου Φορέα θα λειτουργούν οπωσδήποτε σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του ν.4384/2016, είτε μιλάμε για το άρθρο 33, είτε για το άρθρο 49, είτε και για τις σχετικές προβλέψεις του Συντάγματος. Ο Νέος Φορέας δεν πρόκειται, από τη στιγμή που δεν έχει αποκλειστικά ΑΣΟ ως μέλη του, να αναγνωρισθεί και να λειτουργήσει με βάση τον νόμο περί Συνεταιρισμών. Θα αναγνωρισθεί σαν ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ του αγροτικού τομέα, με βάση τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Η συνειδητή αυτή επιλογή στοχεύει στο να μην τελεί υπό την κηδεμονία και ομηρία οποιασδήποτε επιχορήγησης, αφού οι λειτουργικές του δαπάνες θα καλύπτονται από εισφορές των μελών του και ιδίους πόρους. Και, προφανώς, δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο, ένας συνεταιρισμός που λειτουργεί σήμερα με βάση τον Ν.4384/2016 και σχετικές διατάξεις, να μετέχει στο Νέο Ενωτικό Φορέα, εφόσον αποδέχεται τις καταστατικές του διατάξεις.
Η ένσταση ότι η από κοινού εκπροσώπηση ΑΣΟ, επιχειρήσεων, και εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα θα προκαλέσει ιδεολογική σύγχυση, είναι αφελής και ανερμάτιστη. Στις διεπαγγελματικές οργανώσεις, που συμμετέχουν ισοδύναμα και ισότιμα ΑΣΟ, σύνδεσμοι του ιδιωτικού τομέα και λοιποί φορείς, που εμπλέκονται με τα ειδικά θέματα του συγκεκριμένου κλάδου παραγωγής, επικρατεί ιδεολογική σύγχυση ή τίθενται σωρευτικά τα προβλήματα πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα και προτείνονται οι βέλτιστες λύσεις;
Όσον αφορά το θέμα της αναγνώρισης από το κράτος του φορέα εκπροσώπησης του αγροτικού κόσμου της χώρας, αυτή θα εξαρτηθεί από τη συμμετοχή και την αντιπροσωπευτικότητα. Το κράτος είναι υποχρεωμένο να αποδεχθεί και να αναγνωρίσει σαν θεσμικό εκπρόσωπο της χώρας όποιον φορέα έχει στις γραμμές του τη μεγάλη πλειοψηφία των συνεταιρισμένων αγροτών. Κι εμείς, μόλις ξεκινήσαμε. Ιδού η Ρόδος, λοιπόν…
