Ξ
Ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες η συλλογή της πατάτας στη Στερεά Ελλάδα, στις περιοχές με πρωιμότερες καλλιέργειες και πιο θερμό κλίμα. Ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής, κυρίως από την περιοχή της Θήβας, αναμένεται το επόμενο δεκαπενθήμερο.
Οι τιμές παραγωγού παρουσιάζουν άνοδο συγκρίνοντας τες με την περσινή περίοδο. Οι παραγωγοί της Λοκρίδας και τις Χαλκίδας εργάζονται πολύ σκληρά, ώστε να ανταποκριθούν στις παραγγελίες από την εσωτερική αγορά.
Η περσινή χαμηλή τιμή αποθάρρυνε αρκετούς παραγωγούς στο να επενδύσουν σε νέες καλλιέργειες. Παράλληλα, το κόστος παραγωγής έφτασε σε ασύμφορα επίπεδα, περίπου 700 ευρώ το στρέμμα. Έτσι, ένας μεγάλος αριθμός αγροτών στράφηκε σε άλλες καλλιέργειες. Ο Δημήτρης Μπουράμας, παραγωγός από τις Λιβανάτες Λοκρίδας, είναι αρκετά αισιόδοξος για την πορεία της φετινής σοδειάς: «Τα θετικά μηνύματα από την αγορά για τις τιμές παραγωγού κατά την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο έρχονται να καλύψουν την περσινή χασούρα από το παραγωγικό μας ναυάγιο. Οι τιμές παραγωγού με σημερινά τιμολόγια από τη λαχαναγορά της Αθήνας κυμαίνονται στα 45 έως 50 λεπτά το κιλό, όταν την αντίστοιχη περσινή χρονιά είχαν πέσει στα 20-22 λεπτά το κιλό. Αν και οι στρεμματικές αποδόσεις είναι μειωμένες σε σχέση με άλλες χρονιές, το κενό αυτό καλύπτεται από την άνοδο της τιμής του προϊόντος.
Αναφερόμενος στη μελλοντική πορεία της παραγωγής πατάτας στην περιοχή της Λοκρίδας, ο κ. Μπουράμας εμφανίστηκε ιδιαίτερα προβληματισμένος:
”«Στις προηγούμενες δεκαετίες, η Λιβανάτα αποτελούσε μία από τις βασικότερες περιοχές παραγωγής πατάτας της χώρας μας. Στην ευρύτερη περιοχή καλλιεργούνταν κοντά στα 10.000 στρέμματα και σε επίπεδο υποδομής καλυπτόταν από ένα υπερσύγχρονο για την εποχή του συσκευαστήριο. Δυστυχώς, όμως, για πολλούς λόγους, η σημερινή καλλιέργεια περιορίζεται σε περίπου 1.000 στρέμματα. Μια πολύ μεγάλη έκταση από πατατοχώραφα έχει πλέον καλυφθεί από ελιές. Ακόμη και με αυτήν, όμως, την παραγωγή υπάρχει η δυνατότητα να υποστηρίξουμε την τοπική μας ταυτότητα στις αγορές. Ο τόπος μας παράγει υψηλής ποιότητας πατάτα και πρώιμη. Αυτό το πλεονέκτημά μας δεν το έχουμε αξιοποιήσει στον βαθμό που θα έπρεπε, με αποτέλεσμα να έχουμε μείνει πίσω. Πιστεύω ότι μέσα από μια νέα ομάδα παραγωγών και τη δημιουργία ενός μικρού συσκευαστηρίου, μπορούμε να αναδείξουμε την τοπική μας ταυτότητα και να διαθέτουμε το προϊόν μας στις αγορές με πιστοποιητικά ποιότητας. Αυτές οι δράσεις θα εδραιώσουν την παρουσία της πατάτας μας στην αγορά και θα προσδώσουν σε αυτήν προστιθέμενη αξία».
