Το ζήτημα της επαρκούς χρηματοδότησης των αγροτών, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ορθά βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων στην ΕΕ. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, τα πράγματα γίνονται συνεχώς πιο σύνθετα.
«H πρόκληση που έχουμε τώρα μπροστά μας είναι η βιωσιμότητα της παραγωγής φαγητού και η γενικότερη υγεία του πλανήτη μας», την οποία προσδιόρισε ως προτεραιότητά της η Ευρωπαία επίτροπος, αρμόδια για θέματα Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων. Δηλαδή, αυτή η οποία θα παρουσιάσει σε λίγους μήνες την πολιτική από το «Αγρόκτημα στο Πιάτο», που αποτελεί την αγροτική συμβολή στο λεγόμενο «Green Deal» ή Πράσινη Συμφωνία.
Είναι αυτή η μάλλον μονόπλευρη αντίληψη ότι η βιωσιμότητα του πρωτογενούς τομέα είναι ζήτημα του περιβάλλοντος ή των καταναλωτών χωρίς βαθιές οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις που ανησυχεί τους αγρότες.
Αντίληψη, η οποία δείχνει να γενικεύεται και να θυμίζει αρνητικές εξελίξεις του παρελθόντος και στους Έλληνες αγρότες, με πιο χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του καπνού και του βαμβακιού. Πριν από μερικά χρόνια, όταν στις διαδικασίες θέσπισης πολιτικών οι εκπρόσωποι των παραγωγών των προϊόντων αυτών άρχισαν να αντικαθίστανται από μη κυβερνητικές οργανώσεις για την υγεία των καπνιστών, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του βαμβακιού, ή την ανάγκη πρόσβασης των προϊόντων της Αφρικής στην ευρωπαϊκή αγορά, οι επιπτώσεις ήταν επώδυνες.
Ανησυχία, επίσης, προκαλούν τα όσα ακούγονται για τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθεί «η σημαντική μείωση της εξάρτησης και της χρήσης των χημικών».
Υπάρχουν αυτοί, για παράδειγμα, που προκρίνουν τη γενικευμένη χρήση τεχνολογιών που σχετίζονται με τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς, θέση την οποία υποστήριξε και ο υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ την προηγούμενη βδομάδα κατά την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες.
Στον αντίποδα, υπάρχουν εκείνοι που προκρίνουν την ενσωμάτωση ψηφιακών τεχνολογιών κατά μήκος όλης της αγροδιατροφικής αλυσίδας, την αξιοποίηση της ευφυούς γεωργίας και τα προϊόντα γεωγραφικών ενδείξεων.
Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις που θα ληφθούν το επόμενο διάστημα, είτε θα εγκλωβίσουν την ευρωπαϊκή γεωργία σε μια φθίνουσα πορεία, είτε θα της προσδώσουν έναν σύγχρονο βιώσιμο αναπτυξιακό βηματισμό.
