Οικολογικό ελαιοτριβείο στο Μεσολόγγι αξιοποιεί κάθε υποπροϊόν της καλλιέργειας

Την οικογενειακή παράδοση μισού αιώνα συνεχίζει ο ελαιουργός δεύτερης γενιάς Δημήτρης Αντωνόπουλος, ο οποίος διευθύνει ένα πλήρως εξοπλισμένο οικολογικό ελαιοτριβείο και παράγει βιολογικό ελαιόλαδο στο Μεσολόγγι Αιτωλοακαρνανίας.

Οικολογικό ελαιοτριβείο στο Μεσολόγγι αξιοποιεί κάθε υποπροϊόν της καλλιέργειας

Στα αγροκτήματα της οικογένειας, καλλιεργούνται βιολογικά περίπου 3.000 ελαιόδεντρα, εσπεριδοειδή και άλλα οπωροφόρα δέντρα, παράγοντας προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας.

Εκτός από το ελαιόλαδο και τις ελιές, παράγονται, επίσης, αρωματικά φυτά, compost-φυτόχωμα, ακόμα και συσκευασίες δώρου και αντικείμενα από ξύλο ελιάς.

Το 10% της ετήσιας παραγωγής, που φτάνει τους 20 τόνους, αποστέλλεται στις αγορές του εξωτερικού όπως στην Ελβετία, στη Γερμανία, αλλά και στις ΗΠΑ. Αναφερόμενος στη διαδικασία για την παραγωγή ελαιολάδου, εξηγεί: «Οι ελιές, φτάνοντας στο ελαιοτριβείο, ελέγχονται προσεκτικά σε όλα τα στάδια της ελαιοποίησής τους. Μετά την αποφύλλωση και το πλύσιμο, στη συνέχεια έχουμε την άλεση του ελαιοκάρπου. Εδώ οι ελιές συνθλίβονται σε δύο στάδια (προκόψιμο και τελικό κόψιμο) για την αποφυγή θερμικών αυξήσεων της ελαιοζύμης. Αυτό το στάδιο είναι πολύ σημαντικό, γιατί οι υψηλές ταχύτητες και οι μεγάλες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στιγμιαία από το κόψιμο αλλοιώνουν τα περισσότερα θρεπτικά και γευστικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου. Μόλις οι γρανιτένιες μυλόπετρες αποτελειώσουν το έργο της άλεσης ακολουθεί η διαδικασία της μάλαξης. Ένα ηλεκτρονικό σύστημα PLC τελευταίας γενιάς ελέγχει συνεχώς τη θερμοκρασία στα τοιχώματα των μαλακτήρων, ώστε η ελαιοζύμη να μην ξεπερνά τους 27οC.

Έχοντας εξασφαλίσει εντελώς ψυχρή έκθλιψη, η ελαιοζύμη εισέρχεται στο τελικό στάδιο της εξαγωγής του ελαιολάδου». Προσθέτει πως πλέον «έχουμε τη λειτουργία των δύο φάσεων. Από το ένα μέρος παραλαμβάνεται το ελαιόλαδο και από το άλλο φυτικά υγρά και ελαιοπυρήνας μαζί. Το ελαιόλαδο εξάγεται χωρίς την προσθήκη νερού στον οριζόντιο φυγοκεντρικό διαχωριστήρα, ώστε να μην ξεπλένεται και να χάνονται τα πολύτιμα συστατικά του (πολυφαινόλες, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες κ.ά.). Με τη διαδικασία αυτή δεν υπάρχουν καθόλου απόβλητα, δεν μολύνεται το περιβάλλον, παράλληλα αξιοποιούνται όλα τα υπολείμματα της ελιάς προς όφελος των καλλιεργειών και του εμπλουτισμού των εδαφών με οργανική ουσία. Για την παροχή του λίγου ζεστού νερού που απαιτείται, γίνεται χρήση βιομάζας στον καυστήρα του ελαιοτριβείου από τα ξυλώδη τμήματα του ελαιοκάρπου.

«Ενώ έχουμε τη δυνατότητα, άλλωστε αυτός ήταν και ο σχεδιασμός, η εξωστρέφεια, δεν μπορούμε να εξελιχθούμε λόγω του δυσμενούς οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούμαστε. Πώς είναι δυνατόν με τόσο μεγάλη φορολόγηση να προχωρήσουμε; Η σημερινή κατάσταση μας αποτρέπει από οποιαδήποτε ενέργεια περαιτέρω επέκτασης στο εξωτερικό. Όσο πιο ψηλά φτάνεις, τόσο πιο πολύ πληρώνεις», μας λέει ο κ. Αντωνόπουλος. «Συνεχίζω να παλεύω, γιατί αγαπώ αυτό που κάνω. Προσθέτω συνεχώς νέες φυτεύσεις για την παραγωγή βιολογικού ελαιολάδου, που αποτελεί ένα προϊόν με σταθερή αξία».