Ανίκανη να αντισταθμίσει τις απώλειες της μειωμένης παραγωγής, ειδικά σε περιοχές όπως η Κρήτη, είναι η φετινή τιμή παραγωγού, που –σε σχέση με πέρσι– σημειώνει μικρή αύξηση της τάξης του 5%.
Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της «ΥΧ», στην έναρξη της παραγωγής η τιμή προσδιορίζεται (για τα λάδια οξύτητας 3 γραμμών) στα 3,10 – 3,20 ευρώ το κιλό, ενώ σε κάποιες περιοχές της Λακωνίας, όπου παραδοσιακά κάποιες μικρές ποσότητες… πιάνουν καλύτερα επίπεδα, φτάνει ακόμα και τα 4,20 ευρώ. Ωστόσο, ο δάκος, η ακαρπία, αλλά και οι ζημιές από το γλοιοσπόριο «λάβωσαν» τη φετινή ελαιοκομική χρονιά, τόσο στην Κρήτη όσο και στην Ηλεία.
Ρεπορτάζ: Νικολέτα Τζώρτζη, Κάλια Πετσαλάκη, Χρήστος Διαμαντόπουλος
Ως την χειρότερη των τελευταίων είκοσι χρόνων, σε επίπεδο ελαιοπαραγωγής, χαρακτηρίζουν τη φετινή χρονιά οι παραγωγοί ελαιολάδου του Νομού Ηλείας.
Μετά την περσινή υπερπαραγωγή, που έφτασε στους 36.000 τόνους, ο ήπιος χειμώνας και η πρώιμη ζέστη στις αρχές Απριλίου ευνόησαν την ανάπτυξη του δάκου και τη μειωμένη καρποφορία, με αποτέλεσμα να υπολογίζεται ότι η φετινή ελαιοπαραγωγή θα είναι μειωμένη πάνω από 80%.
Όπως επεσήμανε ο ιδιοκτήτης ενός από τα μεγαλύτερα και πιο σύγχρονα ελαιοτριβεία του νομού, πιστοποιημένου για παραγωγή βιολογικού ελαιολάδου, και παραγωγός αγουρέλαιου και Premium εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου με πολλά διεθνή βραβεία, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, η παραγωγή αναμενόταν να είναι μειωμένη λόγω του αυξημένου όγκου ελιάς, που παρατηρήθηκε πέρυσι. Αυτό, όμως, που δεν περίμεναν, ήταν οι δυσμενείς για τα ελαιόδεντρα καιρικές συνθήκες με πολλή υγρασία και ζέστη που σάπισαν την ελιά, αλλά και η επέλαση του δάκου.
«Η μισή παραγωγή που είχαμε υπέστη σοβαρό πλήγμα από το δάκο και τις καιρικές συνθήκες. Το λάδι, δυστυχώς, δεν είναι καλής ποιότητας. Είναι μια από τις χειρότερες χρονιές που θυμάμαι», τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος.
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο του τμήματος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου και διευθυντή του προγράμματος δακοκτονίας στην ΠΕ Ηλείας Γιώργο Μικέογλου, τα μειωμένα κονδύλια επέδρασαν αρνητικά και οδήγησαν σε άγονο διαγωνισμό αφήνοντας αψέκαστα από αναδόχους περίπου δύο εκατ. δέντρα. Κάποιες περιοχές δεν εντάχθηκαν στο πρόγραμμα, παρότι είχε γίνει η σχετική πρόβλεψη, για καθαρά διαγωνιστικούς λόγους.
Πέρα από τους φυσικούς παράγοντες, ο κ. Παπαδόπουλος αποδίδει την κατάσταση και στην έλλειψη γνώσης των παραγωγών, οι οποίοι δεν μερίμνησαν για την προστασία της ελιάς, τη στιγμή που θα μπορούσαν να ραντίζουν με χαλκούχα σκευάσματα δύο φορές, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο.
Διαβάστε αναλυτικό ρεπορτάζ στην “ΥΧ” που κυκλοφορεί στα περίπτερα
