Πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας αισθάνονται οι κάτοικοι της Δυτικής Φραγκίστας με την υποβάθμιση της ιατρικής περίθαλψης στον τόπο τους για πολλές δεκαετίες. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο. Στην περιοχή αυτή, η πλειονότητα των κατοίκων είναι υπερήλικες, οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν ακόμη και τις άμεσες και στοιχειώδεις ανάγκες τους. Το δύσβατο της περιοχής, αλλά πολύ περισσότερο οι μακρινές αποστάσεις εμποδίζουν την άμεση μετάβαση στα κοντινότερα νοσοκομεία του Καρπενησίου και του Αγρινίου. Οι πολιτικές κοινωνικής συνοχής και αναβάθμισης των Αγράφων είναι άγνωστες για τους κατοίκους, μια και γεωγραφικά ανήκουν στις περιοχές του Στόχου 2, όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη. Αν και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου (καθαρό περιβάλλον, φυσικές ομορφιές, ποιοτικά τρόφιμα κ.ά.) δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις για μόνιμη παραμονή νέων, η έλλειψη κοινωνικών υποδομών και δικτύων (δρόμοι, γέφυρες κ.ά.) αποτελούν αποτρεπτικούς παράγοντες.
Η άλλη Ελλάδα
Πολιτικές του παρελθόντος, αλλά και αυτές που εφαρμόζονται και σήμερα έχουν δημιουργήσει ένα αδιέξοδο σε μια περιφερική ενότητα, η όποια έχει τη δυνατότητα να προσφέρει και παράλληλα να συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου. Η άμεση ενίσχυση με νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό του Κέντρου Υγείας Φραγκίστας και η στελέχωση των Αγροτικών Ιατρείων (Σημ. αδόκιμος και υποτιμητικός όρος) με παράλληλη ενίσχυση των κοινωνικών δομών (Βοήθεια στο σπίτι) αποτελούν τις αναγκαίες ενέργειες, που θα εμπεδώσουν το αίσθημα της ασφάλειας των κατοίκων αυτών των περιοχών.
Γιάννης Σάρρος
