Για πρώτη φορά έχουμε τη δυνατότητα να πράξουμε το αυτονόητο, δηλαδή να κάνουμε ένα εθνικό σχέδιο και με βάση αυτό να διεκδικήσουμε πόρους από την ΚΑΠ. Έτσι μεταφράζεται και ο βασικός στόχος της «νέας ΚΑΠ», που είναι μια αγροτική πολιτική που δεν βασίζεται στη συμμόρφωση, αλλά στην επίδοση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταρτίσουμε ένα σχέδιο με βάση τις δικές μας ανάγκες και να μην είμαστε προσκολλημένοι σε γειτονικές χώρες με τις οποίες θεωρούμε ότι έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινές διεκδικήσεις. Θα πρέπει να προχωρήσουμε σύμφωνα με τις δικές μας στρατηγικές γραμμές.
Η χώρα μας έχει κάποιες ξεκάθαρες γραμμές, οι οποίες θα πρέπει να υποστηριχθούν μέσα από μια πολιτειακή διαδικασία, εξασφαλίζοντας μια σταθερότητα μέσα στον χρόνο. Είναι σημαντικό ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο να μην απειλείται ως προς την υλοποίησή του από την εκάστοτε βουλευτική-κυβερνητική πλειοψηφία. Οι κατευθυντήριες γραμμές μας πρέπει να είναι οι εξής:
1Προσδιορισμός των τομέων και των προϊόντων που ως χώρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα
Είναι η ελιά, είναι η φέτα μας, τα οπωροκηπευτικά μας, το κατσικίσιο και πρόβειο κρέας μας. Αυτοί οι τομείς οφείλουν να γίνουν διακριτά σημεία μιας συγκεκριμένης πολιτικής, η οποία θα στηριχθεί είτε από τους πόρους των Άμεσων Ενισχύσεων, είτε από τους πόρους του δεύτερου Πυλώνα, διακριτά και στοχευμένα. Οι τομείς αυτοί θα μπορούσαν να ενισχυθούν σε όλο το εύρος της αλυσίδας, από την πρωτογενή παραγωγή μέχρι και την εξαγωγική δραστηριότητα των προϊόντων μας, στα οποία διαθέτουμε συγκριτικό πλεονέκτημα.
2Διαχωρισμός των ενισχύσεων στους τομείς που θέλουμε να έχουμε δραστηριότητα
Από τη μία είναι σημαντική η διατήρηση του κοινωνικού ιστού στο γεωγραφικό μας ανάγλυφο. Αυτό σημαίνει την άσκηση μιας «επιδοματικής» πολιτικής, προς όφελος των παραγωγών που βρίσκονται σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές. Για τους εν λόγω αγρότες, η νέα ΚΑΠ δεν τους λέει τίποτα εάν δεν συνοδευτεί με μια πολιτική που θα δώσει κίνητρο στους νέους αγρότες να κάνουν το ξεκίνημά τους στην ύπαιθρο και οι πιο παλαιοί να παραμείνουν εκεί που είναι. Από την άλλη, χρειάζεται μια σοβαρή παροχή κινήτρων σε όλους τους παραγωγούς που ανήκουν στη μειοψηφία. Αυτοί έχουν πραγματοποιήσει μεγάλες επενδύσεις, λαμβάνουν υψηλές ενισχύσεις, αλλά παράγουν και το 70% της ελληνικής αγροτικής παραγωγής. Ένα από τα βασικά σημεία της νέας ΚΑΠ είναι ότι δίνει την ευελιξία να καθορίσει η κάθε χώρα τις ενισχύσεις, όχι οριζόντια, όπως γινόταν έως τώρα στον πρώτο Πυλώνα, αλλά αναλόγως τις ομάδες που θέλει να ενισχύσει περισσότερο ή λιγότερο.
3Πολύ σημαντικό είναι και το κομμάτι της επιμόρφωσης και διαρκούς εκπαίδευσης των παραγωγών
Ο διεθνής ανταγωνισμός επιβάλλει, πλέον, την επιμόρφωση και ένα σημαντικό ποσοστό των ευρωπαϊκών πόρων δίνεται σε αυτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να κατανείμουμε κι εμείς σημαντικούς πόρους της αγροτικής μας πολιτικής, ώστε να μπορεί ο αγρότης να ενημερώνεται, να βλέπει που είναι οι τάσεις της καλλιέργειας και της αγοράς. Το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί αυτήν τη στιγμή επιβάλλει να προσαρμοστούμε στη λογική «από το πιάτο στο χωράφι» και όχι το αντίθετο, για να παράγουμε τα προϊόντα που ζητάει η αγορά και μπορούν να πάρουν την υπεραξία που θέλουμε εμείς.
4
Επίσης σημαντική είναι η μείωση του ενεργειακού κόστους και οι προσπάθειες που γίνονται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση αποτελούν το ελάχιστο που θα μπορούσε να γίνει.
5
Τέλος, κάτι που επίσης θα ήθελα να σημειώσω με λύπη είναι ότι η χώρα μας δεν έχει αξιοποιήσει ούτε ένα ευρώ από τα χρηματοδοτικά εργαλεία ή το «φθηνό» χρήμα, που προσφέρονται μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, και θα πρέπει επιτέλους να αξιοποιηθούν για να δώσουμε πνοή σε όλα εκείνα τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα που δεν έχουν προσφέρει τα οφέλη που θα μπορούσαν στην αγορά και «βρίσκονται στο μηδέν».
Ο Δημήτρης Μελάς έχει διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ έχει θητεύσει σε νευραλγικές θέσεις του ΥΠΑΑΤ και του ιδιωτικού τομέα. Έχει επίσης διατελέσει πρόεδρος και διευθυντής του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Διαβάστε σχετικά : Ο Νίκος Στούπης γράφει για τις προτεραιότητες στον αγροτικό τομέα μετά τα μνημόνια
