Η «ΥΧ» συνάντησε τον πρόεδρο του ΕΛΓΑ, Ανδρέα Λυκουρέντζο, σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη για τα πεπραγμένα της διοίκησης, το παρόν και το μέλλον του Οργανισμού. Ο κ. Λυκουρέντζος τοποθετήθηκε σε μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων, όπως οι αλλαγές στην ειδική ασφαλιστική εισφορά, η βιωσιμότητα του Οργανισμού, οι διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν άμεσα, καθώς και οι λόγοι που δεν έγιναν αυτές μέχρι σήμερα. Ο ίδιος γνωστοποίησε την ολοκλήρωση νέας μελέτης που παραδίδεται αυτές τις ημέρες αναφορικά με την επόμενη μέρα του Οργανισμού και της γεωργικής ασφάλισης, ενώ αναφέρθηκε και στις καθυστερήσεις στο θέμα του ψηφιακού μετασχηματισμού του ΕΛΓΑ.
Συνέντευξη στους Νίκο Λάππα, Αντώνη Ανδρονικάκη
Κύριε πρόεδρε, ας ξεκινήσουμε με έναν απολογισμό των πεπραγμένων σας στον Οργανισμό…
Το σημαντικότερο όλων είναι η επιτυχία της οικονομικής ευστάθειας του ΕΛΓΑ κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τα ακραία φαινόμενα, οι οποίες προήλθαν είτε από τον «Ιανό», είτε από τους παγετούς του 2021 και του 2022 και βεβαίως από τις περιπτώσεις των πυρκαγιών που είχαμε κάθε χρόνο, με αποκορύφωμα τις πυρκαγιές του 2021.
Αυτό επετεύχθη γιατί εξαντλήσαμε τις δυνατότητες χρηματοδότησης του ΕΛΓΑ με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού, ο οποίος αποφάσισε να αποδώσει τα αναδρομικώς οφειλόμενα δέκα ετών στον Οργανισμό, τα χρωστούμενα για τις δαπάνες των λειτουργικών εξόδων και των διοικητικών δαπανών του ΕΛΓΑ. Αυτά τα κονδύλια ξεπέρασαν τα 350 εκατ. ευρώ.
Σήμερα, τόσο οι αποζημιώσεις για τις εντός του Κανονισμού καλυπτόμενες ζημίες όσο και για τα ειδικά προγράμματα για τον παγετό, το προανθικό στάδιο, αλλά και τις ενισχύσεις που πληρώθηκαν για τις πυρκαγιές αγγίζουν αθροιστικά το 1,1 δισ. ευρώ.
Επομένως, σε αυτό το ύψος φτάνουν όλες οι πληρωμές που έχουν γίνει από την αρχή της θητείας σας;
Σωστά, είναι όλες οι πληρωμές, όπως λέτε αυτά τα 3,5 χρόνια που είμαστε στον Οργανισμό. Σημειωτέον ότι φέτος πληρώσαμε 48 εκατ. ευρώ στα τέλη του Δεκεμβρίου του 2022, ενώ δύο μήνες μετά, όπως γνωρίζετε, πληρώσαμε 110 εκατ. ευρώ, που σημαίνει ότι έχουν δοθεί 158 εκατ. ευρώ για ζημίες του τρέχοντος έτους. Πρόκειται για επιτυχία που απέβη προς όφελος των παραγωγών, οι οποίοι είδαν να γίνονται οι εκτιμήσεις και να καταβάλλονται οι αποζημιώσεις πολύ πιο γρήγορα σε σύγκριση με το παρελθόν.
Βεβαίως, εδώ χωρά και μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με ορισμένες περιοχές, οι οποίες έχουν αποσπάσει και τις περισσότερες αποζημιώσεις. Έχουμε παράπονα για το κόστος της ασφαλιστικής εισφοράς μεταξύ των παραγωγών. Κάποιοι λένε «εγώ πληρώνω και δεν έχω πάρει ποτέ αποζημίωση», ενώ άλλοι πληρώνουν, αλλά λίγα. Εδώ, όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΕΛΓΑ είναι ανταποδοτικός οργανισμός και δεν είναι κερδοσκοπικός φορέας.
Πριν από δύο χρόνια, είχε δημοσιευθεί ένα δελτίο στελέχους της κυβέρνησης από την Ημαθία που σας κατηγορούσε ότι δεν αλλάζετε τον Κανονισμό, ώστε να ανταμειφθούν καλύτερα οι αγρότες…
Ουδέποτε υπήρξε ασφαλής πορεία με ακρότητες γενικότερα στην πολιτική ζωή. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τον ΕΛΓΑ, ως πρόεδρος, είμαι της άποψης ότι όλοι, είτε ανήκουμε στο δυναμικό του Οργανισμού είτε απλώς αναφερόμαστε σε αυτόν, πρέπει να αποφεύγουμε εκείνες τις τοποθετήσεις που φαίνονται ευχάριστες, αλλά δεν συνοδεύονται από τις απαιτούμενες διασφαλίσεις πόρων, ούτως ώστε ο ΕΛΓΑ να μπορεί να κάνει περαιτέρω βήματα. Όλοι θέλουν να αλλάξει ο Κανονισμός χωρίς, όμως, να απαντούν στο ερώτημα πώς θα εξασφαλιστούν οι πόροι.
Ποιες είναι οι εναλλακτικές επιλογές για τον Κανονισμό;
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει κατά το παρελθόν, η όλη προσπάθεια ήταν να διασφαλιστεί η οικονομική ευρωστία του ΕΛΓΑ με τον ισχύοντα Κανονισμό. Για να προστεθούν νέοι κίνδυνοι και απειλές και να καλύπτονται νέες ζημίες, θα πρέπει να υπάρξουν νέα έσοδα, όπως λέτε. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην υπάρξει αύξηση της εισφοράς. Υπήρξαν μελέτες από την εταιρεία που είχε επιλέξει η προηγούμενη διοίκηση και από την Παγκόσμια Τράπεζα. Τελευταία εκπονείται μελέτη από ανάδοχο εταιρεία που επέλεξε η διαχειριστική αρχή του ΥΠΑΑΤ.
Η εκτίμηση όλων αυτών των μελετών είναι ότι δεν επαρκεί η σημερινή ασφαλιστική εισφορά, η οποία υπολογίζεται στα 170 εκατ. ευρώ ετησίως και εκτιμάται ότι θα πρέπει να έχουμε μια περαιτέρω αύξηση τουλάχιστον κατά 100 εκατομμύρια.
Μια δεύτερη άποψη είναι ότι επειδή τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης, προσλαμβάνουν ακραίες μορφές και προξενούν τεράστιες, καταστρεπτικές ζημίες, θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναγνωρίσει την ανάγκη ίδρυσης ενός ταμείου ανά χώρα μέλος για τις μεγάλες καταστροφές. Το ταμείο αυτό θα λειτουργεί με Κανονισμό και θα μπορεί να προσφύγει ο γεωργοασφαλιστικός οργανισμός για την κάλυψη ενός μέρους της μεγάλης αυτής ζημίας.
Για παράδειγμα, εφόσον υπάρχει αυτή η δυνατότητα, τα 243 εκατ. ευρώ που μας στοίχισε ο παγετός του 2021 θα μπορούσαν να έχουν αντιμετωπιστεί από ένα τέτοιο ταμείο. Στην περίπτωση αυτή, θα είχαμε ένα αποθεματικό 120 εκατ. ευρώ, το οποίο θα μπορούσε να προέλθει από την ΚΑΠ.
Από πού θα προέρχονται οι πόροι αυτοί;
Στη συζήτηση που γίνεται μεταξύ των υπουργών ΑΑΤ μπορεί να βρεθεί λύση από τους διαθέσιμους πόρους της ΚΑΠ, από τη στιγμή που συχνά διαπιστώνουμε ότι κάθε φορά που ολοκληρώνεται ένα πρόγραμμα μένουν πόροι που δεν διατέθηκαν. Μπορεί να υπάρχει μια κατεύθυνση αποταμίευσης των πόρων αυτών, ούτως ώστε να είναι διαθέσιμοι. Αυτό όμως να συμβαίνει, επαναλαμβάνω, με Κανονισμό και όχι με την πρώτη δυσκολία να προσφεύγουμε στο ταμείο και να αποφεύγουν κάθε κράτος-μέλος και κάθε Οργανισμός τις ευθύνες τους.
Το τρίτο και λιγότερο ισχυρό μέτρο για την εξασφάλιση πόρων είναι η αξιοποίηση του νέου ΠΑΑ 2021-2027, όπου εκεί μπορούμε να μιλήσουμε για επιδότηση της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς, αλλά μόνο για την ένταξη νέων κινδύνων. Για παράδειγμα, οι ζημίες από τα αγριογούρουνα, τα ελάφια και άλλα άγρια ζώα που προκαλούνται με επιδρομές τους στις καλλιέργειες. Εκεί θα μπορούσε να επιδοτείται η αύξηση της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς, ώστε να μην επιβαρύνεται ο αγρότης.
Εκτός από τα έσοδα, τι άλλο θα πρέπει να αλλάξει;
Πάμε σε άλλα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα σε σχέση με τον υφιστάμενο Κανονισμό. Aς ξεκινήσουμε από αυτά που επιβάλλει πλέον η κοινή λογική: Μετράμε τον καύσωνα στους 40 βαθμούς. Αυτό σημαίνει ότι ένας καύσωνας που διαρκούσε δύο ή τρεις μέρες προκαλούσε μεγάλη ζημία. Αντίστοιχα, ένας καύσωνας λίγο παρακάτω, στους 38,5 ή στους 39 βαθμούς, που διαρκεί δέκα ή δώδεκα ημέρες, προκαλεί την ίδια ζημία. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να δούμε στον νέο Κανονισμό.
Πρέπει να δούμε, επίσης, ορισμένα άλλα στοιχεία σε σχέση με τα ποσοστά της μείωσης των αποζημιώσεων. Αυτό το περιβόητο 20% που παρακρατείται και με διάταξη στη Βουλή, στην περίπτωση του «Ιανού» η πολιτική ηγεσία μας επέβαλε να μην το παρακρατήσουμε από τους παραγωγούς. Εγώ πιστεύω ότι στον νέο Κανονισμό αυτό πρέπει να καταργηθεί οριστικά. Ένα επιπλέον μέτρο είναι ότι μπορεί να καθιερωθεί η προκαταβολή διά νόμου, που θα δίνεται αμέσως σε ένα ποσοστό, καθώς υπάρχουν καλλιέργειες που πλήττονται την περίοδο της συγκομιδής. Το ζήσαμε αυτό με τα βαμβάκια στον «Ιανό», το ζήσαμε και με το χαλάζι στα ροδάκινα.
Ένα άλλο διαρθρωτικό μέτρο αφορά το συν/πλην 20% της αξίας της ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς σε συνάρτηση με την προσδοκώμενη αξία της παραγωγής. Κατά τη γνώμη μου, τόσο το +20% όσο και το -20% πρέπει να καταργηθούν. Και αυτό θα πρέπει να γίνει για να γνωρίζει ο παραγωγός αυτά που οφείλει να πληρώνει και αντίστοιχα να λαμβάνει αυτά ακριβώς τα οποία δικαιούται, χωρίς μειώσεις.
Εδώ θα μπορούσαν να υπάρχουν κίνητρα στους παραγωγούς να δηλώσουν μεγαλύτερο όγκο παραγωγής και πληρώνοντας μια αυξημένη ειδική ασφαλιστική εισφορά, αλλά να λάβουν το αντίτιμο της αποζημιώσεώς τους στο 100% της αξίας της παραγωγής. Άρα, εδώ θα μπορούσαμε να συνδέσουμε την παραγωγή με το ύψος της αποζημίωσης.
Κάποια από αυτά πιθανώς να είχαν τύχει ευρύτερης αποδοχής. Γιατί δεν έγιναν τελικά;
Όλα αυτά είναι θέματα που ως πρόεδρος του ΕΛΓΑ που ολοκληρώνω έναν κύκλο με την παρούσα κυβέρνηση, θέτω σε συζήτηση. Θεωρώ ότι ο γεωργοασφαλιστικός τομέας είναι μια υπόθεση εθνικής σημασίας όπου δεν υπάρχουν, ή δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ευκαιρίες κομματικής διαφοροποίησης.
Πρέπει να συνεννοηθούμε με έναν ειλικρινή και τίμιο τρόπο. Όχι μόνο μεταξύ τους οι πολιτικές δυνάμεις, αλλά και οι ίδιοι οι παραγωγοί με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ούτως ώστε να διαμορφωθεί ένα ασφαλές πλαίσιο μετάβασης του ΕΛΓΑ στο μέλλον, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες που μας απειλούν καθημερινά και που κανείς δεν δικαιούται να τις αγνοεί και να πιστεύει ότι η λύση του προβλήματος θα έρθει χωρίς κανένα κόστος για τον οποιονδήποτε με μια μαγική συνταγή.
Θα μπορούσαν, λοιπόν, να είχαν γίνει όλα όσα αναφέρθηκαν πριν, όμως η πραγματικότητα επιβάλλει τους δικούς της όρους. Και η πραγματικότητα εξελίχθηκε πιεστική όταν μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες δηλώσεων ζημιών από τον «Ιανό» και μετά. Σκεφθείτε το περιβάλλον στο οποίο λειτουργούσαμε από τον Αύγουστο του 2021 και μετά με τις φωτιές.
Στο μέσον της κυβερνητικής θητείας, είχαμε το βαρύτατο πλήγμα της πύρινης λαίλαπας που αποδιοργάνωσε το σύμπαν. Έπρεπε να τρέξουμε πίσω από αυτή την τραγωδία που ξεπερνούσε σε επιπτώσεις τον παγετό, καθώς στις πυρκαγιές χάθηκαν κόποι και κληρονομιά ετών, θα έλεγα τουλάχιστον δεκαετίας.
Κάποια από αυτά τεκμηριώνονται και από μια νέα μελέτη για την οποία μας ενημερώσατε…
Πράγματι, υπάρχει μια μελέτη που έχει εκπονηθεί από ανάδοχο ιδιωτική εταιρεία, η οποία αυτές τις ημέρες θα πρέπει να έχει παραδοθεί στο ΥΠΑΑΤ. Αντικείμενο της μελέτης, βάσει των αναλογιστικών στοιχείων που είναι διαθέσιμα από την Παγκόσμια Τράπεζα και από τις προηγούμενες μελέτες, αλλά και από τα οικονομικά στοιχεία του ΕΛΓΑ, είναι τόσο η οικονομική προοπτική και βιωσιμότητα του Οργανισμού όσο και η αλλαγή του Κανονισμού.
Επίσης, η εταιρεία μελετά τις οργανωτικές δομές του νέου ΕΛΓΑ, με στόχο έναν Οργανισμό, ο οποίος θα μπορεί να αντέξει στο βάθος 20-25 ετών. Έχουμε πει τη γνώμη μας και έχουν αναλάβει και μελετούν τα στοιχεία που ετέθησαν υπόψη τους. Αυτό θεωρώ ότι θα είναι το πρώτο θέμα της επόμενης πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ μετά τις εκλογές, η κατεπείγουσα συζήτηση για την αναμόρφωση του ΕΛΓΑ και του κανονισμού του, ούτως ώστε από το 2024, με μια καινούργια δήλωση καλλιέργειας, να αντιμετωπιστούν όσα αναφέραμε προηγουμένως.
Δεν μπορεί να υπάρχει αφερέγγυος ΕΛΓΑ, θα πρέπει να έχει κάθε φορά τη δυνατότητα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.
Στην προηγούμενή μας συνέντευξη, περίπου πριν από έναν χρόνο, είχατε αναφερθεί σε έναν διαγωνισμό που επρόκειτο να προκηρυχθεί και αφορούσε τον ψηφιακό μετασχηματισμό του ΕΛΓΑ…
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, όντως είχαμε αποφασίσει τη διακήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού. Ωστόσο, οι διαδικασίες με το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και την Κοινωνία της Πληροφορίας τελικά δεν κατέστησαν δυνατό να συμπεριληφθεί το εν λόγω έργο σε αυτά του λήξαντος προγράμματος ΕΣΠΑ 2014-2020. Έτσι, λοιπόν, πάμε στο καινούργιο ΕΣΠΑ. Εντός των ημερών, το διοικητικό συμβούλιο θα αποφασίσει τη νέα προκήρυξη. Πρέπει να σας πω ότι ξαναπήγαμε σε διαδικασία διαβούλευσης.
Κρίθηκε σκόπιμο από την Κοινωνία της Πληροφορίας, με την οποία έχουμε προγραμματική σύμβαση και την έχουμε εξουσιοδοτήσει γι’ αυτές τις διαδικασίες, να προβεί σε νέα διαβούλευση, γιατί είχε περάσει μεγάλο διάστημα από την προηγούμενη διαδικασία. Τώρα είμαστε στο στάδιο όπου με το τελικό κείμενο της προκήρυξης το διοικητικό συμβούλιο θα την αποφασίσει εκ νέου, ώστε να προκηρυχθεί ο διεθνής διαγωνισμός.
«Να το πούμε απλά και ξεκάθαρα. Αυτό που ισχύει σήμερα είναι η βάση και η στοιχειώδης λειτουργία του Οργανισμού. Οτιδήποτε επιπλέον θα έχει διαφοροποίηση ως προς την ασφαλιστική εισφορά. Προσθήκες νέων κινδύνων, νέων ζημιών χωρίς διασφάλιση οικονομικών πόρων δεν υπάρχει. Μιλάω τίμια και ειλικρινά. Το… σύνθημα “μέσα όλες οι ζημιές δίχως άλλες εισφορές” μάλλον προκαλεί θυμηδία και παραπέμπει σε αντίστοιχα συνθήματα μιας άλλης εποχής»
Τι έρχεται όσον αφορά τις πληρωμές αποζημιώσεων στο προσεχές διάστημα;
Στους επόμενους μήνες, θα ολοκληρωθεί η εξόφληση των ζημιών του 2022. Σύμφωνα με την επεξεργασία των πορισμάτων, αναμένεται μια πληρωμή σίγουρα πριν από το Πάσχα. Υπάρχουν εκκρεμότητες περίπου 80 εκατ. ευρώ. Η εν λόγω πληρωμή θα καλύπτει έως και το 50% αυτών, δηλαδή 40 εκατ. ευρώ. Έχει γίνει προεργασία, ωστόσο υπάρχουν και δυσλειτουργίες για να μην τα παρουσιάζουμε όλα ιδανικά.
Για παράδειγμα, σήμερα πληροφορήθηκα ότι δεν έχουν προχωρήσει τα πορίσματα για χαλαζοπτώσεις του περασμένου Ιουνίου σε κάποιες περιοχές, τη στιγμή που έχουμε αντιμετωπίσει ζημίες που έγιναν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο.
Κάποια πράγματα δεν τρέχουν με την ίδια ταχύτητα και τον ίδιο συντονισμό, γεγονός που συνδέεται με αδυναμίες ορισμένων υποκαταστημάτων και σχετίζεται με το ανθρώπινο δυναμικό.
Αξίζει να σας πω ότι στις μεγάλες κρίσεις, με τη στήριξη τόσο των υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης όσο και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Θ. Σκυλακάκη, πήραμε κατ’ εξαίρεση έκτακτους όσους χρειαζόμασταν για να πραγματοποιηθεί το έργο μας. Φτάσαμε κάποια στιγμή το 2021 να έχουμε 420 έκτακτους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου. Η πρόταση της σημερινής διοίκησης είναι να πάμε σε μια πολιτική άμεσης αντιμετώπισης των αναγκών ανθρώπινου δυναμικού στον ΕΛΓΑ, με τη μέθοδο με την οποία καλύφθηκαν οι ανάγκες του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Προτείνω, δηλαδή, να γίνουν προσλήψεις με απόλυτη διαφάνεια, με κριτήρια ΑΣΕΠ στη λογική των συμβάσεων «3 συν 3 χρόνια», έτσι ώστε να λυθεί άμεσα το ζήτημα της κάλυψης των αναγκαίων θέσεων ανθρώπινου δυναμικού. Μένουν όλα αυτά, όπως είπαμε, να αποτελέσουν αντικείμενο αποφάσεων, αμέσως μετά τις εκλογές για το τι θα γίνει στον ΕΛΓΑ.
Προσωπικά, πιστεύω ότι η χώρα έχει ανάγκη από έναν ισχυρό γεωργοασφαλιστικό οργανισμό με τον χαρακτήρα του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, αλλά και με την αναμόρφωσή του και διοικητικά. Για παράδειγμα, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει θέση διευθύνοντος συμβούλου, πέρα από τις θέσεις του προέδρου και του αντιπροέδρου και πέρα από τη γενική διεύθυνση, που συντονίζει τα διοικητικό στελεχιακό δυναμικό.
Τελικά, οι ιδιώτες δεν ενδιαφέρθηκαν να μπουν στον ΕΛΓΑ…
Όταν είχαμε κάνει την πρώτη μας συνέντευξη, μας απασχολούσαν τα ερωτήματα σχετικά με το αν θα ιδιωτικοποιηθεί ο ΕΛΓΑ ή αν θα υπάρξει η συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών. Στο δεύτερο είχαμε απαντήσει ότι εμείς δεν φοβόμαστε να υπάρχουν ανταγωνιστικά προγράμματα προς τον ΕΛΓΑ από τον ιδιωτικό τομέα. Το προσπαθήσαμε δύο φορές, την πρώτη επί υπουργίας Μ. Βορίδη στο ΥΠΑΑΤ και, στη συνέχεια, με τον Γ. Γεωργαντά, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του.
Διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε ενδιαφέρον υποβολής ανταγωνιστικών προγραμμάτων προς τον ΕΛΓΑ. Στο ζήτημα της ιδιωτικοποίησης, είχαμε πει και στο παρελθόν ότι δεν νοείται ιδιωτικοποίηση. Ο ΕΛΓΑ δεν επιδιώκει το κέρδος, δεν είναι κερδοσκοπικός, αλλά ανταποδοτικός οργανισμός.
Συμπέρασμα: Ισχυρός γεωργοασφαλιστικός οργανισμός, ειλικρινής συζήτηση για διασφάλιση της οικονομικής του πορείας στο μέλλον, τομές στον τρόπο διοικητικής και οργανωτικής του λειτουργίας και επίλυση ορισμένων άλλων οικονομικών θεμάτων σε άλλο επίπεδο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Άρα, πάμε σε έναν ΕΛΓΑ όπου ο παραγωγός θα δίνει ό,τι δίνει σήμερα και του δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει, αν το επιθυμεί, κάποια επιπλέον κάλυψη;
Να το πούμε απλά και ξεκάθαρα. Αυτό που ισχύει σήμερα είναι η βάση και η στοιχειώδης λειτουργία του Οργανισμού. Οτιδήποτε επιπλέον θα έχει διαφοροποίηση ως προς την ασφαλιστική εισφορά. Προσθήκες νέων κινδύνων, νέων ζημιών χωρίς διασφάλιση οικονομικών πόρων δεν υπάρχει. Μιλάω τίμια και ειλικρινά. Το… σύνθημα «μέσα όλες οι ζημιές δίχως άλλες εισφορές» μάλλον προκαλεί θυμηδία και παραπέμπει σε αντίστοιχα συνθήματα μιας άλλης εποχής, τύπου «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά». Αυτά δεν γίνονται. Το γεγονός ότι διασφαλίζεται αυτή η βάση με το υπάρχον καθεστώς αποτελεί μια σοβαρή εγγύηση.
Να προσθέσω και το εξής, γιατί το έχουν πει στελέχη κομμάτων της αντιπολίτευσης, να πάμε δηλαδή από το 20% στο 40%. Να λαμβάνει, ο ΕΛΓΑ σε ετήσια βάση επιπλέον 30 εκατομμύρια. Αντέχει ο κρατικός προϋπολογισμός; Προσωπικά, θεωρώ ότι το αντέχει. Μπορούμε, λοιπόν, να πάμε όλα τα κόμματα στη Βουλή και να το ζητήσουμε; Αν μπορούμε, ας πάμε.
Ωστόσο, υπάρχουν βουλευτές και υπουργοί που συχνά δεν επιθυμούν αλλαγές που μπορεί να δυσαρεστήσουν τον κόσμο…
Έχω διατελέσει βουλευτής και κατανοώ πλήρως τη θέση των εκπροσώπων του λαού στο Κοινοβούλιο, όταν αντιμετωπίζουν τους συμπολίτες τους μετά από ακραία καιρικά φαινόμενα και καταστροφές. Είναι δυσχερής η θέση τους, διότι στη χώρα μας εξακολουθεί να ισχύει μια παρεξήγηση. Δηλαδή, ο ΕΛΓΑ να μην εκλαμβάνεται ως ασφαλιστικός οργανισμός, αλλά ως ένα ταμείο κοινωνικής πρόνοιας.
Σε αυτό απαιτείται από τους αιρετούς εκπροσώπους –είτε σε επίπεδο Κοινοβουλίου, είτε σε επίπεδο περιφερειακής εκπροσώπησης των πολιτών– ένας καθαρός λόγος.
