Αντιθέσεις: Ακρίβεια

Το κύμα ακρίβειας απαιτεί συνδυασμό αποφασιστικότητας και σύνεσης

Γιατί είμαστε πρωταθλητές της ακρίβειας στην ευρώπη;

Δύο νέα μεγάλα προβλήματα γέννησε για την Ευρώπη η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το ένα, το βασικό, είναι το κύμα ακρίβειας. Η εκτίναξη των τιμών στο ρεύμα και στα καύσιμα περνάει σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται όλα τα νοικοκυριά, ιδιαίτερα τα πιο φτωχά. Το άλλο, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι ότι «οι δυνάμεις του λαϊκισμού σε όλη την ήπειρο επιχειρούν πάλι να διακινήσουν εύκολες και απλοϊκές απαντήσεις σε δύσκολα και σύνθετα ερωτήματα». Οι θέσεις και η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της προσέγγισης.

Ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία παράγει, ανάμεσα σε όλα τα άλλα δεινά, και την ακρίβεια για όλη την Ευρώπη, δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, εκτός κι αν φοράει τις παρωπίδες του λαϊκισμού. Και η ευρωπαϊκή του διάσταση απαιτεί ευρωπαϊκές απαντήσεις, αφού καμιά χώρα δεν μπορεί μόνη της να το αντιμετωπίσει. Με αυτήν ακριβώς τη λογική, ο κ. Μητσοτάκης διατύπωσε με την επιστολή του στην Κομισιόν τις θέσεις της Ελλάδας για τις τιμές του φυσικού αερίου, που αυτήν τη στιγμή έχουν μπει σε συζήτηση και που συνέτειναν, σύμφωνα με έγκυρες εκτιμήσεις, στη μείωση των τιμών μόλις έγιναν γνωστές.

Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Η ελληνική κυβέρνηση κατανοεί ότι χρειάζονται δράσεις και στοχευμένα μέτρα και σε εθνικό επίπεδο. Πρόκειται για μέτρα που ανακοινώθηκαν την Τετάρτη 16/3 και απευθύνονται στους πιο αδύναμους και στη μεσαία τάξη. Μελετημένες παρεμβάσεις ύψους 1,1 δισ. που θα ανακουφίσουν 3,2 εκατομμύρια ευάλωτους πολίτες, αλλά και τα νοικοκυριά με εισόδημα έως 30.000 ευρώ τον χρόνο.

Οι ρυθμίσεις αυτές αφορούν όλα τα μέτωπα της ακρίβειας: την τόνωση του εισοδήματος με ένα έκτακτο επίδομα στους χαμηλά αμειβόμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, τη στήριξη των οικογενειών με παιδιά, που έχουν σήμερα και τα περισσότερα έξοδα, τη γενναία επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος, αλλά και τη μερική απορρόφηση των αυξήσεων στα καύσιμα, με την κάλυψη 180 λίτρων για την κίνηση των οχημάτων, ενώ συνδυάζονται με ειδικές μέριμνες για τους αγρότες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν χτυπηθεί ιδιαίτερα από τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα. Και, βέβαια, όλα αυτά πλαισιώνονται από τον νέο, χαμηλότερο ΕΝΦΙΑ και από την επικείμενη δεύτερη αύξηση του κατώτατου μισθού.

Πρόκειται για «μέτρα μετρημένα στο μέτρο της πραγματικότητας», όπως τα αποκάλεσε ο πρωθυπουργός. Γιατί, όταν η αναταραχή περάσει, η Ελλάδα πρέπει να είναι σε θέση επίθεσης για την ανάπτυξη και όχι καταστροφικής καθήλωσης.

Ε.Κ.

Όταν μιλάμε για την ακρίβεια και ο κ. Μητσοτάκης επικαλείται τα 43 δισ. που λέει ότι έχει διαθέσει για τη στήριξη της κοινωνίας, καλό είναι να ζητήσουμε πρώτα αναλυτικό λογαριασμό για το πόσα και πού ξόδεψε. Γιατί τα περίπου 7 δισ. σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, οι τεράστιες αυξήσεις στους μισθούς του κομματικού στρατού των μετακλητών, τα χρυσά μπόνους στα golden boys της ΔΕΗ και άλλων οργανισμών, οι θολές επιδοτήσεις ΜΜΕ και άλλα πολλά, στοιχειοθετούν την κατηγορία ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων δεν διατέθηκε για τη στήριξη της κοινωνίας, αλλά για τον πλουτισμό των ημετέρων. Από την άλλη, μέτρα όπως οι μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις στους έχοντες (φορολογία κερδών και μερισμάτων, γονικές παροχές κ.λπ.) δεν αφήνουν αμφιβολίες ότι οι «στοχευμένες ελαφρύνσεις» που ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης δεν αφορούν την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά την ευνοημένη ελίτ.

Σε κάθε περίπτωση, αποδίδοντας ο πρωθυπουργός στον πόλεμο το κύμα της ακρίβειας, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να καταφεύγει στον λαϊκισμό που καταγγέλλει. Η ακρίβεια έπληξε τα νοικοκυριά πολύ πριν από τον πόλεμο κι ο ίδιος λοιδορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, όταν ζητούσαν από τον Σεπτέμβρη του 2021 μέτρα για την ανάσχεσή της. Και ξέρουμε ότι, αν και βεβαίως η ακρίβεια είναι διεθνές φαινόμενο, η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις τιμές των καυσίμων και των ειδών πρώτης ανάγκης ανάμεσα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, και η μόνη χώρα μαζί με την Εσθονία στην οποία δεν αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός.

Το θέμα λοιπόν εδώ δεν είναι να επικαλείται η κυβέρνηση τον διεθνή χαρακτήρα της ακρίβειας ως δικαιολογία για τα μέτρα που δεν παίρνει. Γιατί, αν για τις φωτιές φταίει η κλιματική αλλαγή, για τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας η διεθνής εξάπλωση του κορωνοϊού και για την ακρίβεια ο πόλεμος, τότε αναρωτιέται κανείς τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Είναι ή δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί την κοινωνία και κυρίως τους πιο ευάλωτους;

Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Γιατί επί τρία σχεδόν χρόνια δεν αύξησε τον βασικό μισθό; Γιατί δεν ελέγχει την αισχροκέρδεια; Γιατί άφησε ασύδοτους τους παρόχους ενέργειας; Γιατί κατάργησε όλες τις ελεγκτικές αρχές; Γιατί δεν μειώνει για όσο διαρκεί η κρίση τον ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης και τον ειδικό φόρο στα καύσιμα; Τι έκανε τα 37 δισ. που της άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση;

Δυστυχώς, έχουμε λάθος κυβέρνηση, σε λάθος στιγμές. Και, φυσικά, με το πλεόνασμα της προπαγάνδας της δεν αντιμετωπίζονται τα δραματικά ελλείμματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Ε.Σ.