Ο Κασσελάκης απέδειξε ότι ήρθε στον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει |
Δεν έφυγαν οι 46 από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ από τις αρχές του |
|
Η τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε μεγάλο θέμα σε όλα τα ΜΜΕ, ξεκαθάρισε κάπως, αν και με τον δύσκολο και ανεπιθύμητο τρόπο δυστυχώς, τα πράγματα. Η ομάδα Τσακαλώτου αποφάσισε να αποσπαστεί από το κόμμα. Οι δύο, μάλιστα, βουλευτές που ανήκουν σε αυτήν αποφάσισαν να κρατήσουν τις έδρες τους, παρά τον κώδικα δεοντολογίας που έχουν αποδεχτεί. Και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που παρά τις διαφωνίες του είχε γενικά μια πιο ήπια στάση, συμπεριέλαβε στην ομάδα του τα τέσσερα στελέχη που, με τις ανεπίτρεπτες επιθέσεις τους στον Στέφανο Κασσελάκη, οδήγησαν τα πράγματα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σε αναμέτρηση χωρίς κανόνες. Σε κάθε περίπτωση, αποδείχτηκε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε όσα δεσμεύτηκε προεκλογικά. Το άνοιγμα, δηλαδή, στην κοινωνία και μια σκληρή, αλλά συγκεκριμένη αντιπολιτευτική τακτική απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η συνάντησή του με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, την επόμενη μέρα μετά την ΚΕ, όπως και η συνάντησή του με τον Συνήγορο του Πολίτη, το επιβεβαιώνουν. Στην πρώτη περίπτωση, έθεσε το θέμα της ακρίβειας, καταγγέλλοντας την αφωνία της κυβέρνησης μπροστά στις φωνές αγωνίας της κοινωνίας και την απροθυμία της να προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα. Στη δεύτερη περίπτωση, έθεσε το θέμα του ναυαγίου στην Πύλο, που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 600 μετανάστες και που η διερεύνησή του μυρίζει μάλλον συγκάλυψη, παρά έρευνα σε βάθος. Με τη στάση του τις τελευταίες μέρες, ο Στέφανος Κασσελάκης απέδειξε ότι δεν είναι «περαστικός» από την Ελλάδα, την πολιτική και την Αριστερά, όπως τον κατηγορούν. Μπήκε στην πολιτική και τον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει και να διεκδικήσει, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο τη βελτίωση των εκλογικών του επιδόσεων, αλλά και την κυβερνητική εξουσία, όπως συνεχώς επαναλαμβάνει.  Εκείνοι που αντιτάχθηκαν στην εκλογή του και προχώρησαν σε επιθέσεις εναντίον του από την πρώτη στιγμή που κέρδισε την πλειοψηφία –είτε έχουν φύγει από το κόμμα, είτε βρίσκονται με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω από αυτό–, δεν ασκούν πολιτική που βλέπει την κοινωνία και αποβλέπει στην ενίσχυση της Aριστεράς, αλλά μια πολιτική που κύριος στόχος της είναι να αποδομήσει τον ίδιο, αποδομώντας εκ των πραγμάτων και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη δυνατότητα μιας ουσιαστικής εναλλακτικής λύσης στο καθεστώς Μητσοτάκη. Κι αυτό ο ελληνικός λαός δεν θα τους το συγχωρέσει. Ε.Κ. |
Τα πράγματα για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και όσους τον ακολουθούν διαβάζονται έτσι: Δεν έφυγαν αυτοί από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε από τις αρχές και τις αξίες της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που αποτελούσαν σε όλες τις συνθήκες την «ψυχή» του κόμματος. Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, όσο κι αν ήταν νόμιμη, αποτέλεσε την έναρξη μιας πορείας που απομακρύνει όλο και περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ από μια πολιτική ουσιαστικά φιλολαϊκή και αριστερή και τον οδηγεί σε ένα άμορφο πολιτικό χυλό από ένα άμορφο αρχηγικό κόμμα. Ο αυταρχισμός και η αλαζονεία του Στέφανου Κασσελάκη τις τελευταίες μέρες ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το εκβιαστικό δίλημμα στην ΚΕ «ή ψηφίζετε τις διαγραφές, ή καταφεύγω σε δημοψήφισμα στη βάση», όσο διχαστικό κι αν ήξερε ότι είναι, απέδειξε ότι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η νέα ηγετική ομάδα δεν έχουν όρια και δεν δεσμεύονται από τους κανόνες της δημοκρατίας στην προσπάθεια να επιβάλουν το καθεστώς τους στο κόμμα. Κι αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει ανεκτό από την πλειονότητα των μελών του. Από στελέχη που, μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, κράτησαν όρθιο το κόμμα σε δύσκολες συνθήκες και είχαν τη δική τους συμβολή στην απαλλαγή της χώρας από τα μνημόνια με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αποδομούν τον Στέφανο Κασσελάκη οι επικριτές του μέσα στο κόμμα, όπως λέγεται και γράφεται από τους υποστηρικτές του. Ο Στέφανος Κασσελάκης αποδομεί το κόμμα, την πολιτική, τις αρχές και την εικόνα του στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του εξελίσσεται σε «κάτι άλλο», σε ένα κόμμα που καμιά σχέση δεν έχει με το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Και μόνο τον τρόπο που ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως «ηγέτη» –που «αδιαμεσολάβητα» συνδιαλέγεται απευθείας με τον λαό του–, να δει κανείς, ανησυχεί για την επίδραση αυτού του ανθρώπου όχι μόνο στην Αριστερά, αλλά και στην πολιτική ζωή γενικότερα. Στην επικράτηση, δηλαδή, μιας πολιτικής αντίληψης απροσχημάτιστα λαϊκίστικης, που βασίζεται στη σχέση του «αρχηγού» και της «μάζας» και που δεν προδιαγράφει τίποτε καλό για την κοινωνία και τη χώρα. Από την άποψη αυτή, η αποχώρηση του Ε. Τσακαλώτου και των 46 στελεχών δεν αποτελεί μόνο μια κίνηση θετική για την Αριστερά, αλλά και για την ελληνική πολιτική ζωή και την ελληνική κοινωνία. Κι αυτό θα αποδειχτεί πολύ γρήγορα… Ε.Σ. |
