Η κατάλληλη κυβέρνηση για την πιο δύσκολη κατάσταση |
Η ιδεοληψία της κυβέρνησης πολλαπλασιαστής της κρίσης |
|
Η μία κρίση μετά την άλλη χτυπούν την πόρτα της Ελλάδας. Πρόκειται για μια πρωτοφανή κατάσταση, που δεν μπορεί παρά να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση, το κράτος και τις δημόσιες δομές, με ένα βασικό κριτήριο: Τις λιγότερες δυνατές απώλειες για τον πολίτη. Προφανώς με την παγκόσμια αναταραχή, την πανδημία και τον πόλεμο, η ελληνική οικογένεια και οι ελληνικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα. Θα ήταν ανόητο να μην το παραδεχτεί κανείς. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι η κυβέρνηση, όπως και η κοινωνία μας εξάλλου, δίνει τη μάχη για να σταθεί η χώρα στα πόδια της και δεν υποκύπτει στο «μοιραίο» των κρίσεων. Και όποιος, όπως ο κ. Τσίπρας, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι είναι «τροχονόμος» της κρίσης, τότε απλώς δημαγωγεί. Από τα τέλη του περασμένου έτους, η κυβέρνηση πήρε μέτρα ενίσχυσης των νοικοκυριών με την επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος. Όταν η κρίση ενέργειας κλιμακώθηκε, κλιμακώθηκαν και αυτά τα μέτρα. Επίσης εντάθηκε ο έλεγχος των τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και τώρα τελευταία μπήκε πλαφόν σε ορισμένα από αυτά. Πρόκειται φυσικά για μέτρα ανακούφισης, που δεν λύνουν το πρόβλημα, καθώς αυτό είναι εισαγόμενο, αλλά δίνουν τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να λειτουργούν και στους πολίτες να περάσουν τα δύσκολα, χωρίς να οδηγηθούν στην ακραία φτώχεια.  Η τελευταία παρέμβαση του πρωθυπουργού δεν αφήνει αμφιβολίες ούτε για τις προθέσεις της κυβέρνησης, ούτε και για τη διάθεσή της να μην αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν βασισμένη μόνο στους νόμους της αγοράς. «Παραβιάζοντας» ακόμα και τις ιδεολογικές αρχές της ΝΔ, ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε όχι μόνο για μείωση του ΕΝΦΙΑ και για αύξηση του βασικού μισθού, αλλά και για δραστική παρέμβαση του κράτους στην αγορά ενέργειας. Στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας θα επιβληθεί φόρος 90%, πράγμα πρωτοφανές στην ιστορία μετά τη Μεταπολίτευση. Με αυτό τον τρόπο, τα εκατοντάδες εκατομμύρια που αφαιρέθηκαν από τους πολίτες θα επιστραφούν σε αυτούς, σε μια κίνηση κοινωνικής δικαιοσύνης και συνοχής που δεν έχει προηγούμενο. Προφανώς όλα αυτά δεν λύνουν το πρόβλημα, του οποίου η πηγή είναι έξω από τα σύνορα της χώρας. Όμως, μπροστά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και στα χειρότερα ίσως που έρχονται, παρέχουν στον πολίτη όχι μόνο μια σημαντική συνδρομή, αλλά και μια αίσθηση ασφάλειας, ότι στις όποιες δυσκολίες δεν θα είναι μόνος του. Κι αυτό είναι κάτι που κάθε αντικειμενικός άνθρωπος θα πιστώσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κυβέρνησή του. Ε.Κ. |
Μία διάχυτη ανησυχία πλανάται πάνω από τη χώρα, την κοινωνία, και τους πολίτες. Μία ανησυχία που πηγάζει βέβαια από τη διεθνή κατάσταση και κυρίως τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά τροφοδοτείται και πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι η ίδια η κυβέρνηση δεν ανησυχεί για το τι μέλλει γενέσθαι. Δεν δείχνει να ανησυχεί ο κ. Μητσοτάκης για το γεγονός ότι η ακρίβεια χτυπάει εκατοντάδες χιλιάδες αβοήθητα νοικοκυριά στη χώρα μας, για το ότι δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα χάνουν τη μάχη με τον κορωνοϊό, για τα χειρότερα που έρχονται λόγω του πολέμου. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση ακολουθεί έναν οδικό χάρτη που βάζει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους. Ενδιαφέρεται περισσότερο για την τιμή της μετοχής της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο, απ’ ό,τι για το τιμολόγιο της ΔΕΗ στο νοικοκυριό. Επί μήνες παρακολουθεί την αισχροκέρδεια των παρόχων ενέργειας, με πρωταγωνιστή τη ΔΕΗ, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο. Και έπρεπε να φτάσει η κατάσταση στο μη παρέκει για να εξαγγείλει ο πρωθυπουργός έκτακτη φορολόγηση στο 90% των υπερκερδών τους. Κάλλιο αργά παρά ποτέ βέβαια, αν και είναι ακόμα άγνωστο αν η φορολόγηση αυτή θα ισχύσει από δω και μπρος, ή θα «συλλάβει», όπως θα πρέπει να κάνει, τα υπερκέρδη από την αρχή της ενεργειακής κρίσης. Το βέβαιο είναι ότι η ακρίβεια του πολέμου δεν έφτασε ακόμα στην Ελλάδα. Η ακρίβεια που ζούμε τώρα είναι η ακρίβεια της κυβερνητικής πολιτικής ή, πιο σωστά, η ακρίβεια Μητσοτάκη. Δεν είναι ο πόλεμος αιτία που ο πρωθυπουργός ακύρωσε τα όσα δήλωνε στη ΔΕΘ ότι το κράτος θα καλύψει τη διαφορά στους λογαριασμούς του ρεύματος. Που άφησε ανεξέλεγκτα τα καρτέλ στην ενέργεια, ιδιωτικοποιώντας τη ΔΕΗ, καταργώντας τον λιγνίτη χωρίς σχέδιο και μοιράζοντας παράλληλα μπόνους 60.000 ευρώ στα «χρυσά» στελέχη του ΔΕΔΔΗΕ. Που δύο φορές καταψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να μειωθεί ο ΕΦΚ στα καύσιμα, στα όρια που ορίζει η ΕΕ. Και που κατάργησε τη 13η σύνταξη και πάγωσε για χρόνια τον κατώτατο μισθό. Για όλα αυτά, και για πολλά ακόμα, υπαίτιος δεν είναι κανένας πόλεμος, παρά μόνο ο πρωθυπουργός. Και οι Έλληνες δικαιούνται να ανησυχούν για το αύριο, γιατί σε στιγμές όπως αυτές, που είναι κρίσιμος ο ρόλος του δημοσίου και του κράτους και απαιτείται ένα έκτακτο σχέδιο ανάγκης, έχουμε μια κυβέρνηση που δεν πιστεύει ούτε στο δημόσιο, ούτε στο κράτος. Ε.Σ. |
