Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι στον δρόμο Τσίπρα ή στον δρόμο της ευθύνης;
|
Ο Τσίπρας παραιτήθηκε αλλά ακόμα τον φοβούνται
|
|
Ενδιαφέρει την ελληνική κοινωνία, τους πολίτες, άρα και την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, ποιος ή ποια θα εκλεγεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Θα έπρεπε να ενδιαφέρει. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση, παρά τη μεγάλη ήττα που υπέστη στις εκλογές. Και το είδος της αντιπολίτευσης που θα επιλέξει να κάνει έχει σημασία για το πολιτικό κλίμα, τη δημοκρατική ομαλότητα, τις σχέσεις μεταξύ των κομμάτων. Όλων όσα καθορίζουν την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο πρωθυπουργός, πριν από λίγες ημέρες, στη συνεδρίαση της Βουλής για την επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, απευθύνθηκε στους υποψηφίους για τη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και τους κάλεσε να ακολουθήσουν μια υπεύθυνη πολιτική. Να απομακρυνθούν από την πολιτική του Αλέξη Τσίπρα, να σταθούν με δημιουργικό τρόπο απέναντι στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και η κοινωνία, να ανταποκριθούν με λίγα λόγια στον ρόλο που επιτάσσει το Σύνταγμα, αλλά και η ψήφος του λαού. Επί Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλέξει μια πολιτική μετωπικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση της ΝΔ, που δικαίως χαρακτηρίστηκε τοξική. Στην πανδημία, στο θέμα της ακρίβειας, στα Τέμπη, παραγνώριζε όχι μόνο τις δικές του ευθύνες για την κατάσταση στις δημόσιες υποδομές, αλλά και κάθε θετικό μέτρο που έλαβε η κυβέρνηση. Ειρωνεύτηκε τα διάφορα Pass, που διευκόλυναν τη ζωή των πιο αδύναμων, επέμεινε σε ατελέσφορα μέτρα, όπως για παράδειγμα η μείωση του ΦΠΑ σε ορισμένα τρόφιμα και η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, που θα ευνοούσαν μόνο τους οικονομικά ισχυρότερους. Και, βεβαίως, επέμενε συνεχώς στον μύθο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ευνοεί τα μεγάλα συμφέροντα, τα «καρτέλ» των καυσίμων και της ενέργειας, τους επιχειρηματικούς ομίλους.  Είναι σαφές, όμως, από το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι η πολιτική Τσίπρα καταδικάστηκε από τους πολίτες. Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλά την αποτυχία αυτής της πολιτικής, που όχι μόνο δεν κατάφερε να πείσει ακόμα και όσους τον ψήφισαν το 2019, αλλά προσέδωσε στο εκλογικό αποτέλεσμα έναν χαρακτήρα τιμωρίας για τον τρόπο που ο Αλέξης Τσίπρας πολιτεύτηκε την τελευταία τετραετία. Οι πολίτες δεν θέλουν τοξικότητα, οξύτητα, ανούσιες συγκρούσεις και φραστικές υπερβολές, που δυναμιτίζουν το κλίμα στην πολιτική και στην κοινωνία. Ο νέος ή η νέα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να λάβει υπόψη, αν όχι τις συμβουλές του Κυριάκου Μητσοτάκη, τουλάχιστον τη λαϊκή ετυμηγορία. Ε.Κ. |
Είναι τουλάχιστον φαιδρό ο πολιτικός που κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αντάλλαξε τη Μακεδονία με τις συντάξεις, συντάχθηκε με τους φασίστες και τους πατριδοκάπηλους απέναντι στη συμφωνία των Πρεσπών, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να πλήξει τον Αλέξη Τσίπρα, τώρα να ζητάει από τον ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνη στάση και να δηλώνει στη Βουλή ότι πιο υπεύθυνη από τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η στάση της Ζωής Κωνσταντοπούλου! Την ίδια στιγμή, όμως, αυτή η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι και ένα δείγμα της αλαζονείας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να έχει κανείς νοοτροπία ανώτατου άρχοντα για να συμβουλεύει τους υποψηφίους για την ηγεσία του αντίπαλου κόμματος πώς να πολιτευτούν. Ακόμα χειρότερα, να τους συμβουλεύει να πάρουν αποστάσεις από τον μέχρι χτες ηγέτη του, τον Αλέξη Τσίπρα. Δείχνει όμως και κάτι άλλο αυτή η δήλωση Μητσοτάκη, που επί της ουσίας ζητάει από τον ΣΥΡΙΖΑ να αποκηρύξει τον Τσίπρα. Ότι παρά το γεγονός της παραίτησής του, ο Τσίπρας αποτελεί καρφί στο μάτι των πολιτικών του αντιπάλων. Πράγμα λογικό, γιατί, με επικεφαλής τον Τσίπρα, ένα κόμμα του 3% κατάφερε να αναδειχτεί στην κυβέρνηση της χώρας, να δώσει και να κερδίσει τη μάχη της απαλλαγής από τα μνημόνια, να αφήσει στα ταμεία κοντά 40 δισεκατομμύρια, να επαναφέρει την ομαλότητα στην οικονομία και την κοινωνία. Και από την άποψη αυτή ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος ή όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί τον πιο μεγάλο κίνδυνο για το καθεστώς που επιχειρεί με γρήγορους ρυθμούς να οικοδομήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε βέβαια την ευθύνη του για την εκλογική ήττα. Άνοιξε τον δρόμο στο νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτως ώστε με την εκλογή νέου προέδρου το κόμμα να ξαναβρεί τον βηματισμό του. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεσμεύτηκε να είναι παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτήν τη διαδικασία. Αυτό το τελευταίο, το γεγονός δηλαδή ότι δεν αποστρατεύτηκε, αλλά παραμένει ενεργός, ίσως είναι που απασχολεί περισσότερο τα επιτελεία των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση και οι υποψήφιοι πρόεδροι, αλλά και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν γνώση, εμπειρία, και δεν πρόκειται να πέσουν στην παγίδα Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας θα παραμείνει ενεργό κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ και στο ερχόμενο διάστημα. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ε.Σ. |
