Αντιθέσεις: Αντώνης Σαμαράς

Πονοκέφαλος για Μητσοτάκη η στάση του Σαμαρά

Υποβολιμαίος ο θόρυβος για την στάση Σαμαρά

«Ο Αντώνης Σαμαράς ούτε έδωσε εξηγήσεις, ούτε του ζητήθηκαν, ούτε θα μπορούσαν να του έχουν ζητηθεί». Η δήλωση αυτή, που έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία ως «διαρροή» από το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, άναψε στη ΝΔ φωτιές. Κι αυτό γιατί ο Αντώνης Σαμαράς, με το ύφος της δήλωσής του, φέρεται να αμφισβητεί σαφώς το Μαξίμου. Δεν με αφορά η πειθαρχία σας, είναι το μήνυμα.

Τι οδήγησε στον ποταμό δημοσιευμάτων και αναλύσεων; Ο Αντώνης Σαμαράς δεν προσήλθε στη Βουλή να ψηφίσει την τροπολογία που σώζει τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη από υποβιβασμό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι υπήρξε αυστηρή προειδοποίηση του Κυριάκου προς όλους τους βουλευτές. Και χωρίς επίσης, σε αντίθεση με άλλους βουλευτές, που απουσίαζαν αλλά δικαιολόγησαν την απουσία τους και δήλωσαν τι θα ψήφιζαν αν ήταν παρόντες, να δώσει κάποια εξήγηση. Έμεινε στην παραπάνω δήλωση.

Το Μαξίμου, φυσικά, έσπευσε να ανακοινώσει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα. Έχει όμως. Διότι, ο κ. Σαμαράς επέλεξε να πάει διακοπές στην Αμερική, όταν η ΝΔ ψήφιζε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μέσα έναν μήνα συνεπώς, ο κ. Σαμαράς αγνόησε την κομματική πειθαρχία δύο φορές. Και προφανώς μόνο προσωπικοί δεν είναι οι λόγοι. Ούτε με την «αριστερή» Σακελλαροπούλου συμφωνεί, και δεν δίστασε να το κάνει σαφές με την απουσία του από την ψηφοφορία και την τροπολογία. Και από την άποψη αυτή ρίχνει το γάντι στον κ. Μητσοτάκη και στο Μαξίμου. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τις κατά καιρούς σκληρές δηλώσεις του, κυρίως για τα εθνικά θέματα, που βρίσκονται εκτός κυβερνητικής γραμμής, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή.

Δεν είναι ευχάριστη εξέλιξη ούτε για τον πρωθυπουργό, ούτε για τη ΝΔ. Ο κ. Σαμαράς δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος από το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης απέρριψε τις προτάσεις για την εκλογή του στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτό ο Μεσσήνιος πολιτικός είναι δύσκολο να το ξεχάσει. Κι εμείς δύσκολο να ξεχάσουμε ότι και επιρροή στην παράταξη διαθέτει, και επιρροή στην ΚΟ της ΝΔ, και πού οδήγησε τη ΝΔ και την κυβέρνησή της η σύγκρουσή του με έναν άλλο Μητσοτάκη…

Ε.Κ.

 

Όλος ο θόρυβος για την απουσία του Αντώνη Σαμαρά από την ψηφοφορία της Βουλής για την τροπολογία που υποτίθεται ότι ρίχνει στα μαλακά τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη, δεν είναι μόνο υπερβολικός. Είναι και υποβολιμαίος. Επιχειρεί να σπείρει τη διχόνοια στη ΝΔ, να εμφανίσει τον πρώην πρωθυπουργό ότι αγνοεί τον νυν και να αποσπάσει την προσοχή από τα μεγάλα θέματα –τα ελληνοτουρκικά κυρίως– που απασχολούν και πρέπει να απασχολούν τη χώρα.

Η σχετική ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσε να επισημάνει για τους δικούς του λόγους την «αντιπαράθεση» μέσα στη ΝΔ, είναι χαρακτηριστική προθέσεων και στόχων. Ωστόσο, κανένα στοιχείο στη μέχρι σήμερα στάση του Αντώνη Σαμαρά δεν δικαιολογεί την εκτίμηση για αντιπαράθεση με τον πρωθυπουργό, και πολύ περισσότερο για αμφισβήτηση του ρόλου του. Καλό είναι να θυμίσουμε λοιπόν ότι:

Πρώτον, ο Αντώνης Σαμαράς, σε αντίθεση με τα «ειωθότα» στήριξε από την πρώτη στιγμή τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως αρχηγό της παράταξης, όπως είχε εξάλλου κάνει και για τον προηγούμενο αρχηγό, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Δεύτερον, σε όλες τι δύσκολες καμπές της αντιπολιτευτικής θητείας της ΝΔ ο πρώην πρωθυπουργός στάθηκε στο πλευρό της ηγεσίας της.

Τρίτον, ποτέ και σε καμιά περίπτωση δεν εξέφρασε βλέψεις για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ούτε ήθελε, ούτε επεδίωκε να διεκδικήσει τον τιμητικό ρόλο του Προέδρου και να αποσυρθεί από την πρώτη γραμμή της πολιτικής.

Και τέταρτον, οι δημόσιες εμφανίσεις και δηλώσεις του μπορεί να έχουν κάπου-κάπου έναν προσωπικό τόνο, αλλά ποτέ δεν είναι έξω από τη γραμμή της ΝΔ και τη στήριξη της ηγεσίας της και της κυβέρνησης.

Αυτό που ορισμένοι δεν θέλουν, ή δεν τους συμφέρει, να κατανοήσουν, είναι ότι ένας πρώην πρωθυπουργός, που χειρίστηκε τις υποθέσεις της χώρας την πιο κρίσιμη περίοδο και αντιμετώπισε τη μετωπική επίθεση του λαϊκισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, έχει το δικαίωμα –του το παρέχει η ίδια η διαδρομή του– να επιλέγει σε κάποιες στιγμές και για ζητήματα που ο ίδιος θεωρεί κρίσιμα, ποια θα είναι η ψήφος του. Από την άποψη αυτή, η δήλωση ότι δεν του ζητήθηκε κάποιου είδους πειθαρχία, ούτε και θα μπορούσε να του ζητηθεί, αποτελεί μια σαφή, δημοκρατική και πολιτικά αξιοπρεπή θέση.

Ε.Σ.