Ιδιώτες στη ΔΕΗ σημαίνει ανάπτυξη για την Ελλάδα |
Επικίνδυνο και ύποπτο το παιχνίδι με τη ΔΕΗ |
|
Η ΔΕΗ υπήρξε από τις εποχές του αλήστου μνήμης ΠΑΣΟΚ μια πονεμένη ιστορία. Μια συντεχνία που έτρωγε κι έπινε στην υγεία των κορόιδων, σε αγαστή συνεργασία με τις «κυβερνήσεις της αλλαγής», κατάφερε να τη μετατρέψει από ατμομηχανή της ανάπτυξης σε προβληματική δημόσια επιχείρηση. Ρουσφέτια, εκβιασμοί με μοχλό «κατεβάζουμε τους διακόπτες» και ελλειμματική χρήση υπήρξαν για χρόνια το κύριο χαρακτηριστικό της. Η κυβέρνηση Σαμαρά αποφάσισε να τη χωρίσει σε μικρή και μεγάλη ΔΕΗ, για να πετύχει την είσοδο σοβαρών επενδυτών σε αυτήν, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να ακυρώσει στην πράξη την πρωτοβουλία, με την οποία είχαν συμφωνήσει και οι θεσμοί. Και, όπως υπερηφανεύεται, «να δώσει μάχη» με τους δανειστές, για να διατηρήσει τον «δημόσιο» χαρακτήρα της. Με αποτέλεσμα την επιστροφή στις ζημιές και στη συσσώρευση χρεών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ποτέ δεν έκρυψε ότι δεν πιστεύει στο κράτος-επιχειρηματία, ήταν αποφασισμένη να τελειώσει με το καθεστώς των δημόσιων επιχειρήσεων και να εξασφαλίσει τη μερική ή ολική ιδιωτικοποίησή τους, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία. Έτσι, κατάφερε να απαλλάξει το κράτος από τη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) και πρόσφατα από τον ΔΕΔΔΗΕ. Όπως ήταν αναμενόμενο, ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες την πώληση του 17% της ΔΕΗ, πράγμα που σημαίνει ότι η πλειοψηφία του Δημοσίου θα περιοριστεί από 51% σε 34% και θα εισρεύσει στην επιχείρηση ζεστό χρήμα για επενδύσεις, με το κράτος όμως να διατηρεί τον έλεγχο της στρατηγικής της.  Η απλή, λογική, και άκρως αναπτυξιακή αυτή κίνηση σήκωσε θύελλα αντιδράσεων από την αντιπολίτευση, που επιμένει να πολιτεύεται με όρους 20ού και όχι 21ου αιώνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, μίλησε για «έγκλημα», εν μέρει επειδή στηρίζεται πολιτικά και εκλογικά, όπως και το ΠΑΣΟΚ, στις συντεχνίες που εμφανίζονται ως συνδικάτα και εν μέρει γιατί δεν έχει απαλλαγεί από την ιδεοληψία του κρατισμού. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ότι οι ιδιώτες επενδυτές δεν θα επιδιώξουν κατ’ ανάγκη το θεμιτό κέρδος τους εις βάρος της ανάπτυξης και των καταναλωτών. Ακόμα κι αν επιχειρήσουν κάτι τέτοιο, αρκεί το 34% του Δημοσίου για να τους σταματήσει. Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη, παρά τις αντιδράσεις και τον θόρυβο, να προχωρήσει σε όσα έχει αποφασίσει και εξαγγείλει και για τη ΔΕΗ, με τη βεβαιότητα ότι αυτό είναι για το καλό της επιχείρησης και της οικονομίας. Κι ότι οι Κασσάνδρες, που προβλέπουν αυξήσεις στα τιμολόγια των νοικοκυριών και ανάσχεση στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας, θα διαψευστούν. Ε.Κ. |
Καλό είναι να θυμόμαστε ότι εκείνος που ίδρυσε τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Και η πρωτοβουλία του αυτή έδωσε στη χώρα τη μεγαλύτερη από όλες τις επιχειρήσεις, δημόσιες ή ιδιωτικές, που αποτέλεσε για δεκαετίες προϋπόθεση, κινητήρα, αλλά και ενεργειακό πυλώνα της ανάπτυξης. Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα, γιατί, με ποια κίνητρα και ποιον απώτερο σκοπό, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε να παραδώσει σε ιδιώτες αυτό το εθνικό κεφάλαιο. Ο καθένας καταλαβαίνει πως όταν μιλάμε για σύγχρονη οικονομία, ανάπτυξη, εθνική στρατηγική, το πρώτο για το οποίο μιλάμε είναι η ενέργεια. Δεν υπάρχει καμιά στρατηγική, όταν αυτή παραδοθεί σε ιδιώτες, κι αυτό έκανε όλα τα προηγμένα κράτη της Ευρώπης, ανάμεσά τους και τη Γερμανία, να διατηρούν και να στηρίζουν μια μεγάλη δημόσια επιχείρηση ενέργειας. Διαφορετικά, αν η ενέργεια παραδοθεί στη κερδοσκοπία, υπονομεύεται η ίδια η δυνατότητα της δημοκρατικής πολιτικής εξουσίας να χαράσσει πολιτικές σε κρίσιμους τομείς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε όμως να προχωρήσει σε αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλη η δημοκρατική αντιπολίτευση, χαρακτηρίζει έγκλημα. Και που ανέκαθεν αποτελούσε διακαή πόθο των δανειστών, οι οποίοι βλέπουν την Ελλάδα ως αποικία, αλλά και του διεθνούς κεφαλαίου, που διακινείται σε όλο τον κόσμο με στόχο το κέρδος και στις περισσότερες περιπτώσεις αφήνει πίσω του… ερείπια. Χαρακτηριστικό για τον χαρακτήρα αυτής της κίνησης, που βαρύνει προσωπικά τον πρωθυπουργό, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε να την ανακοινώσει πριν από λίγες μέρες στη ΔΕΘ και προτίμησε τον «αιφνιδιασμό» της κοινωνίας από τους τεχνοκράτες της ΔΕΗ. Άκρως ενδεικτικό της αδιαφάνειας της κίνησης είναι το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν από την ανακοίνωση της πώλησης, υπήρξε ένα ύποπτο παιχνίδι χειραγώγησης της μετοχής της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο, που ήδη έχει προκαλέσει παρέμβαση του εισαγγελέα. Μια άσχημη ιστορία, με άσχημα κίνητρα και, βέβαια, άσχημη κατάληξη για τη βιομηχανία μας, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και τα νοικοκυριά, βρίσκεται σε εξέλιξη. Το επιχείρημα ότι το Δημόσιο με το κρίσιμο 34% θα ελέγχει τους ιδιώτες επενδυτές δεν ευσταθεί, αφού είναι γνωστό σε όλους ότι με μια αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου το ποσοστό αυτό μπορεί άνετα αύριο να μειωθεί, ή να μηδενιστεί. Αν μάλιστα προσθέσει κανείς και το ΜΗ τίμημα -στην ουσία οι επίδοξοι επενδυτές θα επιδοτηθούν από το κράτος-, καταλαβαίνει ότι μια τέτοια κίνηση δεν θα περάσει εύκολα. Στη Δημοκρατία, ένα πράγμα είναι τι θέλουν να κάνουν οι κυβερνήσεις. Εντελώς διαφορετικό, όμως, είναι τι μπορούν να κάνουν. Ε.Σ. |
