Αντιθέσεις: Δημοσιογραφία στην Ελλάδα

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα

Ο Μητσοτάκης παραμορφώνει την ενημέρωση σε προπαγάνδα

Η δημοσίευση μιας έκθεσης ΜΚΟ, συγκεκριμένα των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (ΡΧΣ), η οποία αυθαίρετα «βαθμολογεί» την ελευθερία του Τύπου σε όλες τις χώρες, έδωσε ακόμη μία αφορμή στον ΣΥΡΙΖΑ να επιτεθεί στην κυβέρνηση. Το γεγονός ότι στην έκθεση εμφανίζεται η Ελλάδα στη θέση 108, ενώ στην προηγούμενη κατάταξη της ΜΚΟ βρισκόταν στη θέση 70, αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για να σηκωθεί ο γνωστός αριστερός θόρυβος περί διαπλοκής, κατάργησης της ελευθεροτυπίας, διώξεων και παρακολουθήσεων δημοσιογράφων και λοιπά. Το ότι, τόσο με τη συγκεκριμένη έκθεση, όσο και με τις καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, διασύρεται και η κυβέρνηση, αλλά και η Ελλάδα, λίγο δείχνει να ενδιαφέρει τον κ. Τσίπρα.

Υπάρχει, αλήθεια, θέμα ελευθεροτυπίας στην Ελλάδα; Δεν υπάρχει πλουραλισμός στα μέσα ενημέρωσης; Δεν είναι πλήρως ανοιχτό και ελεύθερο το διαδίκτυο; Δεν έχουν όλες οι απόψεις, οι ιδεολογίες, τα κόμματα, τη δυνατότητα να επικοινωνούν χωρίς κρατικά εμπόδια με την κοινή γνώμη; Έχουν φυλακιστεί, όπως στη γειτονική Τουρκία για παράδειγμα, Έλληνες δημοσιογράφοι; Δεν διευκολύνει η κυβέρνηση την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και των θέσεων διά του Τύπου; Δεν λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή το ΕΣΡ, που εποπτεύει τα προγράμματα της τηλεόρασης;

Την απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα και σε άλλα τόσα μπορεί εύκολα να τη δώσει ο κάθε καλόπιστος κάτοικος της χώρας. Από έντυπα του ΚΚΕ, μέχρι έντυπα της άκρας Δεξιάς, τα πάντα κυκλοφορούν απρόσκοπτα στην Ελλάδα. Και ο μύθος για τις δήθεν λίστες καλό είναι κάποια στιγμή να σταματήσει. Γιατί οι ενισχύσεις που έδωσε το κράτος ενίσχυσαν την ελευθεροτυπία, καθώς αν δεν υπήρχαν αυτές, πολλά μέσα ενημέρωσης θα είχαν κλείσει, εξαιτίας των δυσκολιών της πανδημίας.

Καλό είναι επίσης να βλέπουμε ποιος εμφανίζεται ως υπερασπιστής της ενημέρωσης και της ελευθεροτυπίας. Κι αυτό διότι το πολιτικό μητρώο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθαρό και από την άποψη αυτή. Ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε να υποτάξει με τον διάτρητο διαγωνισμό τα τηλεοπτικά δίκτυα, η απόπειρα να ιδρύσει ΣΥΡΙΖΑ Channel, οι θολές σχέσεις με τα βοσκοτόπια του κ. Καλογρίτσα, η παραπομπή του αρμόδιου υπουργού Νίκου Παππά στο Ειδικό Δικαστήριο, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το πού το πάει και τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν κόπτεται για την ελευθερία του Τύπου. Σε μερικές περιπτώσεις, λοιπόν, κρείττον σιγάν.

Ε.Κ.

Δημοσιογράφος εκτελείται μέρα μεσημέρι και το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο. Δημοσιογράφοι, όπως ο Κώστας Βαξεβάνης και η Γιάννα Παπαδάκου, διώκονται με κακουργηματικές κατηγορίες, επειδή αποκάλυψαν σκοτεινές πλευρές του σκανδάλου Νοβάρτις. Δημοσιογράφοι, όπως ο Θανάσης Κουκάκης, παρακολουθούνται με κοριούς τελευταίας τεχνολογίας, που μόνο κρατικές υπηρεσίες διαθέτουν. Δημοσιογράφοι εκβιάζονται, απειλούνται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, διασύρονται και επιχειρείται ο οικονομικός στραγγαλισμός τους. Δημοσιογράφοι, όπως η Ολλανδή Μπέουχελ, που «αντιμίλησε» στον κ. Μητσοτάκη μέσα στο Μαξίμου, φεύγουν από τη χώρα γιατί κινδυνεύουν.

Την ίδια στιγμή, εκατομμύρια μοιράζονται σε ΜΜΕ, με μόνο κριτήριο τη στάση τους απέναντι στην κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός θέτει υπό τον έλεγχό του τη δημόσια τηλεόραση. Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, επιχειρηματίες άσχετοι με την ενημέρωση, αλλά φιλικοί προς την κυβέρνηση, ελέγχουν τα μεγαλύτερα ΜΜΕ, ενώ απολαμβάνουν της οικονομικής και όχι μόνο ασυλίας από το κράτος.

Όλοι αυτοί οι λόγοι έχουν οδηγήσει στην πλήρη απαξίωση της ενημέρωσης στην Ελλάδα, που καταγράφεται σε δεκάδες δημοσκοπήσεις. Έχουν οδηγήσει επίσης τη χώρα να βρίσκεται σε θέση ντροπής στην έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (ΡΧΣ) για την ελευθερία του Τύπου σε όλες τις χώρες του κόσμου. Στη θέση 108, από τη θέση 70 που βρισκόταν πέρσι, η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη, τελευταία στα Βαλκάνια, κάτω και από αφρικανικές χώρες όπως το Τόνγκο, η Μποτσουάνα και η Γκαμπόν.

Πρόκειται για μια κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης. Κατάσταση που υπονομεύει τη δημοκρατία και εκθέτει τη χώρα διεθνώς, ως «χειρότερη και από την Ουγγαρία του Όρμπαν», όπως έγραψε ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος. Μια κατάσταση, τέλος, που προφανώς δεν πρόκειται να κάνει τίποτε η κυβέρνηση για να την αλλάξει προς το καλύτερο, γιατί η αλήθεια και ο πλουραλισμός αποτελούν τον μεγάλο εχθρό της πολιτικής της. Και η απόκρυψη, το «πνίξιμο» ειδήσεων, η διαστρέβλωση, το ψέμα, ακόμα και η συκοφαντία, είναι οι πιο καλοί της φίλοι.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εμφανίστηκε λάβρος κατά του ΣΥΡΙΖΑ (!) για μια έκθεση διεθνούς οργάνωσης. Επιχείρησε να μειώσει τους ΡΧΣ ως «κάποια ΜΚΟ». Έδειξε έτσι ότι η έκπτωση στην ενημέρωση είναι μια συνειδητή επιλογή προσωπικά του κυρίου Μητσοτάκη, στην οποία οι πολίτες, αλλά και οι δημοσιογράφοι, που το επάγγελμά τους απαξιώνεται δραματικά, πρέπει να αντιδράσουν.
Η πλουραλιστική ενημέρωση είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη και όχι προνόμιο του κάθε πωλητή.

Ε.Σ.