Ο πολακισμός δεν έχει θέση στην τραγωδία των Τεμπών
|
Αυτό που έχει σημασία είναι η δικαιοσύνη και η αλήθεια
|
|
Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό. Τους υποκριτικούς χαμηλούς τόνους μετά την τραγωδία των Τεμπών ακολούθησε η συνήθης πρακτική, που έχει ονομαστεί «πολακισμός». Οι αστήριχτες καταγγελίες, η προσπάθεια να αποκομίσει κομματικά οφέλη από μια ανθρώπινη τραγωδία, η τακτική του αυτόκλητου εισαγγελέα. Για να φτάσει στο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας να πάει στη Λάρισα, για να διαπιστώσει δήθεν και να δείξει ότι το κέντρο τηλεδιοίκησης είναι γιαπί και δεν λειτουργεί. Είχαν μεσολαβήσει δύο πράγματα. Το πρώτο ήταν ότι ο τηλεοπτικός σταθμός Mega, του Βαγγέλη Μαρινάκη, είχε ισχυριστεί σε ρεπορτάζ του ότι το κέντρο τηλεδιοίκησης δεν λειτουργεί. Το δεύτερο ήταν βέβαια η επιστροφή του άσωτου υιού, του Παύλου Πολάκη, στον ΣΥΡΙΖΑ και στα ψηφοδέλτιά του, παρά το γεγονός ότι είχε αποβληθεί από αυτά. Η επίσκεψη του υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλη Παπαδόπουλου, στη Λάρισα, αμέσως μετά την επικοινωνιακή εμφάνιση Τσίπρα, έβαλε βέβαια τα πράγματα στη θέση τους. Η τηλεδιοίκηση, αν και όχι πλήρης, λειτουργεί και θα έπρεπε να λειτουργήσει και τη μοιραία νύχτα και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε επισκεφτεί άλλο κτήριο. Το βασικό όμως δεν είναι αυτό. Είναι η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στα συνηθισμένα. Στην προσπάθεια δηλαδή, στην οποία συμμετέχει και η λοιπή αντιπολίτευση, να πλήξουν την κυβέρνηση και προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Να αντιμετωπίσουν με προεκλογικούς όρους το δυστύχημα των Τεμπών.  Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Η κοινή γνώμη, όσο το πένθος περνάει στα στάδια της διαπραγμάτευσης και της αποδοχής, καταλογίζει σοβαρές ευθύνες στην κυβέρνηση. Καταλογίζει όμως ευθύνες και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, ενώ η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχουν αποδεχτεί τις ευθύνες τους και έχουν ζητήσει δημόσια συγγνώμη, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει το θάρρος να το κάνει. Προτιμά να κρύβεται πίσω από ήξεις αφίξεις, να φορτώνει όλες τις παθογένειες του σιδηροδρόμου και του κράτους στην κυβέρνηση και να προσπαθεί να βγει από την αρνητική εικόνα, με αποτέλεσμα να γίνεται αναξιόπιστη και να οδηγείται σε άτυχες στιγμές, όπως αυτές του Αλέξη Τσίπρα στη Λάρισα. Προφανώς και όλοι θα κριθούν από τις ευθύνες τους για την τραγωδία. Θα κριθούν όμως, και κρίνονται ήδη, και για τον τρόπο με τον οποίο στάθηκαν απέναντι στην τραγωδία. Για τον σεβασμό που έδειξαν ή δεν έδειξαν στους νεκρούς και στην αλήθεια. Και στο σημείο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει πολύ κακό βαθμό. Ε.Κ. |
Αν κάτι χαρακτηρίζει τη στάση της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού μετά τα Τέμπη είναι η προσπάθεια να αποσείσουν ευθύνες, να κρύψουν την αλήθεια, να οργανώσουν μια επιχείρηση συγκάλυψης. Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε τη μέρα της τραγωδίας να μιλήσει για ανθρώπινο λάθος, μετά αποδέχτηκε, κάτω από την πίεση της πραγματικότητας κυβερνητικές ευθύνες, και στη συνέχεια μοίρασε αυτές τις ευθύνες σε μερίδια: Στο πολιτικό σύστημα, στις παθογένειες, στις προηγούμενες κυβερνήσεις, στον ΣΥΡΙΖΑ, και μετά έφεραν στο κέντρο των ευθυνών τους εργαζόμενους στον σιδηρόδρομο, τους συνδικαλιστές, την αξιολόγηση, το κακό κράτος. Είναι ολοφάνερα δύο πράγματα εδώ. Το πρώτο, η τρικυμία εν κρανίω στα κυβερνητικά επιτελεία μετά την τραγωδία. Με το αφήγημα του επιτελικού κράτους να συντρίβεται με δραματικό τρόπο και την αριστεία να αποδεικνύεται ανικανότητα, οι επικοινωνιολόγοι του πρωθυπουργού, αλλά και ο ίδιος, είναι φυσικό να βρίσκονται σε σύγχυση. Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να διαχύσουν τις ευθύνες προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως προς την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτως ώστε μέσα στο «φταίμε όλοι» να εξαφανιστούν οι δικές τους. Αυτό που έγινε με την «τηλεδιοίκηση» της Λάρισας είναι πολύ χαρακτηριστικό. Το Mega αποκάλυψε στο ρεπορτάζ του ότι η τηλεδιοίκηση είναι στη φαντασία της κυβέρνησης. Λειτουργούσε μέχρι το καλοκαίρι του 2019, που το κτήριο κάηκε και σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, παραμένει γιαπί. Ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά τη Λάρισα, πήγε επί τόπου, μίλησε με εργαζόμενους, κατέδειξε την κυβερνητική ολιγωρία στην ασφάλεια των τρένων. Και το ίδιο απόγευμα η κυβέρνηση έστειλε τον υφυπουργό Μιχάλη Παπαδόπουλο να «βγάλει ψεύτη» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Και βγήκε ψεύτης ο ίδιος σε απευθείας μετάδοση. Να απαντούν ο εργαζόμενοι στον σταθμό ότι αυτό που δείχνει ως τηλεδιοίκηση ο υφυπουργός είναι εντελώς άλλο πράγμα και δεν έχει, ούτε είχε, καμιά δυνατότητα να «δει» και να προλάβει το δυστύχημα. Όλα αυτά δεν έχουν όμως καμιά σημασία. Για κανέναν. Σημασία έχει η αλήθεια και η δικαιοσύνη. Κι αυτό που μένει είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης, σπασμωδική και σε κάποια σημεία αδίστακτη, να φορτώσει σε άλλους τις δικές της ευθύνες. Διότι, το πράγμα είναι απλό στην τραγικότητά του: Την ευθύνη τουλάχιστον για τη ζωή των ανθρώπων την έχει κάθε κυβέρνηση ακέραια. Πολύ περισσότερο όταν, όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, βρίσκεται στην εξουσία για τέσσερα χρόνια. Ε.Σ. |
