Αντιθέσεις: Εκλογές

Γιατί δηλώνει ο πρωθυπουργός ότι το κλίμα μυρίζει εκλογές

Η εκλογολογία ως μέθοδος «απόδρασης» του Κ. Μητσοτάκη

Το κλίμα ήδη μυρίζει εκλογές, δήλωσε πριν λίγες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και αρκούσε αυτή η φράση για να αρχίσει πάλι ο γνωστός κύκλος της εκλογολογίας, με αντικείμενο την «αποκωδικοποίηση» της ημερομηνίας, στην οποία θα στηθούν οι κάλπες. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή, μια και το 2023 είναι εκ των πραγμάτων εκλογική χρονιά και μικρή διαφορά έχει αν ο πρωθυπουργός επιλέξει, όπως λέγεται, τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο, ή τον Μάρτιο. Κι αυτό γιατί εκλογές μέσα στο καλοκαίρι θα προκαλούσαν ανάσχεση και πρόβλημα με τον τουρισμό.

Αν υπολογίσει κανείς ότι μιλάμε υποχρεωτικά για δύο απανωτές αναμετρήσεις, χάρη στον νόμο της απλής αναλογικής που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται κατανοητό ότι μπροστά μας είναι δύο εκλογικοί μήνες και όλα πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα στην άνοιξη.

Γιατί όμως ο κ. Μητσοτάκης, ενώ μέχρι τώρα επαναλάμβανε μονότονα ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, αποφάσισε να κάνει μια τέτοια δήλωση; Για τον απλούστατο λόγο ότι θέλει να θέσει σε κίνηση όλο τον μηχανισμό του κόμματος και τους βουλευτές του. Να επισημάνει τον κίνδυνο από την «επανάπαυση των δημοσκοπήσεων», που γεννά η απόσταση ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ που δείχνουν όλες οι μετρήσεις. Με δεδομένο μάλιστα ότι διακηρυγμένος στόχος του είναι η αυτοδυναμία, την οποία συνδέει με τη σταθερότητα, καταλαβαίνει κανείς ότι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και αγώνας από όλους για να αποφύγει η χώρα τις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις και την συνακόλουθη παράλυση του κρατικού μηχανισμού.

Μια φράση-σύνθημα και προτροπή είναι, εν ολίγοις, αυτή του επικεφαλής της κυβέρνησης και της ΝΔ. Μπροστά στο κόμμα και στη χώρα βρίσκεται μια κρίσιμη αναμέτρηση, το αντικείμενο της οποίας ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει τις τελευταίες εβδομάδες συνεχώς: Ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια νέα τετραετία σταθερότητας και ανάπτυξης και στην επιστροφή στην τετραετία της διαρκούς αναταραχής και των capital controls του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα σε έναν πρωθυπουργό «εξαγώγιμο», όπως έγραψε χαρακτηριστικά ο διευθυντής της Καθημερινής, Αλέξης Παπαχελάς, και έναν πρωθυπουργό που η Ευρώπη θεωρεί ακατάλληλο και επικίνδυνο για την ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας.

Καλή χρονιά με εκλογές, λοιπόν, κι αυτό δεν είναι απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά επιταγή του Συντάγματος. Και μικρή σημασία έχει τελικά ο μήνας της κάλπης. Το αποτέλεσμά της είναι αυτό που θα μετρήσει στη ζωή όλων μας.

Ε.Κ.

Ο νέος κύκλος εκλογολογίας δεν ήρθε από το πουθενά, ούτε από πρόθεση κάποιων σεναριογράφων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός τον άνοιξε με τη δήλωσή του ότι το κλίμα μυρίζει εκλογές. Και ο μεν Αλέξης Τσίπρας απάντησε ότι το κλίμα μυρίζει αλλαγή, αλλά καταλαβαίνει κανείς ότι μια τέτοια φράση από το στόμα του πρωθυπουργού είναι άτυπη έναρξη του εκλογικού αγώνα.

Υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο δεδομένο. Το εκλογικό κλίμα πάντα συσπειρώνει τις κομματικές παρατάξεις. Η προοπτική της κάλπης υποχρεώνει τα κόμματα να ανασκουμπωθούν και τα στελέχη τους να αφήσουν τις όποιες διαφορές μπροστά στον κοινό στόχο της εκλογικής επικράτησης. Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, στριμωγμένος από το κύκλωμα υποκλοπών, το σκάνδαλο Πάτση, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, την ακρίβεια στο ρεύμα και στο σούπερ μάρκετ, επιχειρεί με τη δήλωσή του μια φυγή προς τα μπρος. Συσπειρώνει το ανήσυχο κόμμα του και με το πολωτικό του αφήγημα -Εγώ ή το Χάος- δίνει το έναυσμα μιας δύσκολης για τη ΝΔ αναμέτρησης. Γιατί αυτή δεν θα αναμετρηθεί μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ ή την αντιπολίτευση, αλλά και με τα αποτελέσματα της πολιτικής και των πρακτικών του αρχηγού της.

Στην ουσία, έχουν δίκιο όσοι μιλούν για απόπειρα απόδρασης του Κ. Μητσοτάκη, που φαίνεται τελευταία να συνειδητοποιεί ότι η φθορά του επιτείνεται κάθε μέρα που παραμένει στην κυβερνητική εξουσία. Ότι η επίσπευση των εκλογών και το εκλογικό κλίμα είναι μια διέξοδος από τα αδιέξοδα. Ότι η πόλωση είναι το μόνο εργαλείο για να περιορίσει τις ζημιές και να ελπίζει σε μια δεύτερη κυβερνητική θητεία.

Το γεγονός ότι μαζί με την οσμή των εκλογών στήνεται και το εντελώς εκτός πραγματικότητας και διχαστικό αφήγημα της κυβέρνησης, βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Μετά από μια τετραετία σχεδόν στην κυβέρνηση, ο Κ. Μητσοτάκης επιδιώκει μια αναμέτρηση για το… 2015 (!), με σκοπό να αποφύγει τα κρίσιμα προβλήματα του 2022. Θα κριθεί προφανώς για αυτό, αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί θεσμικό και πολιτικό ατόπημα ο άνθρωπος που συνεχώς μιλά για σταθερότητα να αποσταθεροποιεί το κράτος και την οικονομία και να οδηγεί σε παράλυση τον κρατικό μηχανισμό, παίζοντας συνεχώς με σενάρια εκλογών. Αυτό οδηγεί σε μια παραλλαγή της γνωστής λαϊκής πρόβλεψης: Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και την κακή του… κάλπη.

Ε.Σ.