Αντιθέσεις: Εκλογές ΠΑΣΟΚ

Ποιο ΠΑΣΟΚ με ποιο αρχηγό και ποια γραμμή

Ο Παπανδρέου επανέρχεται με γραμμή κατά της δεξιάς

Ο δρόμος που θα πάρει το βαριά τραυματισμένο ΠΑΣΟΚ έχει σημασία όχι μόνο για το ίδιο το κόμμα και για τη λεγόμενη δημοκρατική παράταξη, αλλά για το πολιτικό σύστημα και τη χώρα. Κι αυτό γιατί, το αν θα επιτρέψουν οι πολίτες που κάποτε στήριξαν την αλλαγή, να νέμονται -κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η ΝΔ-, τη μεγάλη παράταξη της δημοκρατίας, ή αν θα μπορέσει το ΠΑΣΟΚ, το σημερινό ΚΙΝΑΛ, να γίνει αυτόνομη και μεγάλη δημοκρατική δύναμη, θα επηρεάσει όλο το πολιτικό σκηνικό και τις στρατηγικές των κομμάτων. Από την άποψη αυτή, οι διαδικασίες στον χώρο του ΚΙΝΑΛ δεν αφορούν μόνο το κόμμα και τους οπαδούς του. Αφορούν τους πάντες, εξ ου και τις παρακολουθούν στενά όλα τα κόμματα.

Το γεγονός ότι στους έξι υποψήφιους για την προεδρία του κόμματος (Λοβέρδος, Καστανίδης, Χρηστίδης, Κεγκέρογλου, Γερουλάνος, Ανδρουλάκης) προστέθηκε την τελευταία στιγμή και ο Γιώργος Παπανδρέου, σίγουρα αλλάζει τα δεδομένα. Κι αυτό γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου όχι μόνο φέρει βαρύ όνομα, αλλά έχει οδηγήσει την παράταξη στην εκλογική νίκη του 2009 και έχει χρηματίσει πρωθυπουργός. Από την άλλη, όμως, είναι ο πολιτικός που η διαδρομή του χαρακτηρίζεται από την είσοδο στα μνημόνια, την παραίτηση ή κατ’ άλλους την έξωσή του από την πρωθυπουργία, την ίδρυση άλλου κόμματος και, φυσικά, τη φθορά που όλα αυτά επιφέρουν.

Οι άλλοι επικρατέστεροι υποψήφιοι, κυρίως ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Νίκος Ανδρουλάκης, φέρνουν ο καθένας με τον τρόπο του κάτι νέο στην παράταξη. Ο μεν Λοβέρδος υποστηρίζει σθεναρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προοδευτικό κόμμα, ρίχνοντας το κύριο βάρος στην αντιμετώπιση του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο έχει χαρακτηρίσει αρνητικά πολλές φορές. Και αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα για ευρύτερες συνεργασίες προς τα δεξιά, τις οποίες όμως συνδέει με ισχυροποίηση του κόμματος, μιλώντας για υπερδιπλασιασμό τουλάχιστον των εκλογικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ (σε αυτό το όνομα του κόμματος έχει δεσμευτεί να επανέλθει). Ο δε Ανδρουλάκης στηρίζεται κυρίως στο γεγονός ότι είναι νέος σε ηλικία, δεν έχει υποστεί τη φθορά που έχουν υποστεί οι υπόλοιποι, άρα είναι σε θέση να συλλάβει καλύτερα τα σημεία των καιρών και να οδηγήσει το ΚΙΝΑΛ με φρέσκο πνεύμα στις νέες προκλήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, η αναμέτρηση έχει ενδιαφέρον, που έγινε ακόμα μεγαλύτερο από τη στιγμή που η μεν Φώφη Γεννηματά αποσύρθηκε λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας, ο δε Γιώργος Παπανδρέου αποφάσισε να μπει στην κούρσα της διαδοχής.

Ε.Κ.

«Όλοι σας και μόνος μου», συνηθίζει να λέει ο Παύλος Πολάκης. Στην περίπτωση της κούρσας για τη θέση του αρχηγού του ΚΙΝΑΛ όμως, αυτό συμβαίνει στην πράξη με τον Γιώργο Παπανδρέου, που ανακοίνωσε τελευταίος την υποψηφιότητά του, ταράζοντας τα νερά του χώρου, αλλά και με κάποιον τρόπο της χώρας. Με εξαίρεση τον Βασίλη Κεγκέρογλου, οι άλλοι υποψήφιοι, με πιο επιθετικό τον Ανδρέα Λοβέρδο, ανακοίνωσαν ότι θα επιμείνουν στη διεκδίκηση της προεδρίας του κόμματος, τάσσονται δηλαδή εναντίον του πρώην πρωθυπουργού. Έτσι, η κούρσα για τη διαδοχή της Φώτης Γεννηματά αποκτά νέο, μεγαλύτερο και πιθανότατα πιο άγριο, ενδιαφέρον.

Ποια είναι η πλατφόρμα του Παπανδρέου; Πρώτον, να ξαναγίνει μεγάλη η παράταξη. Δεύτερον, να ηττηθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και να αποκτήσει η χώρα προοδευτική κυβέρνηση. Επιμένει δηλαδή ο πρώην πρωθυπουργός σε αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «αντιδεξιά στρατηγική», ενώ, μιλώντας για προοδευτική κυβέρνηση, προφανώς δεν αποκλείει κάποιου είδους συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το τελευταίο αποτελεί μια νέα παράμετρο στη συζήτηση για το αύριο και τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία με τη ΝΔ τα χρόνια των μνημονίων, η στήριξη του Αντώνη Σαμαρά ως πρωθυπουργού και η σκληρή αντιπαλότητα με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αφήσει βαθύ αποτύπωμα στον χώρο. Ο Λοβέρδος επιμένει να έχει το κύριο μέτωπο στραμμένο προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Συνεπώς, όταν ο Παπανδρέου αποκλείει επί της ουσίας κάθε ιδέα συνεργασίας με τη ΝΔ, ενώ αφήνει διακριτικά ανοιχτή την πόρτα για συνεργασία προς τα αριστερά, μιλώντας για «προοδευτική κυβέρνηση», μπορεί κάποιος να κάνει λόγο ακόμα και για ανατροπή όλων των στρατηγικών δεδομένων. Μια τέτοιου είδους πολιτική αποβλέπει στην επιστροφή ψηφοφόρων του παλιού ΠΑΣΟΚ, που σε προηγούμενες αναμετρήσεις στήριξαν απογοητευμένοι από τη στάση του κόμματός τους τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, ανοίγει την πόρτα για κυβερνήσεις συνεργασίας, με δεδομένο μάλιστα ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με σύστημα απλής αναλογικής.

Όλα αυτά προεξοφλούν ότι η αναμέτρηση του Παπανδρέου με τους άλλους υποψήφιους, αλλά κυρίως με τον Λοβέρδο, θα είναι σκληρή. Κι αυτό γιατί ο τελευταίος έχει διαμορφώσει μια σκληρή και ανελαστική στάση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο δεν θεωρεί καν δημοκρατικό κόμμα, και αποκηρύσσει εκ των προτέρων κάθε ιδέα «προοδευτικής κυβέρνησης». Ως εκ τούτου, έχει μεγάλο ενδιαφέρον σε ποια κατεύθυνση θα στραφούν όσοι προσέλθουν στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ για εκλογή του νέου προέδρου.

Ε.Σ.