Απών ο ΣΥΡΙΖΑ από το «στοπ» στο μόρφωμα του Κασιδιάρη
|
Ουδείς δικαιούται να παραβιάζει το Σύνταγμα για την «προστασία» του
|
|
Είναι γνωστό το εγκληματικό ποιόν του Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές για όσα έχει διαπράξει ως ένα από τα κορυφαία στελέχη της Χρυσής Αυγής. Είναι γνωστή επίσης και η απόπειρά του να εισχωρήσει και πάλι στην πολιτική ζωή, με την ίδρυση πολιτικού κόμματος. Η κυβέρνηση, εκφράζοντας τη θέληση όλης της δημοκρατικής Ελλάδας, που απεχθάνεται τους νεοναζί, αποφάσισε να λάβει κάθε μέτρο, στο πλαίσιο του Συντάγματος, για να μην επιτρέψει στους δολοφόνους της Δημοκρατίας να επιχειρήσουν να εισέλθουν για άλλη μια φορά στη Βουλή, με οποιοδήποτε όνομα. Διαβουλεύτηκε εγκαίρως με όλα τα κόμματα και το υπουργείο Εσωτερικών, στο οποίο προΐσταται ο κ. Βορίδης, κατάρτισε μια τροπολογία, η οποία κλείνει τον δρόμο στην κάθοδο στις εκλογές του υπό εκκόλαψη νεοναζιστικού μορφώματος και υπερψηφίστηκε από τη Βουλή. Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε και στην περίπτωση αυτή να συνταχθεί με τις δυνάμεις της Δημοκρατίας. Υπέβαλε «για τα μάτια του κόσμου» μια άλλη τροπολογία, που προσυπογράφουν ορισμένοι συνταγματολόγοι, και ψήφισε «παρών» στη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή. Στη συνέχεια, και ενώ η ΝΔ έκανε μια προσπάθεια να βελτιώσει την πρώτη τροπολογία με δεύτερη και τρίτη, ούτως ώστε να μην υπάρχει ούτε σκιά για παραβίαση του Συντάγματος, ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε το γεγονός ευκαιρία για να επιτεθεί στην κυβέρνηση και να την κατηγορεί ότι με τις τροπολογίες αυτές γίνεται χορηγός του κόμματος Κασιδιάρη. Εκμεταλλευόμενος μάλιστα μια συνάντηση του υπουργού Επικρατείας, Γ. Γεραπετρίτη, με τον αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, έφτασε να καταγγέλλει παρέμβαση της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη.  Πρόκειται για μια εντελώς ακατανόητη πολιτική στάση, που διασπά το δημοκρατικό μέτωπο κατά του ναζισμού και των εγκλημάτων του και δίνει επιχειρήματα στον έγκλειστο Κασιδιάρη να πολεμά τη Δημοκρατία. Αν η στάση αυτή οφείλεται σε αντιπολιτευτική εμμονή, ή κλείνει και το μάτι στο ενδεχόμενο να κατέλθει το νεοναζιστικό μόρφωμα στις εκλογές για «να κόψει ψήφους» από τη ΝΔ, είναι μια υποψία που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Σε κάθε περίπτωση, η τροπολογία που ψηφίστηκε την τελευταία ημέρα εργασιών της Βουλής από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ανοίγει τον δρόμο για να μη ζήσει η χώρα το όργιο βίας και χυδαιότητας από τους ναζί που έζησε τα περασμένα χρόνια. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να συμμετάσχει σε αυτή την προσπάθεια, είναι δικό του ζήτημα. Ζήτημα, όμως, όσων θέλουν να υπερασπιστούν τη Δημοκρατία από τους εχθρούς της είναι να καταλογίσουν την απουσία ορισμένων «φίλων» της από το δημοκρατικό μέτωπο. Ε.Κ. |
Θα ήταν για γέλια, αν δεν τραυμάτιζε τη δημοκρατική σοβαρότητα και την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Όλη η δημοκρατική Ελλάδα απαιτούσε να ληφθούν όσα νόμιμα μέτρα είναι δυνατόν, για να μη νομιμοποιηθεί για ακόμη μία φορά η εγκληματική συμμορία των νεοναζί και να εμφανιστεί ως πολιτικό κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε την τροπολογία των συνταγματολόγων Αλιβιζάτου και Κοντιάδη, που δεν έχουν σχέση με την Κουμουνδούρου, για να διασφαλιστεί η κοινή στάση των κομμάτων του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου. Η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη αποφάσισε να ψηφίσει, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τη δική της τροπολογία, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης. Ύστερα, προσπάθησε να τη «διορθώσει» με μια νέα τροπολογία. Ύστερα αποφάσισε να «διορθώσει» και τη νέα τροπολογία με μια ακόμη πιο νέα, αφού είχε προηγηθεί η τουλάχιστον απαράδεκτη συνάντηση του υπουργού Επικρατείας με τον αρμόδιο για το θέμα αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χ. Τζανερίκο. Ακολούθησε το «χαστούκι» της παραίτησης Τζανερίκου, που επί της ουσίας ανέδειξε την απόπειρα του πρώτου τη τάξει υπουργού να παρέμβει στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, στην οποία συνεχώς ορκίζεται το Μαξίμου. Μιλάμε δηλαδή για μια αλυσίδα από ακατανόητες, αν όχι ανόητες, πράξεις μιας κυβέρνησης που εμφανίζεται ως κυβέρνηση αριστείας και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά κυβέρνηση θεσμικής «ανεμελιάς». Διότι θα πρέπει να διαθέτει κανείς πλεόνασμα «ανεμελιάς» και έλλειμμα δημοκρατικής ευαισθησίας, για να παραβιάζει το Σύνταγμα εν ονόματι της προστασίας του. Το χειρότερο με όλα αυτά είναι ότι ο Κασιδιάρης, για το κόμμα του οποίου γίνεται λόγος, απέκτησε μια απροσδόκητη και καλοδεχούμενη χορηγία. Η κυβέρνηση τού δίνει την ευκαιρία να εμφανιστεί ως «αντισυστημικός» και να εμφανίσει τη Δημοκρατία ως υποκριτική. Και ενώ είναι απηνής και καταδικασμένος, διώκτης ο ίδιος αξιών και ανθρώπων, να εμφανίζεται ως «θύμα». Η τελευταία εκδοχή της τροπολογίας υπερψηφίστηκε τελικά από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε όπως είχε προαναγγείλει «παρών» και τα μικρότερα κόμματα καταψήφισαν. Τώρα, ο Άρειος Πάγος καλείται να κρίνει και να αποφασίσει για το δικαίωμα του μορφώματος Κασιδιάρη, στο οποίο εν τω μεταξύ ανέλαβε ως αχυράνθρωπος την ηγεσία ένας πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, να κατέλθει στις εκλογές. Αλλά όποια και να είναι η συνέχεια, το τραύμα για τη Δημοκρατία και οι ευθύνες για τη Νέα Δημοκρατία παραμένουν. Ε.Σ. |
