Σε ρηχά νερά οι εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση |
Και όμως, μετά τις εκλογές, στον ΣΥΡΙΖΑ αλλάζουν πολλά |
|
Έχει έστω και την ελάχιστη σχέση με την αλήθεια το ότι αποτέλεσε εξαιρετικό πολιτικό γεγονός η διαδικασία εκλογής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ «από τη βάση»; Πρέπει να είναι κανείς εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, για να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Διότι, όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ, με εισήγηση του προέδρου του, αποφάσισε να πάρει τον δημοκρατικό δρόμο που πριν από αυτόν είχαν πάρει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά που επεδίωκε. Πρώτον, γιατί 150.000 πολίτες που προσήλθαν στις κάλπες του -αν πιστέψουμε τα στοιχεία που ανακοίνωσε- υπολείπονται κατά πολύ όσων προσήλθαν στην εκλογή ηγεσίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άποψη αυτή είναι τρίτο κόμμα, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Στέλιος Πέτσας. Δεύτερον, γιατί η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του προέδρου του κόμματος έχει άρωμα υπαρκτού, καθώς ήταν ο μόνος υποψήφιος. Οι εκλογείς δηλαδή είχαν την επιλογή να ψηφίσουν ή Τσίπρα, ή λευκό.  Και τρίτον, ο μεγαλόπνοος στόχος, «να στείλουμε πίσω τον λογαριασμό», πνίγηκε σε ρηχά νερά. Όπως ομολογούν και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με τόσο μικρή συμμετοχή, κανέναν λογαριασμό -στην κυβέρνηση εννοούν- δεν έστειλαν. Από μια άποψη, μάλιστα, τον λογαριασμό τον έστειλαν στον… εαυτό τους, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ του 2019 προτίμησε να πάει για μπάνιο. Ποιο πολιτικό συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς από μια τέτοια διαδικασία; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εννοεί να καταλάβει πως, αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις τη διακυβέρνηση της χώρας, οφείλει πριν -και πάνω- απ’ όλα να σοβαρευτεί. Το έλλειμμα σοβαρότητας που αναδείχτηκε και από την υπερφίαλη αυτή διαδικασία είναι πια τόσο φανερό, που αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα, θα έπρεπε να αλλάξει άρδην πολιτική και στάση. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να χτυπάει τα πορτοφόλια, φουντώνοντας τον πληθωρισμό, το τελευταίο που ενδιαφέρει τα ελληνικά νοικοκυριά είναι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως διεκδικητής της εξουσίας και «μεγάλο κόμμα». Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο. Η διαδικασία αυτή, όπως και το συνέδριο που προηγήθηκε, έκανε σαφές ότι τον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να ταλανίζει ο εσωτερικός πόλεμος ανάμεσα στις διάφορες ομάδες. Μετά από 15 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος, ο Αλέξης Τσίπρας αμφισβητείται πλέον από ένα μεγάλο μέρος των στελεχών. Μακάρι να τολμούσαν λίγο παραπάνω. E.K. |
Γιατί η εκλογή της νέας ηγεσίας και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός για την πολιτική μας σκηνή; Γιατί, σε αντίθεση με παρόμοιες διαδικασίες άλλων κομμάτων, στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισαν περαστικοί, ή πολίτες που δήλωσαν «φίλοι» του κόμματος. Δικαίωμα να ψηφίσουν είχαν μόνο τα μέλη του κόμματος, ή όσοι έγιναν μέλη του κόμματος μέχρι και την ημέρα της ψηφοφορίας. Με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει από τη διαδικασία αυτή με περίπου 110.000 περισσότερα μέλη και να είναι αυτήν τη στιγμή ένα από τα πιο μαζικά κόμματα στην Ευρώπη. Και μάλλον το πιο μαζικό στην Ελλάδα. Αυτή η διαδικασία, το γεγονός ότι συμμετείχαν πάνω από 150.000 γυναίκες και άνδρες, δεν ήταν προφανώς μια εσωτερική διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, ήταν μια ανοιχτή διαδικασία σύνδεσης του κόμματος με την κοινωνία, απαλλαγής του από στερεότυπα άλλων εποχών και, κυρίως, ένα γενικό προσκλητήριο για απαλλαγή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μια διαδικασία δηλαδή που δεν είχε να κάνει μόνο με τους κομματικούς συσχετισμούς, αλλά με τα μεγάλα προβλήματα της ακρίβειας, της δημοκρατίας, της ελευθερίας του Τύπου, της διαφθοράς, που απασχολούν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Πέτυχε, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ τον σκοπό του; Φυσικά και ναι. Όταν ένα κόμμα που διεκδικεί την εξουσία ενισχύεται από 110.000 νέα μέλη, το γεγονός αυτό μόνο αδιάφορο για τις πολιτικές εξελίξεις δεν είναι. Όταν ένας ηγέτης στηρίζεται εθελοντικά από 150.000 πολίτες, γίνεται πολύ πιο αποτελεσματικός στη μάχη για την πολιτική αλλαγή. Και όταν ένας ολόκληρος κόσμος κινητοποιείται για δημοκρατία και δικαιοσύνη, τότε αυτό μπορεί να αποδειχτεί η αρχή του τέλους του καθεστώτος Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας, δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πια «ένα άλλο κόμμα», από άποψη αριθμού μελών, αλλά και σύνθεσης. Μπορεί κανείς να προσθέσει ότι και η πολιτική κατάσταση πια είναι, μετά την «Κυριακή της δημοκρατίας», διαφορετική. Είναι πιο κοντά το τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η αρχή μιας προοδευτικής διακυβέρνησης. Αυτός είναι και ο λόγος που γίνεται εδώ και μέρες μια συντονισμένη προσπάθεια της ΝΔ αλλά και των συστημικών ΜΜΕ να απαξιωθεί μια διαδικασία-πρότυπο, που αποτελεί μεταξύ άλλων συμβολή και στη βελτίωση του δημοκρατικού κλίματος στην Ελλάδα. Ε.Σ. |
